Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita

Met jou samen, wat ben ik gelukkig,
je zingt beter dan een nachtegaal
De bron stroomt over de steentjes,
drijft ons naar een eenzame plek.
Op school kregen we ook les in kerkgezang. Meer dan
eens gingen we naar de kerk om daar met Lev Nikolajevitsj
in het koor te zingen. We ontmoetten elkaar ‘s morgens
bij de school en gingen dan met Lev Nikolajevitsj in een
lichte wagen naar de kerk. Soms waren er wel twintig tot
vijfentwintig mensen in het koor. Lev Nikolajevitsj had een
basstem. 20 Zijn stem was krachtig en goed. Zelf had ik een
altstem en zong goed. Met zingen kreeg ik van Lev Nikolajevitsj
altijd het hoogste cijfer, een 5+, waar hij zo nu en
dan nog een ster bij zette. Soms zelfs een hele kring van
sterretjes rond die 5. Een mooiere beloning kon ik me niet
voorstellen.
We kregen niet alleen voor zingen cijfers. Ik herinner me dat
Lev Nikolajevitsj ons maar heel zelden cijfers gaf, en dan
meer als grap en alleen maar voor zingen geloof ik. Andere
onderwijzers gaven voor alle vakken cijfers. De nare Vladimir
Aleksandrovitjs de meeste. Eerst begrepen we niet goed
wat dat was, ’cijfers’. Op het eind kregen we ze niet meer.
20. De Russische uitgever van Morozovs herinneringen, Aleksej Petrovitsj
Sergejenko, tekende hierbij aan dat Tolstoj een hogere stem had
dan die van een bas, maar dat die voor zijn leerlingen, in vergelijking met
hun eigen hoge stemmen, zo zwaar als een bas geklonken kan hebben.
90