Naar een innoverend participatiebeleid - Thuis in de Stad

Filip De Rynck | Karolien Dezeure
– B-game: ‘Meet uw Brugge-coëfficient’. In de loop van 2004 namen medewerkers
van Tapis Plein ruim 1500 schriftelijke enquêtes in de stad af
om te achterhalen hoe Bruggelingen tegen de stad aankijken. Op basis
daarvan ontwikkelden de zesdejaars van de Stedelijke Academie een
selectie van 20 vragen uit deze enquête tot een multimediaal computergame
voor het B-tours stadsproject in het kader van Corpus 05;
– B-tours etalage: een reeks van jonge creaties en projecten die gepresenteerd
wordt in diverse uitstalramen in de Brugse binnenstad. Studenten
van het Fotohuis en laatstejaarsstudenten van het KTA Brugge werkten
er onder andere aan mee;
– Zenuwbanenkrant: wat zijn de zenuwbanen in Brugge? De drukte van
het dagelijkse doen en laten, tekent het parcours door de stad. En samen
met de parcours van alle anderen die zich rondom rond bewegen,
tekenen ze de zenuwbanen van de stad. Welke plekken zijn van wie
(bewoners of toeristen) in de stad? Een aantal facetten (bv. de bakkers,
leegstaande huizen…) van het dagelijkse leven werden samengebracht
in een kaart. Zo wordt het verhaal verteld van de gewone Bruggeling in
de stad. De zenuwbanen werden weergegeven in een zenuwbanenkrant;
– Mental Mapping Brugge: de zogenaamde ‘mental map’ van een mens is
de denkbeeldige kaart van ‘zijn/haar wereld’ waarmee die persoon
rondloopt. Tapis Plein, in samenwerking met de studenten cultuurwetenschappen
van de UGent, bevroegen mensen rond de beeldvorming
en rond hun ‘mental map’ van Brugge. Dit resulteerde in een uitgebreid
document dat een beeld van de percepties geeft van de inwoners van
de stad. In het kader staat een voorbeeld:
Zo stelde Rebecca Devriese in het kader van Jonge Zwanen haar ‘zitlapjes’
voor. Het waarom van die zitlapjes verklaart ze zo:
Straatmeubilair – dat al te vaak ‘gelezen’ wordt als zitbank – is voor
iedereen herkenbaar en hoeft geen uitleg. En toch, ondanks alle inspanningen
van te veel instanties kiest iedereen zijn eigen plekje in de stad.
In de zon of schaduw, gezellig in het gras of toch maar lekker hoog en
droog. Als het maar ‘schoon’ is. Doordat het zitlapje makkelijk mee te
nemen is, kan iedereen zijn eigen ‘straatmeubilair’ creëren. Midden op
het plein op de voorlaatste trede van het grote standbeeld, verstopt op
een dorpel of aan de oever van een veel te traag kabbelende stroom.
Want waar je het zitlapje ook neerlegt, je geeft die plek een nieuwe
betekenis.
Bron: Tapis plein (2005). B-tours, over Brugge, toerisme en beeldvorming.
Brugge: Tapis Plein.
73