Leren van Kinderen tot 6 jaar - Marjo Lam
Leren van Kinderen tot 6 jaar - Marjo Lam Leren van Kinderen tot 6 jaar - Marjo Lam
Aanwijzingen geven aan leeftijdsgenootjes, Amy, Jayden en Destin zitten achter de laptop te spelen. Op school tv en spelletjes.nl vinden zij al zelfstandig hun weg. Om de beurt mogen ze achter de computer. De anderen kijken mee. Na Amy kroop Destin achter de computer. Hij ging aan de slag, maar op een bepaald moment zegt Amy: “Nee Destin, dat moet niet zo, maar zo”. En Destin doet het gelijk goed na en blijft het gedurende het spel verder op de goede manier doen. Wat leren we hiervan? Na doen, belonen of successen vieren bij zindelijkheidstraining. Zindelijkheidstraining begint soms al op jonge leeftijd. Belangrijke voorwaarde voor het zindelijk worden blijft natuurlijk wel dat de peuters er aan toe zijn. Het is belangrijk dat zij hun sluitspier kunnen beheersen en dat zij begrijpen wat je zegt. Wat zijn nu goede hulpmiddelen om kinderen te stimuleren zindelijk te worden. Vanuit observaties zie ik twee voorbeelden: Amy, mijn kleindochter, ziet het toilet en wil er op zitten. De eerste keren gebeurt er niets. We praten met elkaar over het toilet en de luier. Op de bank lees ik haar het boekje voor van de prinses die op het potje wil, maar haar potje kwijt is en van luiereend, een voelboekje. Na een aantal keren doet zij een plas op het toilet. Zij kijkt in de wc pot en mag het daarna doortrekken. Wat een feest. De volgende keer perst ze net zo lang om te kunnen plassen, want ze wil de wc doortrekken. Thuis plakt de moeder van Amy een papier op de wc deur. Elke keer als zij naar de wc is geweest krijgt ze een mooie sticker op het vel. Een tweede voorbeeld komt vanuit de periode dat ik peuterleidster was. Voordat we buiten gingen spelen werd er altijd gevraagd wie er nog moest plassen. Veel kinderen wilden dan nog even naar het toilet. Vaak kwamen ook kinderen die nog een luier omhadden ook naar mij toe om te plassen. Zij zagen de anderen het doen en wilden ook op de wc plassen. “Ik wil ook groot zijn” zeiden ze dan tegen mij. Dit was vaak het startpunt van het zindelijk worden Wat leren we hiervan? Vragen: Vragen staat vrij? Dit wordt veel gezegd, maar wordt er veel gevraagd of ervaren wij vragen als dom en zoeken we het liever zelf uit. Hoe komt het dat wij het vragen stellen verleren? Vragen is zo natuurlijk. Iedereen weet dat je soms moe wordt van het gevraag van jonge kinderen. Een heel duidelijk voorbeeld is de „Waarom fase‟. Waarom doe je dat, waarom gaan we weg, waarom is dat rood, waarom, waarom, waarom.. Marjo Lam 2011 Pagina 9
Ze vragen niet alleen naar het waarom maar ook naar het hoe! “Hoe moet dat oma?”, is een vraag die ik tijdens elk bezoek van de kinderen te horen krijg. Waarom stoppen wij deze natuurlijke drang om te vragen terwijl dit de bron van het leren vormt! Wat leren we hiervan? Vragen Ik was met Amy (6), Jayden (5) en Destin(3) in Dolfinarium. We keken bij een show van de bruinvissen. Na de show zei de trainer dat kinderen die vragen hadden, mochten blijven staan. Amy bleef staan. “Ik heb een vraag” zei ze tegen mij. Ik had geen idee wat ze wilde vragen. De trainer kwam eraan en ze vroeg: “Hoe lang kunnen bruinvissen onder water blijven?” “Vijf minuten” was het antwoord. Daarna vroeg ze wie de baby bruinvis was. Na de bruinvissen gingen we op weg naar de dolfijnenshow. De show was afgelopen en we wilden naar buiten lopen. “Oma”, zegt ze, “Ik heb nog een vraag” en ze liep richting trainer die aan de rand van het bad stond. “Hoe diep is dit water? Hebben dolfijnen oren?” Wat leren we hiervan? Ontdekken “Oma mogen we verven?” Natuurlijk mogen ze dat. Ik had nog een grote rol behang liggen. Voor ieder knipte ik een stuk van de rol af. Het papier krulde op. We legden samen iets zwaars op de punten. De verf deed ik op schoteltjes en ze gingen aan het werk. Jayden (5) kreeg ik de gaten dat het behang niet meer krulde als er verf op zat. Hij ontdekte ook dat blauwe en gele verf door elkaar groen werd. Deze ervaring riep natuurlijk weer nieuwe vragen op: “Oma, hoe maak je rood?” Jayden had twee grote stukken behang geverfd. Een stuk behang was helemaal blauw, donkerblauw en lichtblauw. “Dat is de zee”, zei Jayden. “Oma, mag ik daar zeedieren op plakken?” Hij ging boven het knutselboek van de zeedieren halen en knipte deze uit. Hij plakte de bodemdieren onderop en anderen verspreidt over het blad. Ook zaten er wat vogels in het knutselboek. Deze plakte hij helemaal boven aan het blad. Het andere vel dat hij geverfd had was geel en groenig. Dit is voor de dinosau- Marjo Lam 2011 Pagina 10
- Page 1 and 2: Leren over leren. Leren door jonge
- Page 3 and 4: elangrijk punt is dat docenten dit
- Page 5 and 6: is dat voor?” “Daar krijgen ze
- Page 7 and 8: De wagon gaat rijden en haakt zich
- Page 9: pad wel even zien. Ik vraag aan Des
- Page 13 and 14: kan geen keuze maken. Hij stoot teg
- Page 15: Marjo Lam 2011 Pagina 14
Ze vragen niet alleen naar het waarom maar ook naar het hoe! “Hoe moet<br />
dat oma?”, is een vraag die ik tijdens elk bezoek <strong>van</strong> de kinderen te horen<br />
krijg.<br />
Waarom stoppen wij deze natuurlijke drang om te vragen terwijl dit de<br />
bron <strong>van</strong> het leren vormt!<br />
Wat leren we hier<strong>van</strong>?<br />
Vragen<br />
Ik was met Amy (6), Jayden (5) en Destin(3) in Dolfinarium. We keken bij<br />
een show <strong>van</strong> de bruinvissen. Na de show zei de trainer dat kinderen die<br />
vragen hadden, mochten blijven staan. Amy bleef staan. “Ik heb een<br />
vraag” zei ze tegen mij. Ik had geen idee wat ze wilde vragen. De trainer<br />
kwam eraan en ze vroeg: “Hoe lang kunnen bruinvissen onder water blijven?”<br />
“Vijf minuten” was het antwoord. Daarna vroeg ze wie de baby<br />
bruinvis was. Na de bruinvissen gingen we op weg naar de dolfijnenshow.<br />
De show was afgelopen en we wilden naar buiten lopen. “Oma”, zegt ze,<br />
“Ik heb nog een vraag” en ze liep richting trainer die aan de rand <strong>van</strong> het<br />
bad stond. “Hoe diep is dit water? Hebben dolfijnen oren?”<br />
Wat leren we hier<strong>van</strong>?<br />
Ontdekken<br />
“Oma mogen we verven?” Natuurlijk mogen ze dat. Ik had nog een grote<br />
rol behang liggen. Voor ieder knipte ik een stuk <strong>van</strong> de rol af. Het papier<br />
krulde op. We legden samen iets zwaars op de punten. De verf deed ik op<br />
schoteltjes en ze gingen aan het werk. Jayden (5) kreeg ik de gaten dat<br />
het behang niet meer krulde als er verf op zat. Hij ontdekte ook dat blauwe<br />
en gele verf door elkaar groen werd.<br />
Deze ervaring riep natuurlijk weer<br />
nieuwe vragen op: “Oma, hoe maak je<br />
rood?”<br />
Jayden had twee grote stukken behang<br />
geverfd. Een stuk behang was helemaal<br />
blauw, donkerblauw en lichtblauw. “Dat<br />
is de zee”, zei Jayden. “Oma, mag ik<br />
daar zeedieren op plakken?” Hij ging<br />
boven het knutselboek <strong>van</strong> de zeedieren<br />
halen en knipte deze uit. Hij plakte<br />
de bodemdieren onderop en anderen<br />
verspreidt over het blad. Ook zaten er<br />
wat vogels in het knutselboek. Deze<br />
plakte hij helemaal boven aan het blad.<br />
Het andere vel dat hij geverfd had was<br />
geel en groenig. Dit is voor de dinosau-<br />
<strong>Marjo</strong> <strong>Lam</strong> 2011 Pagina 10
Change language