Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita

33
Feestmaal met paardenvlees
Op een keer kwamen we terug van een wandeling en Aleksej
Stepanovitsj zei: “De ene afgezant na de andere is voor
u gekomen, Uwe Hoogheid, uit naam van onze gastheer,
de moellah.” “Waarvoor heeft hij me nodig?” “Ze bereiden
een huwelijk voor, onze gastheer huwelijkt zijn dochter uit
aan een rijke bruidegom uit Kazan. Er komen veel rijke gasten
overal vandaan en u bent uitgenodigd voor zijn bal.”
“Nee, ik ga niet, ik ben te moe. En hebben ze geen verse
koemis gebracht?” vroeg Lev Nikolajevitsj aan Aleksej
Stepanovitsj. “Dat hebben ze, de allerbeste want het is voor
het huwelijk.” “Wel, laten we dan die huwelijkskoemis op
de gezondheid van de moellah drinken”, zei Lev Nikolajevitsj.
Hij dronk een glas en nog een en zei: “Wat een goede
sterke koemis, de bruidegom waardig!” Hij streek met
zijn handen over zijn borst tot aan zijn buik en zijn knieën:
“Hij stroomt door al mijn aderen.”
“Je hebt je aderen volgegoten, onder je voeten is het zelfs
nat geworden” plaagde ik. Lev Nikolajevitsj moest lachen
en zei: “Ik moet toch ergens magerder geworden zijn. “
Nagim kwam onze kibitka binnen in zijn beste kledij. Het
kalotje op zijn hoofd was afgezet met veelkleurige steentjes,
en hij had een schitterende, nieuwe, schone kiel aan en kou­
153