Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita

over mijn kant laten gaan! Ik zal een brief schrijven, aan
het hoogste adres. Zoiets kan men niet accepteren!” En Lev
Nikolajevitsj begon woedend in de kibitka heen en weer te
lopen, waarbij hij alleen in zichzelf bromde: “Hm, hm!”
Aleksej Stepanovitsj sloeg de ogen neer en zei niets.
Lev Nikolajevitsj ging zo een tijd door, keek toen mij en
Tsjernov aan, maar niet meer met die vrolijke glimlach als
gewoonlijk en zei:”Kom, laten we koemis drinken, dan zal
alles overgaan.”
Dit keer wilde het grappen maken bij het koemis drinken
niet lukken. We werden allemaal somber. Maar Lev Nikolajevitsj
kwam langzamerhand tot rust en vertelde ons van
de reden van de huiszoeking. Dat was omdat hij vanwege
onze Jasnapoljaner school verdacht werd van een of andere
misdaad tegen de staat. 30
35
Met nieuwe jekkers naar huis
De dag van vertrek naderde. Daags ervoor werd voor
zeven roebel het vervoer naar Samara gehuurd. ‘s Ochtends
stond een lange sleperswagen voor onze kibitka. De
30. Kwaadsprekerij van andere grootgrondbezitters had het gerucht
verspreid dat er een drukpers in de school verborgen was waarop
revolutionaire pamfletten gedrukt werden en door Tolstoj werden
verspreid. De huiszoeking leverde evenwel niets op.
158