Naar een innoverend participatiebeleid - Thuis in de Stad

heden betrokken zijn en waarbij de onderlinge taakverdeling en taakafstemming
in de regelgeving een voortdurende bron van discussie en conflict
is, het beste bewijs overigens dat er nog steeds sprake is van autonome
initiatieven.
Dat is voor ons doel belangrijk: het geeft aan dat in ons land en in onze
steden een publieke cultuur aanwezig is waarin dit debat kan worden
ingebed. Een blik op het buitenland leert ons dat wat daar nu op de agenda
staat inzake coproductie, netwerking tussen overheid en burgers, in ons
land vaak al ingeburgerd is (vaak wordt daarvoor het moeilijk te vertalen
begrip ‘governance’ gebruikt). De discussie over de verhouding tussen de
burgermaatschappij en de overheid is dus helemaal niet nieuw, de termen
van de discussie horen bij het waardevolle en beschermde bestuurlijke
erfgoed. Het geeft ook aan dat op dit vlak bestuurlijke ervaring is, dat er
praktijken bekend zijn, dat instrumenten vertrouwd zijn om coalities uit te
bouwen. Maar als zowel de burgermaatschappij als de overheid veranderen,
dan is er ook nood aan een voortdurende bijstelling van deze discussie
aangepast aan de veranderende contexten. Er is dus nood aan de nodige
discussieruimte om de al uitgebouwde stelsels ook kritisch te kunnen
bekijken en in het perspectief te plaatsen van actuele maatschappelijke
veranderingen en van veranderingen van de burgermaatschappij zelf. Andere
maatschappelijke problematieken, andere contexten, andere organisatievormen
van en ontwikkelingen in de burgermaatschappij en bij de
overheid zelf vragen om geregelde herijking van de relaties en verhoudingen
zoals die tot stand zijn gekomen en tot bepaalde bestuursvormen en
routines leiden. Dat kan tot spanningen leiden omdat zich op de bestaande
verhoudingen ook macht heeft vastgezet, bepaalde invloedsverhoudingen
en een bepaalde cultuur die weerstandig wordt ten opzichte
van veranderingen.
Een strategische basiskeuze
DE BURGERMAATSCHAPPIJ IN DE STAD
Het is op de eerste plaats belangrijk dat stadsbesturen en andere maatschappelijke
actoren in de stad het belang zien en erkennen van een actieve,
dynamische en innovatieve burgermaatschappij. Dat is de essentie
van wat we een algemene strategie zouden kunnen noemen: vanuit dat
belang redeneren en handelen. Dat zou ook betekenen dat deze afwegingen
stadsbreed worden gehanteerd als uitgangspunt, als basiscriterium,
als toets voor het ontwikkelde, geplande nieuw beleid en bij de evaluatie
van lopend beleid. Wat is de impact (geweest) van gepland of van gevoerd
beleid op de burgermaatschappij en omgekeerd: wat is de impact
van de handelingspraktijken in de burgermaatschappij voor het door de
overheid al dan niet te ontwikkelen beleid ? Als men de basiskeuze van
het belang van de burgermaatschappij voor een participatieve stad deelt,
50