Tolstoj - Kohnstamm, Dolph en Rita

Proloog
Mijn herinneringen aan Lev Nikolajevitsj schieten me
vaak te binnen. Ik herinner me vaak de gelukkige jaren die
ik als leerling in de school op Jasnaja Poljana doorbracht.
Een school, dacht ik, was er om te leren lezen en schrijven
en de psalmen 2 te leren. Die kon je dan opzeggen bij het
lichaam van iemand die gestorven was, daarmee een kwart
roebel verdienen en op kosten van de dode genieten van
een maaltijd die ter nagedachtenis aan hem of haar werd
gegeven. Ik wist ook dat als je op school gezeten had, je een
beetje geld kon verdienen. Je zou brieven kunnen schrijven
en daar per stuk vijf of tien kopeken voor kunnen vragen.
De dorpelingen hoefden dan niet langer naar de diaken te
gaan om voor hen een brief te laten schrijven naar Moskou
of Petersburg. Dan zou ik een beetje geluk kennen, laarzen
dragen in plaats van lapti 3 van berkenbast. Met zulke
ideeën kwam ik als tienjarige jongen de school binnen. Ik
brandde van enthousiasme en bad tot God en alle heiligen
die ik kende of van wie ik wel eens had gehoord, of ze me
wilden helpen bij het leren.
2. De psalmen werden nog geschreven in het oud kerkslavisch en dat
schrift hoorde tot het leerplan van de lagere school.
3. Lapti (enkelvoud lapot): goedkoop laag schoeisel, gemaakt van
gevlochten berken­ of lindenbast.
0