GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

(Gen.1:30). Zo staat het er. En zo laten wij het ook staan,
en wij leggen de hand op de mond, in het besef dat God in
de hemel is en wij op de aarde. Vanuit dit besef van ons
beperkte verstand willen wij dan ook niet gaan speculeren
over de vraag of er in het paradijs al sprake was van dood.
De Schrift laat er geen twijfel over bestaan dat de dood door
de zonde in de wereld is gekomen. De val van de mens had
niet alleen consequenties voor hem zelf, zijn vrouw en zijn
nageslacht, maar voor de hele schepping. Hoe groot de
incisie van de zonde is geweest kunnen wij onmogelijk
beseffen. Er is een vloek over de aardbodem gekomen zodat
deze dorens en distels voortbrengt. Paulus karakteriseert de
situatie van na de val als een schepping die in barensweeën
verkeert. De schepping is aan de vruchteloosheid onderworpen,
nu de zonde de wereld is binnengekomen. Levend
in de situatie van na de val, die door de zonde zo misvormd
is, kunnen wij ons geen voorstelling maken van een
ongerepte schepping, waarin de dood nog geen plaats had.
Hoe dit moet zijn leert ons Jesaja, als hij het toekomstig
Messiaanse vrederijk schetst, als een tezamen liggen van
leeuw en lam (Jes.11:6-8). Ik weet het, dat is een
beeldspraak in een profetisch geschrift over de toekomst.
Maar zou het niet ook iets laten zien van het verloren
paradijs? Is het niet veelzeggend dat Jesaja de vrede van
het Messiaanse rijk tekent met het beeld van een jongetje
dat speelt bij het hol van een adder, als beeld van de
volkomen harmonie tussen mens en dier, maar daarbij ook
het bij elkaar liggen van leeuw en lam vermeldt? Waarom
kiest Jesaja dit voorbeeld als illustratie voor de vrede van
het koninkrijk der hemelen, als het elkaar verscheuren van
dieren gewoon een natuurlijke zaak is? Dan is daar toch
niets mis mee? Dan geldt daarvoor toch nog gewoon het
oordeel dat de HERE op de zesde scheppingsdag daarover
gaf, namelijk dat het goed, ja zelfs zeer goed was? Door te
spreken over een leeuw en een lam die bij elkaar liggen,
wekt Jesaja in ieder geval op zijn minst de indruk dit geen
ideale situatie te vinden. De vraag kan dan ook gesteld
worden waarom in het vrederijk het gevaar van het dier wel
voor de mens geweken zou zijn, terwijl de dieren elkaar nog
steeds zouden verscheuren? Het laat zich moeilijk met
elkaar rijmen dat in een en dezelfde profetie het ene deel
51