GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

komen?), op welke grond kunnen we dan zeggen, dat
Genesis 1:1 overeenkomt met wat werkelijk gebeurde? We
hebben dan niet door exegese de leer der schepping uit dit
hoofdstuk afgeleid, maar we hebben het eenvoudig ‘a priori’
aangenomen. Want de zogenaamde ‘kader’-theorie eist
inconsequentie van haar aanhangers. Zij vertelt hun, dat zij
zelf mogen uitkiezen, wat in Genesis 1 aan de werkelijkheid
beantwoordt. Zulk een hypothese kan zeker niet worden
beschouwd als exegetisch goed gefundeerd”. 196
Als wij de kaderopvatting accepteren als een legitieme vorm
van Schriftuitleg dan geven we aan de willekeur een vaste
plaats binnen de gereformeerde hermeneutiek. Het gevolg
daarvan zal zijn, dat we niet meer zeker weten wat nu
werkelijk en wat nu niet werkelijk gebeurd is, als we de
Bijbel lezen. We staan dan toe, dat de historische betrouwbaarheid
van de Bijbel geleidelijk aan ondergraven
wordt. En daarmee begeven we ons op glad ijs.
Het probleem is dat dit door de aanhangers van de
kaderopvatting wordt ontkend. Men verzekert plechtig dat
men niet wil tornen aan de historiciteit van Genesis. Maar
hoe kan worden vastgehouden aan de historiciteit van het
scheppingsbericht, als men daaruit eerst het element van
voortgang in de tijd verwijderd heeft? Hoe kan men spreken
over historie zonder het element van tijd daarin te erkennen?
Daarom moet geconcludeerd worden dat het vervangen
van de chronologische volgorde van Genesis 1 door een
logische volgorde, in feite neerkomt op een de-historisering
van het scheppingsbericht.
Maar als we dit geoorloofd achten, dan zijn we wel bezig de
Bijbel kwijt te raken. Wat de Bijbel ons leert is helder en
betrouwbaar. Dat moeten we ons niet laten afnemen door
ongelovige wetenschappers die beweren dat er helemaal
geen schepping is geweest en dat heel de aarde en de
kosmos ontstaan zijn uit een oerknal en een evolutie van
miljoenen jaren. Maar we moeten ons de Bijbel evenmin
laten ontroven door theologen die de Bijbel niet meer voor
zichzelf willen laten spreken, en deze willen uitleggen
volgens eigenmachtige, en vooropgestelde gedachtenconstructies.
We moeten leren niet op onze eigen inzichten
196 Edward J. Young, a.w., p.148.
128