GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

Dat met de zevende dag geen eeuwige dag bedoeld kan zijn,
blijkt verder uit het feit dat dit leidt tot ongerijmde
conclusies. Dit zou namelijk betekenen dat de hele geschiedenis
van de mensheid zich op die dag heeft
afgespeeld, inclusief de zondeval en de gevolgen daarvan,
en dat God desondanks die dag gezegend en geheiligd
heeft. 119
Als de schrijver van Genesis had willen zeggen dat de
zevende dag nog voortduurt, dan wordt onbegrijpelijk wat
bedoeld wordt met het feit dat God die dag geheiligd heeft.
Wat moet je je voorstellen bij een eeuwige dag die God
apart heeft geplaatst? Hij die een ontoegankelijk licht
bewoont is immers niet onderworpen aan dag en nacht? Dat
geldt ook voor de tijd. Als in Genesis 1 gesproken wordt
over scheppingsdagen dan hebben we toch te maken met
dagen als tijdsindelingen die horen bij de menselijke maat?
Mensen hebben het ritme van dag en nacht nodig omdat zij
moeten rusten van hun inspanningen en op krachten moeten
komen. Maar dat geldt toch niet voor onze God die, sluimert
noch slaapt. Als er daarom gesproken wordt van een dag die
God geheiligd heeft, dan heeft Hij die dag geheiligd met het
oog op de mens. Gods bedoeling met die dag was dat Adam
zich, net als Hijzelf, zou verlustigen in de prachtige
schepping die nu voltooid was. Adam mocht zich verheugen
in het werk van Gods handen en hij kreeg daar alle
gelegenheid voor: een vrije dag, waarop de hof niet
bebouwd hoefde te worden. Dát is de betekenis van het feit
dat God de zevende dag heiligde. Het gaat hier dus om een
dag zoals die gold voor Adam. Dat is ook de reden waarom
er in het sabbatsgebod op de scheppingsdagen wordt teruggegrepen:
de mens krijgt zes dagen om te werken, maar
een zevende dag om te rusten. Door dat te doen volgt de
119 Robert L. Reymond, In the space of six days,
http://www.knoxseminary.org/Prospective/Faculty/KnoxPulpit/rrey
mond_genesis.html, p.6
62