GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

grootheid, maar Hij wil dat al doen in de gebeurtenissen die
plaatsvonden bij de schepping.
Het is opvallend dat Calvijn in het bovengenoemde citaat
spreekt over “de tijd van zes dagen”. Deze uitdrukking
vinden wij letterlijk terug in een van de gereformeerde
belijdenisgeschriften, namelijk de Westminster Confessie. In
art.4 van die belijdenis, dat handelt over de schepping,
lezen wij: “Het heeft God de Vader, Zoon en Heilige Geest
behaagd ter betoning van de heerlijkheid van zijn eeuwige
macht, wijsheid en goedheid, om in den beginne de wereld
en alles wat daarin is, hetzij het zichtbaar is of onzichtbaar,
te scheppen of uit niets te maken, en dat in de tijd van zes
dagen, en alles zeer goed”. 163 Hieruit blijkt dat dit niet maar
een privé-opvatting was van Calvijn, maar dat de gereformeerde
kerken dit zo beleden hebben. De opvolgers van
Calvijn zijn dan ook in dat spoor verder gegaan.
Wij treffen eenzelfde formulering aan in de Synopsis, of
overzicht van de zuiverste theologie, uitgegeven door de
hoogleraren Polyander, Rivetus, Walaeus en Thysius. In deze
bekende dogmatiek, die in 1625 in Leiden werd uitgegeven,
wordt de schepping van de wereld gedefinieerd als “de
uitwendige daad van de almachtige God, aan de schepselen
onmededeelbaar, waardoor Hij door zichzelf, en naar zijn
geheel vrijen wil, door niemand anders bewogen, de hemel
en de aarde in het begin van de tijd uit niets geschapen
heeft, en de afzonderlijke dingen die Hij uit de eerste
materie wilde vormen, in hun orde, binnen de ruimte van
zes dagen (curs. A.C.) heeft daargesteld om de roem van
zijn onmetelijke wijsheid, macht en goedheid aan zijn
schepselen, voornamelijk aan de redelijke, openbaar te
maken, en hen te nodigen tot de verheerlijking van zijn
naam”. 164 De overeenkomst met Calvijn en de Westminster
Confessie is treffend. Ook hier wordt gesproken van een
163 Drs. G. van Rongen, De Westminster Confessie met de Grote en
de Kleine Catechismus, Barneveld, 1986, p.39-40. (Curs. A.C.)
164 Synopsis, of overzicht van de zuiverste theologie samengevat in
twee en vijftig verhandelingen en beschreven doorJohannes
Polyander, Andreas Rivetus, Antonius Walaeus, Antonius Thysius,
Doctoren en Professoren der H.H. Theologie. Opnieuw uitgegeven
door Dr. H. Bavinck, Enschede, 1964, p.89.
97