Naar een innoverend participatiebeleid - Thuis in de Stad

32
DE BURGERMAATSCHAPPIJ IN DE STAD
pak van het stadsproject ‘Brugse Poort’, of tussen de stad Kortrijk en
jeugdhuizen bij het stadsproject Buda. Via deze vitale coalities worden
mensen anders bereikt, worden meer mensen anders bereikt,
kunnen de private organisaties mensen bereiken die anders niet aan
bod komen. Zoals hierboven aangegeven vinden we dat de overheid
daarbij zelf kritisch moet zijn en constant bezorgd moet zijn
over insluiting en uitsluiting.
De middelen voor vitale coalities hoeven niet noodzakelijk van de
stedelijke overheid te komen. Er zijn veel middelen in de stad en die
middelen zitten niet exclusief bij de overheid. Waarom niet meer
werk maken van fondsen voor bepaalde programma’s in de stad,
daarom niet van het stadsbestuur? Bedrijven, NGO’s, burgers,…
zouden dan kunnen bijdragen in fondsen voor specifieke vormen
van acties. Op die manier kunnen veel meer organisaties dan alleen
de overheid tonen hoe participatief ze wel zijn ingesteld en hoe
zeer ze hun collectieve verantwoordelijkheid willen opnemen.
Aanbeveling 16
Over hybriden tussen overheid en burgermaatschappij
Burgerinitiatief ontstaat op spontaan initiatief maar ook vaak als gevolg
van initiatieven of programma’s van gesubsidieerde non-profit
instellingen, soms op impuls van mensen in overheidsdiensten. Ook
een initiatief van deze instellingen of diensten kan een impuls zijn
voor burgerinitiatief. We noemen dat hybride vormen van burgermaatschappij:
geleidelijk worden deze initiatieven dan eventueel
zelfstandig en gaan ze hun eigen weg. Het vergt van deze instellingen
en diensten terughoudendheid, afstand kunnen nemen, autonomie
aanmoedigen. Het is belangrijk om deze hybride zone te zien,
te waarderen waar dit zich voordoet, het niet te bemoeilijken, de
juiste mensen te selecteren die met deze hybriditeit kunnen omgaan
en de wederzijde verhoudingen geregeld kritisch te evalueren.
Het is essentieel dat publieke instellingen kritisch kijken naar de
impact van hun werking op burgerinitiatief: een vorm van ‘burgerschapseffectmeting’
zou deel moeten uitmaken van de afweging
over de doelmatigheid van beleidsinitiatieven. Hoe doelmatig is beleid
als het burgerinitiatief vervangt, doodt of wegduwt? Anderzijds
moet de overheid ook kritisch staan tegenover het burgerinitiatief
en ze mag dat wegen tegen democratische normen. We bevelen
deze wederzijdse kritische interactie aan omdat dit ook tot goede
afspraken leidt over de wijze waarop een gedeelde verantwoordelijkheid
kan opgenomen worden.