GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

eschrijving van de schepping in Genesis 1, te maken
hebben met een kadervertelling?
De vraag is dus: ‘Wat staat er precies in Gen.2:5-6? Waar
gaat het om in dit Schriftgedeelte? In zekere zin zijn het de
aanhangers van de kaderopvatting zelf die ons op het spoor
zetten van de juiste uitleg van dit gedeelte. In het hoofdstuk
2 kwamen wij de term ‘temporele recapitulatie’ tegen. 128 Met
deze term bedoelt men aan te geven, dat een Bijbelschrijver
soms eerst een gebeurtenis kort vermeldt, om er later
uitgebreider op terug te komen. De voorstanders van de
kader-opvatting gebruiken deze gewoonte als argument voor
de stelling dat de tweede reeks van drie dagen een soort
uitbreiding geeft van de eerste reeks. En hieruit trekken zij
dan de conclusie dat de dagen van Genesis dus geen
opeenvolgende dagen zijn geweest.
Nu hebben wij bij de bespreking van dit argument in
paragraaf 3.2 al toegegeven dat dit verschijnsel inderdaad
meerdere malen in de Bijbel voorkomt. 129 Wij ontkenden
echter dat dit ook in Genesis 1 het geval was. Anders staat
het echter met Gen.2:4-25. Daarin vinden we niet een
tweede versie van het scheppingsverhaal, zoals door
kritische bijbelwetenschappers wel is beweerd, maar wel een
uitwerking van wat daarvoor in Gen.1:1-2:3 is beschreven.
Dit gedeelte grijpt terug op de scheppingsweek, zoals
daarover in het eerste Bijbelhoofdstuk is geschreven.
Daarmee vormt het de inleiding op de geschiedenis van
paradijs en zondeval. Dit blijkt duidelijk uit de toledootformule
waarmee dit Schriftgedeelte begint. “Dit is de
geschiedenis van de hemel en de aarde, toen zij geschapen
werden”, zo lezen wij in Gen.2:4. Mozes gaat hier a.h.w.
vertellen wat er op de schepping gevolgd is. Hij doet dit door
kort terug te grijpen op het afwezig zijn van veldgewassen
op aarde en de schepping van de mens. Het accent ligt dus
niet op de oorsprong van hemel en aarde. Dat is al verteld in
het scheppingsbericht. Waar Mozes nu de aandacht op wil
vestigen is hoe het nu met die hemel en aarde verder is
gegaan.
128 Zie hiervoor het tweede hoofdstuk.
129 Zie hiervoor H.4.
72