Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita

maal tegelijk antwoordden we: “ceeee…” 12 En zo ging de
les verder. Als we niet op een letter konden komen, herinnerde
de grach ons aan een of ander ding. Bijvoorbeeld een
fluit, en dan antwoordden wij: “ef!”
3
Ik heet Lev Nikolajevitsj
Zo leerden wij week na week, een maand was zo voorbij.
Ongemerkt vergleed de herfst in de winter. In de loop der
tijd waren we met de schoolmuren vertrouwd geraakt. Ook
waren we met onze onderwijzer op heel vertrouwelijke
voet gekomen.
Op een dag zei hij ons: “Jullie moeten mij niet aanspreken
met ‘hoogheid’!” Ik heet Lev Nikolajevitsj, en zo kunnen
jullie mij ook noemen. Van toen af aan zeiden we nooit
meer ‘hoogheid’.
Toen er nog geen drie maanden voorbij waren leerden we
zo snel als het dak van een hut in brand kan vliegen. We
hadden vloeiend lezen geleerd en het aantal leerlingen was
van 22 tot zeventig gestegen. 13 Ze kwamen vanuit het dorp
12. In het Russisch is de derde letter een V en gebruikte Tolstoj natuurlijk
een ander woord dan cirkel.
13. De Russische bewerker voegde hier een voetnoot toe waarin hij
telde dat Morozov dit aantal in zijn herinnering vermoedelijk heeft
overschat. Veertig a vijftig zou het maximum geweest zijn.
2