Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita

34
De huiszoeking
Op een keer zaten we aan de ochtendthee, kletsten en
maakten grappen toen plotseling de basjkier Garim binnenkwam
en Lev Nikolajevitsj een brief gaf: “Voor u, vorst
Toel!”
Lev Nikolajevitsj nam de brief aan en opende die. Hij begon
hem voor zichzelf te lezen. Wij keken hem gespannen aan,
nieuwsgierig naar wat hij ons zou gaan vertellen. De brief
was lang, vier dicht beschreven kantjes. Lev Nikolajevitsj
las hem snel door en plotseling versomberde zijn gezicht.
Wij durfden niet te vragen wat er gebeurd was, maar zagen
wel dat iets hem erg boos maakte. Lev Nikolajevitsj las de
brief uit en zei: “Aleksej Stepanovitsj!”
“Wat is er van uw dienst, hoogheid?”
“Bij ons in Jasnaja Poljana is iets nieuws voorgevallen.”
“Wat dan, hoogheid?”
“God mag het weten. De politie is bij ons in huis gekomen.
Ze hebben huiszoeking gedaan, alles overhoop gehaald, al
mijn boeken en papieren door elkaar gegooid, een totale
chaos aangericht. Dat is verschrikkelijk! Verschrikkelijk!
En wat hebben ze gezocht? Tante hebben ze aan het schrikken
gemaakt, uit haar kamer gejaagd, het bed doorwoeld.
Dat is verschrikkelijk, dat is een belediging. Dat zal ik niet
157