Be Katholieke, ournalist

More documents

Recommendations

Info

$ve l\atholieke * Journalist$

(Indien mogelijk komen we er op terug). Hierbij knoopten mr A. Mertens en pater Ch. Niederer S.J. (die beiden in Linie-verband waren gekomen!) aan en bespraken onderschei-, denlijk de katholieke opiniepers en de katholieke tijdschriften in ons land. Dr Carl Bringmann, die de besprekingen leidde, kenmerkte de toezeggingen van coll. Frequin en ook die van de Engelse en Franse woordvoerders over het reiken van de collegiale 'broeder-hand als wezenlijke boodschappen uit het paradijs. Op één van de praatavonden, waar de Moselwijn als enig-onvervalste lafenis geschonken werd, is dit alles nog eens beaamd door de congresvoorzitter dr Anton Roesen en de organisator Alfons Nowak. Met deze laatste heeft ondergetekende lang en breed gesproken over het: wat nu? en de mogelijkheid van internationale samenwerking, naar Nederlands begrip voorgesteld. En coll. Wim Goldschmitz, die net driemanschap van onze delegatie volledig maakte, kon niet verzuimen een woord van openlijke erkentelijkheid voor de bewezen gastvrijheid uit te spreken. Die gastvrijheid, onverminderd ondanks heersende distributie toten-met, hebben wij gezamenlijk gerevancheerd, natuurlijk niet met waardeloze marken, doch met geschenken in natura, waarvan we wisten, dat ze compensatie zouden zijn voor de calorie-arme en vaak onbestemde artikelen op 's mensen leeftocht in Duitsland, die men ook aan zijn gasten moet voorzetten. Journalistieke organisatie FVE bekende Berlijnse hoogleraar op U het gebied van de wetenschap der kranten, Emil Dovifat, heeft in een meeslepende voordracht gewezen op de vorderingen van de katholieke , journalistiek e» daarbij nieuwe mogelijkheden ontwikkeld. Zijn inzichten, gedeeld o.a. door Walter Hagemann van de Universiteit te Munster, leidden tot de voorbereiding van een genootschap van katholieke publicisten in Duitsland, waarvan de stich- i ting zal geschieden op de komende Katholiekendag te Mainz. Voor ons journalisten belangrijker was de principiële overeenstemming, om te komen tot internationale samenwerking van katholieke collegae en publicisten. Aanvankelijk wilde de congresleiding Keulen voorstellen als centraal punt; doch met verwijzing naar de eerstvolgende bijeenkomst in Frankrijk .werd de beslissing aangehouden. Intussen zal men de Nederlandse delegatie, die de enige katholieke journalisten-organisatie in Europa vertegenwoordigt, in de arm nemen, om via haar te komen tot wezenlijke internationale toenadering van katholieke publicisten, tot uitwisseling van informaties en tot versteviging van intussen gelegde persoonlijke contacten. Op deze punten kan ik thans echter moeilijk dieper ingaan, omdat onze delegatie zich nader wil bera 2 den en haar conclusies eerst wil meedelen aan ons hoofdbestuur. Geen katholieke dagbladpers in Duitsland ' O UITEN het congres om, in wat "men noemt: de wandelgangen, hebben de drie leden van onze delegatie ruimschoots gelegenheid gevonden, zich te laten inlichten over de - situatie van de katholieke pers in Duitsland. Kort gezegd: het is er droevig mee gesteld. Een uitgesproken katholiek ,,dag"blad in Duitsland is er niet, wel een algemeen christelijk, met katholieke inslag. Men schijnt dit beter te achten voor de samenwerking van alle positief gelovenden. En de autoriteiten verstrekken licenties aan redacteuren, die een politiek schone lei 'bezitten, doch overigens van diverse geestelijke pluimage kunnen zijn, dus van verschillende levensopvatting. Zij redigeren hun krant, die in geen geval dagblad is, doch normaal tweemaal per week verschijnt, telkens met vier pagina's. Op de andere dagen van de week drukken op dezelfde persen kranten van andere richting. Gelukkig beter is het gesteld met de weekbladen en tijdschriften, die allengs meer principieel verschijnen, in groeiend aantal en behoorlijke oplagen. En dr J. Baldsiefen, een leidende katholieke persoonlijkheid bij de N. Westdeutsche Rundfunk in Hamburg, vertelde ons van de moeizame verspreiding van het gesproken principiële nieuws. Overigens deelde dr Eugen Kogon mij ten aanzien van de Duitse radio mede, dat deze nog niet alle belangstelling geniet; dat komt wegens de propaganda, die de bezettende macht er door maakt. „En het is nog niet eens pakkende propaganda'/, schertste hij, „zelfs wijlen Goebbels deed het beter". . Wie verder iets wil lezen over de ontwikkeling van de pers in het naoorlogse Duitsland, kan zich oriënteren in Baer's Anzeigen-Preisliste, uitgegeven door het Bureau voor bedrijf sdocumentatie te Hilversum. Bovendien stelt onze redactie zich voor, in het volgend nummer van ons maandblad dieper op dit onderwerp in te gaan. Wij bouwen een ark '•TERUGKOMENDE van het Congres * te Walberberg, waarheen collega Frequin ons in zijn Skoda had gevoerd, ziende, dat een Journalistenschool als bijvoorbeeld te Aken eigenlijk zo heel weinig heeft te betekenen en beseffende, dat behalve in Duitsland, ook in de meeste geallieerde landen de katholieke pers nog lang niet is volgroeid, kunnen wij. in het vaderland ons gelukkig weten met 23 katholieke dagbladen, een paar eigen Opiniebladen, verder katholieke weekbladen en tijdschriften, waarover men ons allerwege benijdt. Terwijl de skeletten van lange huizengroepen in de West-Duitse steden, die wij met de auto passeerden, nog tragisch overeind staan temidden van schier eindeloos puin, waren wij gedrieën het er over eens, dat een begin moet worden gemaakt met het slechten, niet alleen van werkelijke, maar vooral van geestelijke scheidsmuren. Dat is natuurlijk heel moeilijk, want men vergeet niet snel het onnoemelijke leed, dat Duitsland over zovele volken heeft gebracht. Iets anders is, dat men sneller vergeeft, wijl het Christenplicht is, niet te haten. Het is bovendien een zeer menselijke plicht, zoals eerder Romain Rolland zeide, toen hij alle krachten opriep, een ark te bouwen, om daarin de mensen ter wereld te redden. Dat is een kwestie van levensbehoud, óók voor ons zelf. Behoeft dit nog te worden gezegd tot katholieke journalisten? VAN OORSCHOT U.K.D. in nieuw kleed Het bestuur van de stichting „Utrechtse Katholieke Pers", dat direct na de bevrijding besloot tot uitgifte van één groot Utrechts Katholiek Dagblad, verscheen Donderdag 13 Mei in nieuw, typografisch wèlverzorgd kleed, verzorgd door Lumax. De directie opent dit nummer met een toelichting, waaraan we de volgende alinea ontlenen: ,,iDe N.V. Lumax, de drukkerij der Katholieke Arbeidersbeweging, die vóór de oorlog 'bekend stond als een der modernste en best geoutilleerde bedrijven van ons land, was dermate door de bezettende macht gehavend, dat aan haar eerst op de laatste plaats kon worden gedacht. Na drie jairen van gestaag werken, is deze drukkerij thans zodanig hersteld en vernieuwd, dat haar directie enkele weken geleden, toen) de moeilijkheden bij de verouderde pers-apparatuur weer zeer groot waren, de toezegging kon doen, dat zij ons blad zou kunnen drukken." Albert Kaller f Te Vaals overleed in de ouderdom van 62 jaar de heer Albert J. M. Kaller. Met hem is een begaafd journalist heengegaan, die achtereenvolgens verbonden was aan de Maasbode, Het Centrum en Onze Courant te Hoorn. In 1919 werd hij hoofdredacteur van het Dagblad van Noordbrabant te Breda, welke functie hij tot 1927 vervulde. De heer Kaller werkte mee aan tal van tijdschriften en weekbladen, o.a. De Nieuwe Eeuw, en vertaalde enkele werken van Mgr. von Keppler. De laatste jaren verrichtte hij weinig journalistiek Werk, omdat de toestand van zijn gezondheid hem belemmerde. Ons hoofdbestuur heeft aan mevrouw de wed. Jo Kaller—Wigrnan. een brief van deelneming gezonden. Kaller was een diepgelovig man. Hij ruste in Gods vrede.
Overwinning van het Formalisme ft/|EN heeft onlangs als de grootste "•1 kwaal, die onder de christenen van vandaag heerst, het formalisme aangewezen, dat een kanker is van het godsdienstig leven, waarvan ook vele Katholieken in ons vaderland niet vrij zijn. Men teedoelt met deze diagnose, dat, terwijl het innerlijke geloofsleven kwijnend is, de uiterlijke manifestaties nog wel bestaan, maar deze komen niet, of te weinig uit het innerlijke voort. Zo gaat men nog naar de kerk, houdt zijn Pasen, enz.; maar dan heeft mei» ook aan God gegeven, wat Hem toekomt; met Hem is men dan klaar en gaat over tot de orde van de dag. Overigens worden die godsdienstige practijken vaak zeer oppervlakkig en slordig verricht; het zijn traditionele vormen, die men zonder veel inzicht heeft overgenomen en die men, in een ander milieu geplaatst, gemakkelijk laat varen. Er is geen diepere overtuiging, geen levendig en blij geloofsleven, dat dit alles draagt. IK weet niet, of formalisme voor dit * alles de juiste uitdrukking is. Plastischer in ieder geval is Christus' gelijkenis van het zaad, dat op de rots valt en geen wortel schiet; ten tijde der beproeving vallen zij af; of dat tussen de doornen valt en verstikt wordt door de zorgen, rijkdommen en genoegens van hèt leven. Hoe het ook zij, de benaming doet minder ter zake; van meer belang is, dat men van deze kwaal genezen wordt, als men er aan lijdt en dat iedereen die niet is aangetast, ernstig tracht de ziekte te voorkomen. Ook dit laatste is van gewicht, want wie zal er zich op beroemen, dat de kiem van het kwaad niet in hem aanwezig is en dat hoegenaamd geen gevaar hem ducht? /"|P de eerste plaatf is nodig zich ^s bewust te zijn van zijn ziekte, en inzicht in, het gevaar; daarna positief zelf meewerken tot verbetering. De gelijkenis met een ziekte kunnen wij ook hier doortrekken: geneesmiddelen baten niet voor iemand, die zich niet ziek waant en ze dus niet gebruikt. En wanneer men geneesmiddelen gebruikt, doen deze niets anders als de aanwezige krachten der natuur activeren en versterken; het is slechts het innerlijke levensbeginsel, dat de ziekte overwint. Zo ook • hier. Het allereerst noodzakelijke is, dat men zich zijn gevaarlijke toestand bewust wordt en het cprAhte , verlangen heeft tot een dieper godsdienstig leven te komen. Als dat er niet is, dan weet men niet beter, of alles is in orde en men blijft met zijn geestelijke kwaal voortsukkelen, zonder dat men er erg in heeft. En voor hen die'nog gezond zijn geldt, dat nalatigheid en een zekere onverschilligheid de eerste schreden zijn op het hellende vlak. Het is zo menselijk en zo gemakkelijk en dus zo verleidelijk zich met het uiterlijke tevreden te stellen, terwijl het zo moeilijk is de innerlijke gezindheid te cultiveren en te controleren en steeds waakzaam te zijn. F\JT inzicht in de eigen toestand en *-•' het gevaar moet vooropgesteld worden als noodzakelijke voorwaarde, maar daarna zal men het formalisme niet doorbreken, of eventueel voorkomen tenzij door een verdieping van de beleving der goddelijke deugden, geloof, hoop en liefde. De kern van het Ware christelijk leven bestaat in deze drie en juist omdat deze verschrompeld zijn, is het innerlijke zo kwijnend en vindt het uiterlijke daarin geen voedingsbodem. Dan ontbreekt het levendig besef, dat God alles voor ons moet betekenen, dat Hij begin en einde, grondslag en doel is; dan zeggen ons Christus' verlossing en eeuwig leven ons niets; dan leeft in ons niet de blijde hoop op het altijddurende zijn bij de Heer; dan is al het geschapene voor onze geestesblik als een ondoordringbare muur; dan betovert zo gemakkelijk de aardse schijn ons hart. IN deze toestand is het voor ons •1 hoog tijd het roer radicaal om te gooien. Dat is niet onmogelijk, maar kan met Gods hulp en door een nederig gebed. Wanneer dat geschiedt, is wel is waar niet plotseling het doel bereikt, maar het proces van genezing kan een aanvang nemen. En dan ligt in het verschiet een leven, dat wel niet gelukkig hoeft te zijn naar zuiver aardse maatstaf gemeten, maar dat op een hogere wijze, een dieper plan gelukkig is, omdat het leeft uit God, steunt op God, gedragen door de hoop Hem te zullen bezitten. Dan wordt het hart verruimd omdat het vervuld is door de enige grote liefde waarvoor het is aangelegd in welke het al het andere kan omvatten. Dr L. SMIT, geest, raadsman. ALPHONS LAUDY Vijftig jaar journalist ET is op 1 Juli a.s. 50 jaar ge H leden, dat Alphons Laudy bij het katholieke dagblad „De Tijd" zijn journalistieke loopbaan begon. Voor de begaafde en idealistische jonge Limburger was de journalistiek van meet af aan geen onvermijdelijke brug naar andere begeerde oevers. Voor hem • was het vaak geringgeschatte toeroep een levensakker, die verdient, dat men er trouw aan blijft, en waaraan hij altijd trouw is gebleven. Succesvol toneelschrijver en gevierd redenaar, voor wie vele wegen openstonden, is Laudy toch journalist gebleven. Journalist betekende voor hem: schrijver. Laudy als schrijver ikon altijd zijn pen dopen in een onuitputtelijk reservoir van geestelijke spanning, onuitputtelijk juist omdat het geheel geestelijk was. In dit verband herinner ik aan de reeks, die hij verleden jaar in De Linie schreef. Buiten de journalistiek trad Alphons Laudy alleen op als schrijver en redenaar, ook dan, bij het gespeel, de spel of na het gesproken woord, liefst op de achtergrond blijvend, of zich spoedig daarin terugtrekkend. Om de historie van Laudy's vijftig jaren journalistiek na te gaan; zou men althans veertig jaargangen van ,,De Tijd" moeten doorbladeren. Op deze plaats wil ik echter iets anders in het licht stellen, namelijk: Laudy's school. In de bijna vijfentwintig jaren, dat Laudy de hoofdredactie van „De Tijd" voerde, hebben tal van katholieke journalisten, onder hem gewerkt, die nu ten dele nog op het „Kasteel van Aemstel" zitten, maar ook voor een groot deel in andere journalistieke functies over het ganse land verspreid zijn. De katholieke journalistiek huldigt in Laudy op dit vijftigjarig jubileum niet alleen een van haar beste vertegenwoordigers, maar ook een vruchtbaar voorbeeld. Het natuurschone' Hilversum heeft Alphons Laudy ooit uitverkoren tot zijn woonstee. Als plaatsgenoten hebben, hij en ik, elkaar reeds vele jaren gekend en ontmoet. Hier heeft hij zich^ verpoosd na uren van leidende journalistieke arbeid, die hem op het „Kasteel van Aemstel" gespannen hielden. Hier is hij nog werkzaam bezig, als begeesterd verbreider van de parochiële unie-gedachte, als inspirator van de Werkgemeenschap van katholieken, als kerkmeester van zijn parochie, voor zijn oud-collegae als oprecht vriend en raadgever. v. O. Journalist met jarenlange ervaring zoekt plaatsing als redacteur voor de rubrieken buitenland of economie en handel Brieven onder No. 16/418 van „De Katholieke Journalist." Red. ev. greïll. bijdragen gevr. van in de branche wèl-igeoriënteerde medewerkers, over alle onderwerpen betr. die groot- en kleinhandel in ijzerwaren, gereedisehappen, hang- en sluitwerk, werkt, en kl. machines voor huis-, scheeps-, landen tuinbouw; in verw.-huishoudel.-, keuken- en tuinart., sanitaire metaalwaren, wapens en munitie. Behoorlijk honorarium. Schriften, aanb. onder meded. van t. z. sprekende anteced. en aantoev. uit genoemde branche Cs), aan de red. van „IJzerwaren", Wolter Heukelslaan 67 bis, Utr. 3
Page 1: 4 — "H" f 2eJAARI JAARGANG - MAAN
Page 5 and 6: • » AUTEURSRECHT OP FOTO'S In he
Page 7 and 8: Pers-diner ter gelegenheid van het
Page 9 and 10: JOURNALISTIEK JOURNAAL • In het v
Page 11 and 12: Kort en duidelijk Ook journalistiek
Page 13 and 14: vroeger of later — vrijgelaten zi
Page 15 and 16: Commentaar uitgesloten! WelEd. Heer

Be Katholieke, ournalist

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?