download - PvdA

Foto De Beeldredaktie
Vrouwen en kinderen eerst!
Ook Jan Peter Balkenende heeft mijn boek gelezen. Zijn commentaar
was dat Bos de mond vol had over samenhang in de samenleving,
maar ondertussen wel vergat het gezin te noemen. Dat was bouwen
zonder hoeksteen. En o ja, by the way, dat Scandinavische model was
ook niets, want als te veel vrouwen gaan werken gaat het mis met de
opvoeding van de kinderen.
Als deze opmerkingen van Jan Peter Balkenende symbool moeten
staan voor hoe het CDA over emancipatie en gezinspolitiek denkt, dan
begrijp ik opeens waarom minister De Geus een tijd geleden meende
te moeten zeggen dat de emancipatie voltooid was. Als je terug wilt
naar de jaren vijftig, ben je bij dit kabinet immers inderdaad snel klaar.
Wij zetten tegenover de ouderwetse opvattingen van Balkenende een
heel ander verhaal. Een progressieve gezinspolitiek waarbij de belangen
van vrouwen en kinderen voorop komen te staan. Drie suggesties:
Eén. Te vaak zijn er financiële belemmeringen voor het gebruik van
kinderopvang. Volgens recent onderzoek willen veel vrouwen om die
reden geen of niet nog een kind. Het resultaat, minder kinderen en
minder vrouwen op de arbeidsmarkt, kan een vergrijzende samenleving
zich niet veroorloven. Het wegnemen van deze financiële drempels
staat dan ook voorop in een progressieve gezinspolitiek.
Twee. Werk moet lonen. Met name voor alleenstaande vrouwen in de
bijstand loont het nog steeds niet om parttime werk te doen. Ze staan
daardoor vaak voor de keuze óf niet te werken en de aansluiting op de
arbeidsmarkt te verliezen óf wel te werken, maar nauwelijks tijd te
hebben voor de opvoeding. Voor deze kwetsbare groep is dat een
onaanvaardbare situatie. Saskia Noorman heeft een oplossing
bedacht, haar wet-Vazalo. Invoeren dus!
Drie. Het belang van het kind hoort in schrijnende gevallen voor te
gaan op het belang van de ouders. Te veel kinderen komen in de problemen
omdat van jongs af aan corrigerende opvoeding ontbreekt. De
wachtlijsten in de jeugdzorg en kinderbescherming zijn te lang en de
capaciteit te gering om in te grijpen daar waar dat nodig is. Dat raakt
de meest kwetsbaren in onze samenleving en is daarom onacceptabel.
Drie concrete speerpunten van een progressieve gezinspolitiek. Drie
zaken ook waar het kabinet niets van bakt. Drie voorbeelden ook die
laten zien hoe het CDA nu ook al geen gezinspartij meer is.
Wouter Bos, fractievoorzitter
De volgende Rood verschijnt
eind maart 2006
column