Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita

Een tarantas.
graaf in alles te gehoorzamen. “Denk er steeds aan hoeveel
ik van je hou,” zei ze, “en vergeet niet als jullie vertrekken
een kruis te slaan en de heilige Barbara te kussen (de
icoon).”
De zon was al bijna helemaal onder. Ik schrok, nam het
zakje uit mijn zusjes handen en liep haastig het huis uit,
reuze bang dat ik te laat was. Achter me hoorde ik nog de
stem van mijn zusje: ”Dag, Vasja! Ik zal een kaars branden
voor je gezondheid!”
Ik kwam bij het huis. Op de oprit stond een tarantas 24 met
een driespan ervoor. Aleksej Stepanovitsj was bezig de koffer
en de overige bagage in de wagen te plaatsen. Ik rende
de trap op en struikelde de kamer in waar Lev Nikolajevitsj
met zijn tante zat en iets besprak. “Lev Nikolajevitsj, ik was
bang dat je al weg zou zijn!” zei ik buiten adem. Hij lachte
en zei “Ben je helemaal klaar voor de reis?” “Ja, dat ben
24. Reiswagen, met meerdere paarden bespannen.
112