GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

God rokken van vellen maakte voor de mens en zijn vrouw,
om hun beider naaktheid te bedekken, betekent dit dan dat
God een soort ‘bontwerker’ is geweest? 126 En wat moeten we
ons voorstellen als er gezegd wordt dat God op de zevende
dag rustte, en adem schepte? Betekent dit dan dat God
126 De term ‘bontwerker’ is van Calvijn. Calvijn is van mening dat
Mozes zich hier bedient van alledaags spraakgebruik, en dat wij zijn
woorden niet moeten opvatten alsof God een bontwerker of
kleermaker zou zijn geweest. De bedoeling van Mozes’ woorden is
volgens Calvijn geweest dat God hen toestemming zou hebben
gegeven dieren te doden en daarvan kleren te maken. Daarom zou
hij God als de bewerker van deze vellen hebben voorgesteld. J.
Calvijn, Commentaar op Genesis, The Ages Digital Library, p.110-1.
Het komt mij voor dat Calvijn hier het bekleden van het gevallen
mensenpaar wat te indirect schetst. Het is een daad van genade dat
God de naaktheid van Adam en Eva bedekt, alvorens hen uit de hof
te verbannen. God zelf vervangt hun geïmproviseerde schorten van
vijgenbladeren als bedekking van hun naaktheid, door blijvende
kleding. Dat hierin een antropomorf element zit lijkt mij
onloochenbaar. Dat God dieren heeft gedood en heeft gevild is
moeilijk voorstelbaar en staat ook niet in de tekst. Wat er wel staat
is dat Hij Zelf kleren van vellen heeft gemaakt voor de mens en zijn
vrouw. Maar hoe dit alles precies in zijn werk is gegaan, blijft voor
ons verborgen.
Over de schepping van de mens uit de aarde en het inblazen van de
levensgeest merkt J.C. Sikkel in zijn verklaring van het boek
Genesis het volgende op: “God schiep in heel zijn scheppend
werken nooit doode dingen, die Hij daarna levend maakte, maar Hij
schiep van al zijn schepselen in zijn scheppen hun wezen, en
daarmee en daarnaar hun gestalte. De Schrift zegt ook niet, dat de
HEERE een lichaam formeerde, maar dat Hij den mensch formeerde
(vgl. vs.22: ‘Hij bouwde de ribbe tot een vrouw’). De slotwoorden
van vs.7 ‘alzoo werd de mensch een levende ziel’ hebben dan ook
betrekking op de geheele handeling des HEEREN in vs.7
beschreven; het woord ‘ziel’ wijst daar niet opzettelijk de ziel van
den mensch aan, maar het wijst aan, dat de mensch ‘een levende
ziel’, een levend bezield wezen werd door de geheele scheppende
handeling des HEEREN. De HEERE schiep den mensch als een
levende ziel, door hem als mensch te formeeren uit het stof van den
aardbodem en tegelijk den adem des levens hem in te blazen, een
tweevoudige handeling, die echter één is, en die niet in twee achter
elkaar volgende handelingen vaneen gescheiden moeten worden”.
J.C. Sikkel, Het Boek der Geboorten. Verklaring van het boek
Genesis, Amsterdam 1923 (2), p.143.
70