Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
dood in te gaan. De basjkier<strong>en</strong> kek<strong>en</strong> naar me, lacht<strong>en</strong> luidkeels<br />
<strong>en</strong> zeid<strong>en</strong>: “Vooruit, vooruit!” Ze smoesd<strong>en</strong> onderling in<br />
hun taaltje <strong>en</strong> stuurd<strong>en</strong> me verder weg. “Daar verder <strong>en</strong> dan<br />
mete<strong>en</strong>!” Zelf sprong<strong>en</strong> ze op: “Kijk, mijn zo!”<br />
Lev Nikolajevitsj zei: “Je moet het nog e<strong>en</strong> keer prober<strong>en</strong>.<br />
Loop verder terug. Kijk alle<strong>en</strong> uit, het allerbelangrijkste is<br />
dat je b<strong>en</strong><strong>en</strong> de juiste stand hebb<strong>en</strong>.” Ik voelde me diep beledigd<br />
door Lev Nikolajevitsj dat hij me niet behoedde voor e<strong>en</strong><br />
zekere dood. Maar ik zou me scham<strong>en</strong> van de sprong af te<br />
zi<strong>en</strong>, omdat de basjkier<strong>en</strong>kinder<strong>en</strong> dan zoud<strong>en</strong> lach<strong>en</strong> <strong>en</strong> Lev<br />
Nikolajevitsj er later grapjes over zou mak<strong>en</strong>. Er was niets aan<br />
te do<strong>en</strong>! Het was nou e<strong>en</strong>maal e<strong>en</strong> zaak van lev<strong>en</strong> <strong>en</strong> dood.<br />
Ik ging verder weg <strong>en</strong> r<strong>en</strong>de in volle vaart naar de oever,<br />
maakte e<strong>en</strong> sprongetje, zoals Lev Nikolajevitsj me geleerd<br />
had, maar bleef met dat sprongetje toch weer op de oever. Ik<br />
voelde me verlor<strong>en</strong> <strong>en</strong> ik was bang.<br />
Ik keek weer naar Lev Nikolajevitsj <strong>en</strong> hoopte dat hij medelijd<strong>en</strong><br />
met me had. Maar hij glimlachte <strong>en</strong> zei: “Nou, voor de<br />
derde keer!” En de basjkier<strong>en</strong> barstt<strong>en</strong> in nog luider gelach<br />
uit. Ik schaamde me steeds meer, bloosde <strong>en</strong> besloot: “Ik moet<br />
nou e<strong>en</strong>maal sterv<strong>en</strong>, heb alle<strong>en</strong> medelijd<strong>en</strong> met mijn zusje.”<br />
Ik ging voor de derde keer <strong>en</strong> sloeg e<strong>en</strong> kruisje. Ik bleef<br />
staan <strong>en</strong> keek naar Lev Nikolajevitsj. Hij glimlachte <strong>en</strong> de basjkier<strong>en</strong><br />
ook. Ik prevelde voor mezelf: “Here Jezus, Here Jezus<br />
Christus,” <strong>en</strong> in mijn hoofd straalde het. En de rumoerige basjkier<strong>en</strong>kinder<strong>en</strong><br />
schreeuwd<strong>en</strong>: “Vooruit, snel!”<br />
Ik sloeg weer e<strong>en</strong> kruisje <strong>en</strong> gaf het bevel: “E<strong>en</strong>, twee drie” <strong>en</strong><br />
136
Change language