Kampboekje Kapoenen Kabouters Welpen - Scouts & Gidsen Halle

Kampboekje
Merkenveld
21 - 27 juli 2008
Kapoenen
Kabouters
Welpen

Kapoenen
Het begon allemaal niet zo lang geleden (ongeveer een jaartje)…
Er was eens een hele hele sterke meneer, die superveel van
diertjes hield. Zijn naam was Stoere Stan. Elke zaterdag bracht
die supersterke meneer samen met zijn 2 lieve en vooral mooie
vrouwtjes (Eellieve Eline en Bestgrappige Britt) alle beestjes samen.
Zij zorgden dan 3 uurtjes voor al die beestjes, gaven hun eten
en drinken, zorgden dat ze hun niet verveelde, speelden leuke
spelletjes en nog zo veel meer. Ook leerden ze de verschillende
diertjes in groep samenwerken en zorgden ervoor dat iedereen met
iedereen een beetje kon opschieten. Ze hadden een jaar vol pret,
fun maar deelden ook af en toe een traantje.
Maar op een dag besloot een nog sterkere, stouten en stomme man
dat alle meneertjes en mevrouwtjes en alle dieren van de wereld
moesten verdwijnen. Hij wou dit omdat hij vond dat de meneertjes
en mevrouwtjes niet zo flink waren en de diertjes zeker niet!
Meneertjes en mevrouwtjes, zo zei hij, duwen elkaar in de modder,
gooien met eten en verf op elkaar… En die stoute meneer vond dat
allemaal maar vies en stom. Maar hij vond de diertjes nog veel erger!
Zij deden niks anders dan spelen. Spelen, spelen en nog eens spelen.
En na al dat spelen deden zij niets anders dan slapen, slapen en nog
eens slapen! Ook peuterde ze vaak in hun neus en aten dan op wat
ze op hun vinger aantroffen. En daar kon die giga opper sterke maar
stoute man echt niet tegen. Hij besloot om een supergrote golf van
water over de lokalen van stroppe te laten vloeien!!!
Geluk had Stoere stan gehoord wat die immens sterke man van plan
was en bedacht hij samen met zijn vrouwtjes( die buiten tof en mooi
ook bijzonder slim waren) een keigoed plan!
“Laten we een grote boot bouwen die sterker is dan de golf!”,
zei Stoere stan tegen zijn vrouwtjes. “Allemaal goed en wel”, zei
eellieve eline ,“maar weet jij wel goed hoeveel diertjes er in die boot
moeten?!”
“Ach ach”, zei bestgrappige Britt, “dat moet ons wel lukken”. En
ze tekende snel een ontwerpje voor de boot, rekende uit hoeveel
iedereen samen zou wegen en ging heel heel sterk hout kopen.
Samen zochten ze voor elk diertje een plaatsje. Zo kreeg leeuw
Louise samen met leeuwin Louise een leuk plekje in de boot aan het
raam.
Mamoet Margo kreeg samen met miertje Manon een gezellig stulpje
op het dek. Flamingo Floor kreeg de gegeerde plek op het roer en
albatros Anna kon zich nestelen in de mast van het schip. Papegaai
Pauline en Isidor de ijsvogel konden kiezen tussen de mast of het
roer. Zo kreeg elk diertje zijn plaatsje!
2

Kapoenen
Een maand bouwden de 3 vriendjes aan hun boot! Bloed zweet en
tranen kwamen hier vaak bij te pas. Soms hadden ze eens ruzie
maar legde het dan snel weer bij. De bouw van de boot bracht
hun dichter en dichter bij elkaar. Toen de boot af was kwam een
volgende vraag al piepen! “ Ja maar stan? Naar waar gaan wij varen
met onze boot?” vroeg bestgrappige Britt een beetje sip.
“ Ja dat is een goede vraag, hoe gaan we dit probleem nog
oplossen?” zei eellieve Eline met een bibber in haar stem.
Gelukkig wist stoere stan hier wel raad op.
“Wel,” zei Stoere stan met zijn diepe mannenstem, “ waar we zullen
eindigen weet ik niet! We zien wel. Maar wat ik wel al weet is dat
we ergens rond brugge zullen voorbijvaren.”
En zo gezegd zo gedaan. Stoere stan, eellieve eline en bestgrappige
britt nodigde hun dierenkroost uit om samen met hun op avontuur
te vertrekken op de dag dat de golf over stroppe zou slaan.
Deze dag had eellieve eline gelukkigerwijs goed kunnen afluisteren
van mege giga sterke meneer.
Hun uitnodiging zag er als volgt uit:
Liefste kapoentjes, wij hopen jullie talrijk aanwezig te zien op 21
juli om te vertrekken op kamp. We blijven weg tot 27 juli. Voor meer
info, kijk verderin het boekje!!

Kabouters
Jullie dappere leiders ontdekten, in een land hier ver vandaan, het
scheepsdagboek van kapitein Ortega. Wat we daarin konden lezen,
heeft ons verwonderd en verbijsterd. We zullen jullie vertellen wat we
hierin te weten kwamen…
Op een stralende zomerdag strandde kapitein Ortega met zijn schip
kort bij een klooster dat uitkijkt over de zee. In de ochtend van
de 16de februari 1634 legde Ortega zijn schip voor anker achter een
koraalrif. Dezelfde nacht nog werd hij aangevallen door piraten. Het in
brand geschoten schip zonk op de zeebodem. Tien dagen later werd de
kapitein half bewusteloos op het strand gevonden. Het scheepsdagboek
nog in de armen geklemd. Hij beschreef daarin een wereld van kleine
onderwaterwezens, niet veel groter dan zijn duim. Niemand geloofde hem,
maar weet je, wij denken dat het verhaal van kapitein Ortega best wel eens
waar kan zijn.
Toe, ga mee naar snorkelland
in de diepe zee
en beleef de avonturen
van de Snorkels mee!
W e daalden de oceaan af en wat we daar zagen konden we niet
geloven. Honderden Snorkels in alle maten en kleuren zwommen
er in het rond. Het bleken erg vriendelijke en behulpzame wezentjes.
Nadat we van hen wat koffie en onderwaterkoekjes aangeboden kregen
sloten we al gauw vriendschap. Ze vertelden ons echter dat hun dorpje de
laatste weken bedreigd wordt door hun twee grootste vijanden: Kleinwier
en Grootwier. Deze monsters probeerden het dorp van onze nieuwe
vrienden te verwoesten en ze stalen al het zeegoud van de rijke Snorkels.

Kabouters
Wij – Dries, Ben en Kenny – konden dit echter niet zomaar laten
gebeuren en we beloofden om de Snorkels te helpen. We dachten
onmiddellijk aan onze heldhaftige kabouters die elke week paraat staan
om schurken uit te schakelen of om maffialeden te vergiftigen met giftige
Bomaworsten. Nu is het dus aan jullie. We rekenen er op dat jullie
Kleinwier en Grootwier een kopje kleiner kunnen maken en dat jullie al
het gestolen zeegoud kunnen terugbrengen. De Snorkels zullen jullie
oneindig dankbaar zijn én ze beloofden ons dat jullie een grote beloning
zullen krijgen als jullie hen uit de penarie helpen.
Om jullie de Snorkels wat beter te laten leren kennen, vertellen we
jullie wat meer over deze sympathieke wezentjes en wat hun namen
zijn.
Ergens diep in de zee ligt
Snorkelland waar de Snorkels,
kleine wezentjes met een buisje op hun
hoofd, wonen. We zullen de Snorkels
even voorstellen. De hoofdpersonages
zijn Allstar, Okkie (zijn inktvispuppy),
Kitty, Daffney, Dimmy en Toeter (die
niet kan praten, enkel toeteren).
Samen beleven ze heel wat onderwateravonturen. Vaak raken ze
in de problemen door Junior, de verwende zoon van gouverneur
Nathals en gaan dan meestal te rade bij Oom Galjoen, de oom van
Allstar. Andere personages zijn Jo-Jo, die twee Snorkels heeft;
Grootwier en Kleinwier, twee groene monsters die de Snorkels, vaak
tevergeefs, proberen te vangen; Willy, het broertje van Junior, die hem
altijd achtervolgt en nadoet en Baby, een kleine meisjessnorkel.

Kabouters
Verkleedkledij:
Uit de foto die jullie hierboven zien, kunnen jullie een snorkel
uitkiezen waarin jij je tijdens ons kamp wilt verkleden. Denk eraan
dat Snorkels steeds een snorkel op hun hoofd dragen.
Wij en de Snorkels rekenen op jullie strijdvaardigheid!
Tot op kamp,
Ben, Dries, Kenny en de Snorkels

Welpen
Met de Romeinen op verovering
We zijn in het jaar 57 voor Christus. Onze vriend
Julius Caesar heeft net in de senaat besloten dat de
stad Rome toch aan uitbreiding toe is. De stad is
te groot geworden dus moet er dringend nog wat
landbouwgebied, zilver, goud, slaven, wijn, olijven
en andere leuke dingen bijgezocht worden. Daarom
wil hij nog enkele grote gebieden bij het rijk.
Bovendien is Caesar het beu om steeds maar
spaghetti en pizza te moeten eten en wil vanaf nu
ook wat anders op het menu. Hij heeft toevallig
van vele reizigers gehoord dat ze in Belgica, een
klein gebied in Gallië, een nieuwe manier hebben
gevonden om aardappelen klaar te maken: Frietum
genaamd. Nadat een Gallisch stamhoofd, namelijk
Abraracourcix, per postduif een pakje friet naar
Rome had gestuurd wist Caesar het zeker: Die
Galliërs moeten deel uitmaken van het rijk!!
Maar het succes van de Fritum werd niet overal
even hard toegejuicht. In Germanië, aan de overkant
van de Rijn, zat men nogal verveeld met de zaak.
Zij stonden namelijk al generaties lang bekend om hun
vettige braadworsten. Maar sinds die mannen uit Belgica
met hun frietum op de proppen kwamen, verloren de
vettige braadworsten aan populariteit. Sindsdien zijn beide
bevolkingsgroepen in een grote strijd verwikkeld. Dit kan
niet langer blijven duren. Iemand moet dringend ingrijpen!
En omdat Caesar helemaal niet zo dol is op braadworst
met sauerkraut is zijn keuze snel gemaakt: Natuurlijk kiest
hij voor de kant van de Galliërs! Deze hulp wordt door de
Galliërs met meer dan open armen ontvangen want deze zijn
toevallig ook verlekkerd op pizza’s. Samenwerkingsplannen
zijn intussen ondertekend, troepen worden in gereedheid
gebracht en recepten worden uitgewisseld.
Caesar heeft nog één probleem. Hij zoekt nog een groepje sterke soldaten die bekend zijn
met de streek zodat de soldaten van Caesar niet verloren kunnen lopen. Hij meende zich
te herinneren dat de scouts van Halle wel over enkele stoere mannen beschikte en vroeg
Pieter, Louis-Philippe en Jan ter hulp. Ze werden prompt gepromoveerd tot generaals van
het IIde, VIIIste en XIde legioen die momenteel op weg zijn vanuit de Alpen.
Opdat ze toegelaten zouden worden in het Romeins leger hebben ze hun echte naam
moeten omruilen voor een Romeinse naam. Vanaf nu dus geen Pieter, Louis-Philippe en
Jan meer, maar Pietropolli, Janus Germanicus en Flipperus Hannibaltus.
De generaals beschikken al over een uitstekend manschappenarsenaal, bestaande uit een
allegaartje van schavuiten, boeven, struikrovers, paardendieven en scoutswelpen die hun
losbandig bestaan wat beu zijn en hun leven willen beteren door hun in te zetten voor de
toekomst van de frietum.
7

Welpen
Aangezien jullie in jullie traditionele klederdracht niet toegelaten worden tot het
Romeinse leger moeten jullie op zoek gaan naar een geschikte uitrusting. Caesar heeft
ons enkele afbeeldingen opgestuurd om jullie te tonen hoe een Romeins legioensoldaat er
uit ziet.
Hopelijk brengen wij deze opdracht met zen allen
tot een goed eind. Caesar heeft al laten vallen dat
indien wij de overwinning behalen, wij nog mee
mogen strijden in andere veldtochten. Zo heeft hij
nog wat wilde dieren nodig uit Afrika en gladiatoren
uit het Oosten om voor spektakel te zorgen in het
Colloseum.
Maar voorlopig hebben wij nog andere zorgen aan
ons hoofd. Namelijk wat er allemaal mee in onze
vallies moet.
Wat nemen we mee?
Voor een uitgebreide lijst met mee te nemen spullen, verwijzen we naar een ander blad in
dit boekje.
Er zijn enkele dingen die er niet tussen staan omdat alleen de welpen ze nodig hebben.
Vergeet deze dus zeker niet!
- Enkele wc-rollen of keukenrollen. Gewoon het rolletje karton is genoeg. Het
papier zelf mag dus al gebruikt zijn.
- Een spuit (zonder naald natuurlijk ^_^)
- Een vuilniszak
- Zaklamp
- Verkleedkledij
Ziezo, dit was het. We hopen jullie allemaal op kamp te zien. Wij zullen er zeker met vol
enthousiasme naartoe leven, hopelijk jullie ook!
Met volgende woorden nemen we, voorlopig, afscheid
van Caesar:
Ave Caesar lucratori te salutant!
(Gegroet Caesar, zij die zich gaan verrijken groeten u!)
Groeten van uw leiding en tot op kamp,
Pietropolli, Flipperus Hannibaltus en Janus Germanicus
8

Moeze
FRUITSLA OP KAMP…
Juni, de maand van studeren en examens, en dan ...vakantie, vrijheid, op kamp!
Een scoutskamp is samen spelen, tenvolle mogen leven met hart en ziel, met handen en
voeten. Je mogen uitleven, gewoon zijn wie je bent, zonder masker.
Een scoutskamp is kunnen zingen en dansen, diepgelukkig zijn om alle toffe momenten.
Dankbaar en verwonderd zijn omdat het leven zo goed en mooi kan zijn. En soms ook
heel verdrietig zijn om wat tegenvalt, omdat echt vredevol samenspel soms toch zo
moeilijk is.
Een scoutskamp is al spelend in de natuur leren elkaar graag te zien, verbondenheid en
vriendschap voelen groeien, rekening houden met de anderen. In scouting mag iedereen
zich thuis voelen, opgenomen, meetellen, zorg en verantwoordelijkheid dragen voor
elkaar, en de zwaksten kansen geven die ze nergens anders krijgen.
Scouting, een kamp is veel méér dan een spel. Het is een samen-leven, vol van waarden
waaraan jonge mensen zich kunnen optrekken en waaraan ze deugd beleven.
Eenheid in een groep is altijd mooi om zien. Maar vaak denken mensen dat ze dan ook
allemaal precies hetzelfde moeten denken en doen. En dat is niet zo. Er bestaat zoiets als
eenheid in verscheidenheid. Deze verscheidenheid is een rijkdom.
Ik heb daar een mooi beeld, een veelzeggende vergelijking voor gevonden, namelijk
fruitsla!
Gooi 10 soorten fruit in een grote mengkom: stukjes appel en peer, druiven, bananen,
pruimen, aardbeien, kersen, sinaasappels, een stukje citroen en een ananas. Als je dat
alles met een stevige mixer pureert, dan zal het resultaat een vreemdkleurige brij zijn
waar inderdaad alles inzit: veel vitamines, maar ook schillen en pitten. Echt smakelijk ziet
het er niet uit. En je kan ook niet meer zien of proeven welke fruitsoorten er allemaal in
vermengd zijn.
Veel smakelijker is een fruitsalade. Elke vrucht blijft zichzelf: peer, appel, banaan enz…
Elke vrucht behoudt zijn eigen kleur en smaak, en heeft zijn eigen inbreng in de salade.
Elk stukje fruit geniet van de contrasterende smaak van de andere soorten. Er is slechts
één voorwaarde: elke mooie grote vrucht moet aanvaarden om voor de goede zaak in
stukken gesneden te worden. Alleen de kleinste en eenvoudigste mogen heel blijven zoals
een kers, een druif, een rode bes.
Zo mag in een scoutsgroep ook iedereen zichzelf blijven, herkenbaar blijven. Iedereen
mag er zijn eigen rol in spelen, in samenspel met de anderen. Zo’n groep gaat minder vlug
vervelen, en is integendeel erg aantrekkelijk.
Zo wens ik jullie allen een keinijge vakantie, veel zon en een bijzonder tof kamp. En als
ik met de leiding een datum kan vinden, kom ik wellicht wel eens langs. Geen controle,
maar mee genieten van de vriendschap en de inzet voor ieder voor allen.
Maak er iets van!
Groetjes.
Raymond, de moeze

Informatie
Wat nemen we allemaal mee op tentenkamp:
Spullen om doke te doen (aka slaapmateriaal):
o Slaapzak
o Pyjama
o Knuffelbeestje
o Slaapmuts
Wassen (zeer belangrijk, de persoonlijke hygiëne op kamp!):
o Zeep
o Washand
o Handdoek
o Tandenborstel
o Beker
o Kam
o Deodorant, fébrèze en ander geurverdoezelmateriaal
Klederdracht:
o Verkleedkledij (zie aparte verhalen voor je thema)
o Broeken: enkele korte en lange broeken
o T-shirts
o Warme trui
o Ondergoed
o Kousen
o Regenkledij
o Plastiek zakken voor vuile was
o Zwemgerief!!
Stapgerief ed. :
o Een paar stevige stapschoenen en een paar ravotschoenen
o Sportschoenen (optioneel)
Eetgerief:
o 2 keukenhanddoeken
o Pot choco of confituur
Allerlei:
o Briefgerief: balpen, papier
o Beetje zakgeld (postkaarten en postzegels)
o Zaklamp
o Kostuum in thema
o Zonnecrème
o Zakdoeken
10

Informatie
Wat laten we zeker thuis:
o GSM
o kilo’s snoep
o gameboys en andere elektronische apparaten
o slecht humeur.
Nog even alles mooi op een rijtje plaatsen :
Dagen en tijdstippen van vertrek en terugkomst:
Vertrek:
Iedereen wordt op 21 juli om 10u15 aan het station van Halle verwacht.
OPGELET: de trein vertrekt al om 10u30, dus wees op tijd.
Terugkomst:
De kindjes mogen opgehaald worden op 27 juli om 12uur op het domein:
Merkenveldweg 15
8210 Zedelgem-Loppem
( http://www.hopper.be/Merkenveld/ )
Op de E40 Brussel-Oostende neemt u afrit 8 en onmiddellijk de E403 richting Kortrijk-
Roeselare. Op de E403 de afrit 11, dan verder richting Zedelgem en na 2 km rechts de
gele wegwijzers ‘Merkenveld’ volgen.
Kostprijs van het kamp:
Voor leden van de jongste takken bedraagt de kostprijs 75 euro.
Het kampgeld dient VOOR 10 juli 2008 gestort te worden op het rekeningnummer
734-0125695-89 met als mededeling KAMP 2008, naam van het kind + tak van het kind.
! Om het overzicht op de betalingen goed te kunnen bewaren, mag vanaf dit jaar het
kampgeld onder geen enkele omstandigheid cash betaald worden !
Brieven (want wie krijgt er niet graag eens een briefje…)
mogen opgestuurd worden naar:
Domein Merkenveld
T.A.V. naam kind (SCOUTS HALLE)
Merkenveldweg 15
8210 Zedelgem-Loppem
Noodtelefoonnummers
In geval, en enkel in geval van, hoogdringendheid/ernstige zaken die aan de leiding
gemeld dient te worden, kan de leiding op het kamp gecontacteerd worden op het
telefoonnummer van groepsleider Pieter, zijnde 0477/44.80.24 . Mocht er niet opgenomen
worden, laat dan een bericht achter. Elke avond beluisteren we echter de mailbox, dus laat
zeker een berichtje na.
OPGELET: de noodtelefoon dient ENKEL gebruikt te worden voor noodgevallen...
dus niet om eens te horen hoe het daar gaat...
11

Kampboekje 2008
Tot op kamp !!!!
Scouts en Gidsen Halle
Sint-Lutgardis
Kamp 2008 : Samen in touw