Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
lajevitsj vast om hem niet kwijt te rak<strong>en</strong> <strong>en</strong> stond<strong>en</strong> to<strong>en</strong><br />
stil bij e<strong>en</strong> opschrift: ‘Bagageafdeling’. Hier moest<strong>en</strong> we<br />
onze bagage ophal<strong>en</strong>. Het was er e<strong>en</strong> grote wirwar. M<strong>en</strong>s<strong>en</strong><br />
verdrong<strong>en</strong> elkaar bij het in ontvangst nem<strong>en</strong> van hun<br />
bagage, r<strong>en</strong>d<strong>en</strong> van de <strong>en</strong>e naar de andere plek <strong>en</strong> nam<strong>en</strong><br />
hun bagage mee. Maar er was niets voor ons bij.<br />
Lev Nikolajevitsj hield e<strong>en</strong> kruier aan <strong>en</strong> reikte hem het<br />
bagagebiljet aan. De kruier keek naar Lev Nikolajevitsj, <strong>en</strong><br />
naar ons, maar nam het biljet niet aan, <strong>en</strong> zei: “Dat komt zo<br />
wel. Zie je niet hoeveel her<strong>en</strong> hier staan te wacht<strong>en</strong>?” Lev<br />
Nikolajevitsj probeerde het bij e<strong>en</strong> andere kruier, <strong>en</strong> bij nog<br />
e<strong>en</strong>, maar steeds was het: “Dat komt zo wel.” Lev Nikolajevitsj<br />
begon geërgerd te rak<strong>en</strong>.<br />
To<strong>en</strong> er e<strong>en</strong> m<strong>en</strong>eer met e<strong>en</strong> rode muts voorbij kwam<br />
hield hij hem aan <strong>en</strong> beklaagde zich over de kruiers. “Ze<br />
nem<strong>en</strong> mijn biljet niet aan, hal<strong>en</strong> onze bagage niet op <strong>en</strong><br />
zijn bov<strong>en</strong>di<strong>en</strong> brutaal. Alstublieft, doe er wat aan. Ik reis<br />
met kinder<strong>en</strong> die in hun lev<strong>en</strong> nog niet zo ver van huis war<strong>en</strong><br />
<strong>en</strong> bij wie alles in hun hoofd<strong>en</strong> omtolt.”<br />
De beambte bekeek Lev Nikolajevitsj <strong>en</strong> ook ons armzalige<br />
knap<strong>en</strong> <strong>en</strong> zei, waarbij zijn stem steeds luider werd: ”Dat<br />
komt zo wel. Uw kinder<strong>en</strong> overlev<strong>en</strong> het wel, ze zull<strong>en</strong> er<br />
niet aan doodgaan. Ziet u dan niet dat ze allemaal druk bezig<br />
zijn. Zodra ze tijd hebb<strong>en</strong> zull<strong>en</strong> ze ook uw bagage afgev<strong>en</strong>.”<br />
Lev Nikolajevitsj werd boos <strong>en</strong> zei: ”Ik herhaal u dat ik niet<br />
langer wacht<strong>en</strong> kan.” De beambte ging de bagageafdeling<br />
118
Change language