GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

filosofische aanname: de aanname dat de dagen van
Genesis geen dagen kunnen zijn.
Het verlangen om Bijbel en wetenschap met elkaar te
harmoniëren, zonder de resultaten van de wetenschap in
twijfel te hoeven trekken, speelt wel bij de aanhangers van
de kaderopvatting een heel verschillende rol. Bij sommigen,
zoals Ridderbos, is dit motief prominenter aanwezig dan bij
anderen, zoals Douma en Doedens. De laatste twee peinzen
er niet over de schepping van de mens in twijfel te trekken.
Zij trekken hier dus nadrukkelijk een streep. Daarmee laten
zij zien dat zij geworteld zijn in de gereformeerde confessie.
Maar bij alle voorstanders van de kaderopvatting leeft het
verlangen de kloof tussen Bijbel en wetenschap te dichten.
Dat verlangen op zichzelf kan gebillijkt worden, omdat het
voortkomt uit het besef, dat ook de natuur een
openbaringsbron is waaruit wij God kunnen leren kennen,
zodat deze openbaring niet strijdig kan zijn met wat we
lezen in de Bijbel. Maar door het aanvaarden van de
kaderopvatting laat men, wat men aanziet voor de
resultaten van de algemene openbaring, heersen over de
bijzondere openbaring.
Deze conclusie zal door hen zeker worden bestreden. De
weg die hen tot aanvaarding van de kaderopvatting heeft
geleid loopt immers niet in de eerste plaats via de
natuurwetenschappen, maar via de literaire analyse van de
Bijbeltekst. Zoals we gezien hebben voeren zij immers
exegetische argumenten aan voor hun keuze voor de
kaderopvatting. In het voorgaande hebben wij aangetoond
dat deze argumenten geen stand kunnen houden. Dat zij
toch aan deze opvatting vasthouden, wijst er op dat, wat als
een ondergeschikt motief wordt voorgesteld, bij nader inzien
een belangrijker rol speelt dan zij zelf willen toegeven.
115