GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

Aalders erkent dat het wel mogelijk is dat de laatste drie
dagen gelijk zijn aan de dagen die wij kennen. Deze kunnen
immers wel bepaald zijn door de stand van de aarde t.o.v.
de zon. Maar ook dan is het voor hem nog de vraag of dit
betekent dat de precieze duur van die dagen (in de zin van
dag-zonder-nacht) kan worden vastgesteld. Ook vandaag de
dag duren de dagen niet overal op aarde even lang. Aan de
pool kan een dag zelfs zes maanden duren. Aalders acht het
overigens niet erg waarschijnlijk dat de laatste drie
scheppingsdagen bepaald werden door de stand van de
aarde ten opzichte van de zon. Hij vindt het veel meer voor
de hand liggen dat alle zes scheppingsdagen op dezelfde
manier en naar dezelfde maatstaf beoordeeld moeten
worden. Omdat het in Genesis gaat om werkdagen van God,
acht Aalders het overmoedig om te beweren, dat God dus
afhankelijk is geweest van de tijd zoals die bepaald wordt
door de rotatie van de aardas. Zijn conclusie luidt dan ook
dat de scheppingsdagen wel werkelijke dagen zijn, maar
tegelijk van een andere werkelijkheid dan onze dagen, zodat
de duur ervan door ons niet te bepalen is. Aalders houdt
daarmee geen pleidooi voor het idee dat de dagen op te
vatten zijn als tijdperken. Nadrukkelijk stelt hij dat de dagen
van Genesis net zo goed korter, ja zelfs veel korter kunnen
hebben geduurd dan onze kortste winterdag. Voor Gods
almacht was het voldoende om op één enkel ogenblik het
werk van de schepping tot stand te brengen. 189
Ook Young bestrijdt de kaderopvatting zonder daarmee te
kiezen voor scheppingsdagen van 24-uur. Het gaat Young
helemaal niet om de lengte van de scheppingsdagen, maar
189 Dr. G. CH. Aalders, a.w., p.246, 253. Dezelfde opvatting treffen
we aan bij H. Bavinck, Gereformeerde Dogmatiek II, Kampen, 1967,
p.462-4. Ook K. Schilder houdt de mogelijkheid open dat de dagen
van Genesis een afwijkende duur hebben gehad. Wel houdt hij vast
dat onze week een afspiegeling is van de scheppingsweek, en niet
andersom, zoals de aanhangers van de kaderopvatting beweren.
Eveneens wil Schilder niet tornen aan de werkelijkheid van de
scheppingsdagen, die hij blijft zien als dagen in eigenlijke en
letterlijke zin. Zie hiervoor: K. Schilder, Een hoornstoot tegen
Assen?, Kampen, 1928, p.42-5. Zie verder over deze zaak mijn
artikel, Sprak de slang of sprak zij niet? Een proeve van correcte
argumentatie, op de site Een in waarheid.
119