Naar een innoverend participatiebeleid - Thuis in de Stad

en afstemming bevraagd wordt. De ervaring leert dat de samenwerking
in het veld dan soms nog wel goed en constructief kan zijn (al is dat geen
vanzelfsprekendheid) maar dat tussen de leidinggevenden van deze
diensten soms andere agenda’s domineren (al is dat ook geen automatisme).
Vanuit de traditie van het welzijnswerk bevindt de dienst wijkwerking
zich vaak nog in de sociale sfeer, is uitgebouwd als lijndienst en dan is
inbreken in andere diensten moeilijk. Het is niet onmogelijk, zoals in
Genk blijkt, dat komt dan omwille van de specifieke wijkhistoriek van
Genk, omdat het politiek draagvlak daar sterk is, omdat de wijkwerking
steunt op sterke ambtenaren met een sterke positie in de organisatie, omdat
de wijkwerking een structureel deel is geworden van de stadsorganisatie
en omdat er een sterk ingebouwde planningsstructuur en -cultuur is.
In andere steden blijft de wijkwerking tegen veel weerstanden opbotsen
en beperkt de wijkwerking zich ook tot welbepaalde sociale materies en
zijn zelfs die sociale materies nog tussen verschillende diensten verdeeld
die elk op zich in de wijk actief kunnen zijn, naast andere diensten die
helemaal buiten dit circuit staan en in de wijk hun ding doen.
Al die elementen brengen mee dat wijkwerking een sterk en continu politiek
en ambtelijk draagvlak vergt en daarin zit vaak het probleem: er is
geen sterk draagvlak, de politiek is vaak verdeeld en wisselvallig, de leidende
ambtenaren en het managementteam steunen de werking niet actief,
er is zelden continuïteit. Als wijkwerking echt een strategische keuze
is en meer dan een eendagsvlieg dan zou dat ook moeten blijken in de
manier waarop de top van de organisatie daarmee omgaat. In Gent is de
dienst gebiedswerking een onderdeel van de algemene stafdiensten die
met stadsplanning, beleidsondersteuning en monitoring bezig zijn. De
dienst werkt voor het managementteam en voor het college. Dat zorgt
ervoor dat de gebiedsgerichte werking dicht bij de top van de organisatie
zit, op een draagvlak kan steunen en op continuïteit. Dat betekent overigens
niet dat geïntegreerd en gecoördineerd werken in Gent op politiek
niveau en tussen ambtelijke diensten daarom vanzelf loopt.
Tot slot
Filip De Rynck | Karolien Dezeure
De wijk is een belangrijk niveau voor participatie in steden. Maar de ene
wijk is de andere niet en de beleving van wijken kan grondig uiteenlopen:
tussen bewoners, permanente gebruikers en occasionele gebruikers. Participatie
betekent dat die beleving centraal moet staan en niet de beeldvorming
van bestuurders over bepaalde wijken. De beleving in wijken is
vaak integraal, in de zin dat mensen daarbij niet administratief denken
maar vanuit hun ervaringen. Dat botst vaak met de wereld van admini-
133