Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita

aard: “Zorgen jullie voor het paard en geef ons een plek op
de kachel zodat we warm kunnen worden. Wij zijn bij de
oversteek hier in de buurt bijna verdronken!”
De oude vrouw riep: “Lieve hemel, ga gauw op de kachel
zitten, doe je laarzen uit en trek je natte kleren uit! Er ligt
daar hennep uitgespreid. Ga erop liggen en warm je!” Wij
gingen op de kachel zitten – ook Lev Nikolajevitsj – en trokken
alles uit.
“Waar komen jullie eigenlijk vandaan?”vroeg de oude.
“Wij komen uit Jasnaja Poljana,” antwoordde Lev Nikolajevitsj,
“en we gaan naar Pirogovo.”
“Ik ken Jasnaja Poljana goed, daar leer je nog eens wat.
Naar wie gaan jullie in Pirogovo toe, naar grach Sergej
Nikolajevitsj in het herenhuis of naar het dorp?”
“Naar Sergej Nikolajevitsj, dat is mijn broer!”
De oude vrouw raakte door deze woorden geheel van slag.
Het dorp waar we binnengevallen waren was eigendom
van Sergej Nikolajevitsj.
“Ach mijn lieve zielen, doe toch alle natte kleren uit!” En
het vrouwtje haalde uit een koffer een wit hemd en een
gestreepte broek en gaf die aan Lev Nikolajevitsj. “Hier pak
aan, goede man! Doe deze droge kleren aan, de uwe zullen
we drogen!”
Lev Nikolajevitsj weerde het aanbod af, maar het vrouwtje
bleef erbij. Lev Nikolajevitsj gaf zich gewonnen en trok het
hemd en de broek aan. Hoewel het van de oude vrouw
bleek te zijn trok Lev Nikolajevitsj het toch aan en leek toen
6