GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

wil zeggen dat Genesis 1 ons dus geen betrouwbare
informatie verschaft waaraan ook de natuurwetenschapper
gebonden is.
1.4. De opvatting van Douma
Dr. J. Douma heeft in zijn boek Genesis. Gaan in het spoor
van de Bijbel ook enkele opmerkingen gemaakt die op ons
onderwerp betrekking hebben. Douma kiest voor de
kaderopvatting van Genesis 1 omdat deze in zijn ogen de
meest bevredigende opvatting is en oude papieren heeft. 27
Douma ziet Genesis 1 als het door Gods Geest geleide
getuigenis van de Bijbelschrijver van de wereld die hij zag.
“Hij plaatste de beschrijving van de schepping in het kader
van de werkweek zoals hij die kende, met de sabbat aan het
eind ervan. Hij liet zien hoe planmatig God deze wereld in
een week bewoonbaar maakte voor de mens. Hij getuigde
van de geschapen wereld dat zij (zeer) goed was en dus (…)
beantwoordde aan de bestemming die God met de wereld
had”. 28 Genesis 1 spreekt ons van de grootheid, de goedheid
en de trouw van de Schepper.
Het accent op Gods trouw zagen wij ook al bij Doedens. Wat
dat betreft sluit Douma hierbij aan. Wij vinden in Genesis 1
volgens Douma geen historisch verslag hoe het tijdens de
schepping van de wereld is toegegaan. Ook in Gen.2:4v
vinden we geen geschiedenis in de strikte zin van het woord.
Daarom hoeven we er ook geen probleem van te maken dat
de volgorde van de scheppingshandelingen in de twee
scheppingsverhalen verschillend is. Het gaat immers niet om
de volgorde waarin de dingen gebeurd zijn. Die is van
ondergeschikt belang. 29
Juist omdat we van geschiedenis pas kunnen spreken in de
door God geschapen wereld, is de volgorde waarin de
scheppingsdaden van God in Genesis 1 wordt beschreven
ook niet zo belangrijk. Noch in de ‘week’ van de schepping,
noch in de volgorde van de geschapen zaken, noch in hun
27 Dr. J. Douma, Genesis. Gaan in het spoor van de Bijbel, Kampen,
2004, p.42.
28 Dr. J. Douma, a.w., p.42.
29 Dr. J. Douma, a.w., p.44.
13