Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
asjkier<strong>en</strong> van het dorp, jong <strong>en</strong> oud, hadd<strong>en</strong> zich verzameld<br />
om ons uitgeleide te do<strong>en</strong>. Ze verdrong<strong>en</strong> elkaar rond<br />
Lev Nikolajevitsj <strong>en</strong> zeid<strong>en</strong>: “Vorst, je gaat te snel weg, het<br />
is nog vroeg, je moet nog blijv<strong>en</strong>!” Lev Nikolajevitsj maakte<br />
grapjes met h<strong>en</strong> <strong>en</strong> de basjkier<strong>en</strong> zeid<strong>en</strong> onder elkaar:<br />
“Goede vorst, houdt van onze grapp<strong>en</strong>. Je hebt ook vorst<strong>en</strong><br />
die niet zo zijn.”<br />
Eindelijk had Aleksej Stepanovitsj alle spull<strong>en</strong> in de koets<br />
gestouwd <strong>en</strong> vastgebond<strong>en</strong>. Er ontstond e<strong>en</strong> gekrioel van<br />
afscheidnem<strong>en</strong>de m<strong>en</strong>s<strong>en</strong>. Iedere<strong>en</strong> wilde Lev Nikolajevitsj<br />
t<strong>en</strong> afscheid e<strong>en</strong> hand gev<strong>en</strong>. Hij groette, glimlachte, maakte<br />
grapjes <strong>en</strong> beloofde steeds weer het volg<strong>en</strong>d jaar terug te<br />
zull<strong>en</strong> kom<strong>en</strong>. Hij zei dat het hem erg bevall<strong>en</strong> was <strong>en</strong> dat<br />
het fijn was geweest bij h<strong>en</strong> te won<strong>en</strong>.<br />
Wij, Tsjernov <strong>en</strong> ik, werd<strong>en</strong> ook door onze vri<strong>en</strong>d<strong>en</strong> omringd<br />
die afscheid van ons nam<strong>en</strong> <strong>en</strong> ons de hand drukt<strong>en</strong>.<br />
T<strong>en</strong> slotte ging<strong>en</strong> wij in de koets zitt<strong>en</strong>. “Vooruit dan<br />
maar, met God.” zei Lev Nikolajevitsj teg<strong>en</strong> de voerman.<br />
Hij nam zijn strohoed af <strong>en</strong> zei: ”Tot zi<strong>en</strong>s!!” Wij nam<strong>en</strong> ook<br />
onze hoed<strong>en</strong> af, zwaaid<strong>en</strong> ermee <strong>en</strong> riep<strong>en</strong> naar onze vri<strong>en</strong>d<strong>en</strong>:<br />
“Tot zi<strong>en</strong>s!” E<strong>en</strong> m<strong>en</strong>igte stemm<strong>en</strong> antwoordde ons:<br />
“Goede reis! Weer, weer ajda naar ons!” <strong>en</strong> zo red<strong>en</strong> wij<br />
weg van de basjkier<strong>en</strong>.<br />
Opnieuw begon e<strong>en</strong> vermoei<strong>en</strong>de reis. Tot Samara met<br />
paard<strong>en</strong>, daar overnachtt<strong>en</strong> we <strong>en</strong> ging<strong>en</strong> verder met<br />
de stoomboot naar Tver. En van daar met de trein naar<br />
159
Change language