Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
dan Robinson Crusoe. Ik las snel <strong>en</strong> duidelijk <strong>en</strong> het lez<strong>en</strong><br />
ging mij <strong>en</strong> Tsjernov goed af. En wanneer we laat, tot middernacht,<br />
geblev<strong>en</strong> war<strong>en</strong>, gelez<strong>en</strong> hadd<strong>en</strong>, verhaaltjes <strong>en</strong><br />
grapp<strong>en</strong> verteld hadd<strong>en</strong> dan bracht Lev Nikolajevitsj ons<br />
met zijn rijtuig naar huis.<br />
Hij keek ons vaak doordring<strong>en</strong>d aan om te wet<strong>en</strong> te kom<strong>en</strong><br />
welke boek<strong>en</strong> op wie indruk maakt<strong>en</strong>. Wat ik het liefste las<br />
was het gedicht van Kozlov: ‘Wat slaap je toch, arm boertje’.<br />
Het gedicht deed me aan mijn vader d<strong>en</strong>k<strong>en</strong> omdat ik mij<br />
herinnerde hoe mijn vader de laatste twee poed meel op<br />
e<strong>en</strong> feestdag moest verkop<strong>en</strong>. Of het gedicht: ‘Ik kijk, ik ga,<br />
ik bewonder wat voor werk de Heer de m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> gegev<strong>en</strong><br />
heeft.’ Zulke gedicht<strong>en</strong> leerde ik uit mijn hoofd.<br />
Tijd<strong>en</strong>s onze schooljar<strong>en</strong> ging Lev Nikolajevitsj twee keer<br />
op reis, e<strong>en</strong>maal voor twee wek<strong>en</strong>, ik weet niet waarhe<strong>en</strong>,<br />
<strong>en</strong> de tweede maal naar het buit<strong>en</strong>land.<br />
Op e<strong>en</strong> keer gebeurde het dat onze schoolur<strong>en</strong> tot in de<br />
avond doorliep<strong>en</strong>. De jongere klass<strong>en</strong> war<strong>en</strong> al naar huis<br />
gegaan maar wij hadd<strong>en</strong> nog veel te do<strong>en</strong> aan e<strong>en</strong> moeilijke<br />
opgave. Het leek alsof die opgave ook Lev Nikolajevitsj<br />
veel inspanning kostte. Met moeite kwam<strong>en</strong> wij er t<strong>en</strong>slotte<br />
uit <strong>en</strong> wild<strong>en</strong> to<strong>en</strong> naar huis gaan <strong>en</strong> begonn<strong>en</strong> afscheid te<br />
nem<strong>en</strong> van Lev Nikolajevitsj. Maar hij hield ons op <strong>en</strong> zei:<br />
“Morg<strong>en</strong> vertrek ik, maar jullie kunn<strong>en</strong> gewoon verder ler<strong>en</strong>.<br />
Pjotr Vasilevitsj <strong>en</strong> Vladimir Aleksandrovitsj zull<strong>en</strong> jullie<br />
les gev<strong>en</strong>.” Wij bestookt<strong>en</strong> hem met vrag<strong>en</strong>: “Ga je lang<br />
60