GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

maar tot christenen. Zo leert ook Baronius als hij zegt: “De
Schrift zegt niet, hoe de hemel gaat, maar hoe wij naar de
hemel gaan”. 104 We mogen dus best onze vragen hebben,
maar we moeten niet vergeten dat we de Bijbel niet hebben
gekregen om op al deze vragen een antwoord te krijgen. Bij
onze vragen moeten we al helemaal niet vergeten wie wij
zijn. Ongemerkt kun je zomaar bezig zijn de almacht van
onze goede God in te perken. Als Hij het licht tevoorschijn
roept, zonder dat er nog sprake is van een zon, wie zijn wij
dan om met ons kleine verstand dat in twijfel te trekken?
Past dan niet veelmeer de taal van de verwondering, dat
God niet afhankelijk is van de zon om het licht te laten
schijnen? En geldt dat niet evenzeer voor het scheiden van
licht en duisternis? Als God licht en duisternis van elkaar
scheidt, kan Hij er dan ook niet voor zorgen dat licht en
duisternis elkaar afwisselen, zodat er gesproken kan worden
van avond en morgen, zonder dat daarbij de rotatie van de
aarde t.o.v. de zon een rol speelt?
Genesis 1 spreekt niet de taal van de wetenschap, zo wordt
ons van alle kanten verzekerd, en het is waar. Vaak wordt
ons dit voorgehouden om ruimte te maken voor de inzichten
van die wetenschappen, ten koste van wat er in dit
hoofdstuk te lezen staat. Maar geldt dit niet ook voor de
ruimte die wij onszelf gunnen om allerlei vragen te stellen?
Overvragen wij de Bijbel niet als we met onze vragen naar
haar toekomen? De Bijbel spreekt nu eenmaal de taal van
de menselijke waarneming, zo erkent ook Douma. Maar is er
nu werkelijk zoveel verschil tussen onze naïeve waarneming
en die van de oosterling, als tegelijkertijd erkend moet
worden dat wij de taal van Genesis nog steeds begrijpen?
Trouwens hoezeer verschilt onze naïeve waarneming
werkelijk van die van de oosterling? Is het niet veel meer zo
dat onze wetenschappelijke kennis in veel opzichten juist dat
‘naïeve’ uit onze waarneming wegfiltert, zodat deze
voortdurend wordt gecorrigeerd? Is het niet zo dat, als wij
onze wetenschappelijke inzichten over de aarde en het
heelal werkelijk tussen haakjes zouden zetten, wij het
firmament als een koepel zouden zien, waaraan de sterren
104 Zie voor deze citaten, H. Bavinck, Gereformeerde Dogmatiek I,
Kampen, 1967(5), p.416.
47