Leren van Kinderen tot 6 jaar - Marjo Lam

Nieuwsgierigheid
De Observaties:
In het Dolfinarium in Harderwijk is een zieke orka opgevangen.
De eerste weken is de Orka te ziek en mogen bezoekers alleen naar videobeelden,
gemaakt met de webcam, kijken. Maar eindelijk is het zo ver.
Met Amy (6), Jayden (4) en Destin (3) staan we te wachten tot we de Orka
in het echt mogen zien. De kinderen staan voor het hek en de orka
zwemt in het bassin. Ze zien een personeelslid van het dolfinarium voor
de orka staan en beginnen met vragen: Hoeveel weegt hij, kan hij naar
die kant zwemmen, speelt hij met die bal, hoe oud is hij? De vragen blijven
komen en de mevrouw van het dolfinarium blijft rustig ingaan op de
gestelde vragen. Na 10 minuten komt er een verzorger met een emmer
vis. Hij gooit vissen in het water, eerst aan de ene kant van het bassin en
dan aan de andere kant. Hij loopt zelf voor het bassin langs en de orka
volgt hem. Als de verzorger voor het glas blijft staan, blijft ook de orka op
die plaats stil in het water met zijn snuit en buik naar de verzorger. Door
het glas heen raakt de verzorger de buik van de orka. De verzorger staat
nu aan de ander kant van het hek. Jayden loopt naar hem toe en vraagt
“Mag ik ook vissen gooien?. De verzorger zegt tegen hem: “Dat kan nu
niet, want de emmer is leeg.
Toen we na een half uur de orka bestudeerd hadden liepen we naar de
uitgang. Hier stond SOS dolfijnen met plastic bruinvissen. De kinderen liepen
er gelijk naar toe. Naast de vis stond een emmer met een spons. Zij
maakten de spons nat en gingen de vis natmaken. De begeleider die er bij
stond gaf hen een compliment dat ze zo goed meehielpen de vis nat te
houden.
Naast deze vis, stond een tafel met diverse attributen. De kinderen bleven
bij deze tafel staan. Er lag een bruinvis op een soort zwemvest, met banden
vastgemaakt. Amy staat te kijken en vraagt: “Waar is dat voor?”. De
begeleider vertelde dat zieke vissen soms te zwak zijn om zelf te zwemmen.
De verzorgers gaan dan met de bruinvis, die op het zwemvest ligt,
het water in zodat hij kan wennen aan het water. Amy bekijkt het zwemvest
goed en ziet dat het van hetzelfde materiaal is gemaakt als de slurven
die zij tijdens zwemles gebruikt heeft. Het zit niet helemaal goed
dicht, dus dat doet ze even. De andere twee kinderen staan erbij te kijken.
Amy is even stil en ziet dan wat onbekends liggen. Ze vraagt: “Wat is
dat?”. “Dat is een sonde”, zegt een medewerker die erbij staat. “Er zijn
zieke vissen die niet zo goed meer kunnen kauwen. We doen dan allemaal
vis in een mixer zodat het zacht wordt”. “O”, zegt Amy “een fruithapje”.
“Ja”, zegt de begeleider, “dat klopt”. “We doen dan dat hapje in de sonde
en doen het slangetje in zijn bek. We spuiten de voeding zo in de eerste
maag, want de bruinvis heeft 4 magen.” Amy is weer even stil en ziet dan
een spuitje liggen. Je raad het al, de volgende vraag werd gesteld. “Waar
Marjo Lam 2011 Pagina 3