Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita

eten!” Maar hij zei: ”Het is geen grap. Luister es, willen jullie
deze mest bij elkaar halen? Voor elke karrenvracht betaal
ik jullie 15 kopeken!”
Met groot plezier stemden wij ermee in om voor een karrenvracht
mest 15 kopeken te krijgen. “Maar, Lev Nikolajevitsj,
wat ga je ermee doen?” “Ik ga er een akker mee bemesten.
Van mest wordt de grond rijker en brengt meer op dan niet
bemeste grond.”
Wij wilden dat geld wel verdienen en begonnen met bezems
en schoppen de mest van de weg te halen. Zodra een
hoop groot genoeg was liepen we naar Lev Nikolajevitsj en
zeiden: ”Ik heb een karrenvracht klaar!” Hij liet een boerenknecht
komen om de mest op te halen en betaalde ons
meteen 15 kopeken per lading.
“Wat een goed idee hebben we toch gehad!” zei hij, “anders
zou het maar nutteloos op de weg zijn blijven liggen.”
In al die tijd bracht ik drie ladingen bijeen zo dat ik voor
dat werk 45 kopeken kreeg. En mijn kameraden deden daar
niet voor onder.
De lente kwam in dat jaar vrij vroeg, de sneeuw smolt
snel. In ons dorp begon men de landbouwwerktuigen klaar
te maken om zich op het inzaaien voor te bereiden. Aan
onze lessen moest nu wel snel een einde komen omdat wij
onze vaders moesten gaan helpen.
Op een dag zei Lev Nikolajevitsj tegen ons, de hoogste klas:
“Willen jullie niet voor jezelf gaan werken? Ik wil jullie een
55