Naar een innoverend participatiebeleid - Thuis in de Stad

More documents

Recommendations

Info

groepen. De tweede vraag gaat over wie de voorstellen/ideeën aanlevert: zijn het de wijkbewoners zelf of zijn het de overheidsinstanties? Hij stelt dat de kunst van de wijkbudgetten is dat de onderstroom wordt bereikt. Met de onderstroom bedoelt hij de mensen die een visie hebben op de wijk en die er iets van willen maken. Het moet dus die burger bereiken die niet het budget maar wel de ideeën hebben. Het zwaartepunt van de wijkbudgetten ligt bij burgerinitiatieven en het stadsbestuur blijft op afstand, zelfs al gaat het om stedelijk geld (maar zoals hierboven aangegeven: het hoeft niet alleen over publieke middelen te gaan). Dat betekent dat in contracten en afspraken het niet het stadsbestuur is dat de leiding neemt en haar doelstellingen oplegt. Het lijkt ons wel gerechtvaardigd dat het stadsbestuur in contracten eerder als een afstandelijke procesbewaker van minimale waarborgen optreedt naar betrokkenheid bij het burgerinitiatief, naar de manier waarop het initiatief zich inbedt in de wijk en daarover communiceert en rapporteert. Maar dat is meer een ‘metarol’ dan een rol van inhoudelijke aanstuurder. Het stadsbestuur moet daarbij het risico durven nemen dat het soms fout zal lopen, zoals dat overigens ook altijd het risico is met haar eigen initiatieven. Fout lopen betekent ook dat nu en dan zal blijken dat burgerinitiatieven niet de gedragenheid hebben die ze zeggen of denken te hebben. Ook dan blijft het stadsbestuur best op afstand: het is moeilijk maar toch aangewezen om ervan uit te gaan dat tussen burgers en burgerinitiatieven discussie zal ontstaan en dat dat zuiverend en corrigerend kan werken. 69 Ook dat is een gevolg van het aanvaarden dat het zwaartepunt van burgerinitiatieven bij deze initiatieven ligt. Samengevat lijkt ons de basishouding van stadsbestuurders ten aanzien van wijkbudgetten best te zijn: afstand houden, de aansturing beperken tot kwaliteitsvoorwaarden in de ‘metasfeer’ en ervan uitgaan dat tussen burgerinitiatieven zelfcorrigerende mechanismen bestaan die zaken zoals representativiteit en draagvlak zelf zullen invullen en bijsturen. B. De rol van de frontlijnwerkers De rol van goede ‘frontlijners’ is van essentieel belang om participatietrajecten op wijkniveau in gang te zetten en te onderhouden. De complexiteit die bij veldwerk hoort laat zich niet van tevoren ‘beleidsmatig inplannen’. Het kent een eigen dynamiek. Het is een kwestie van voortdurend inspelen op posities en verhoudingen die men in concrete situaties aan- 69 130 DE WIJK IN HET PARTICIPATIEBELEID Van Gunsteren, K. (2006). Vertrouwen in democratie. Over de principes van zelfsturing. Amsterdam: Van Gennep.
treft. Dat is alleen mogelijk als je in de specifieke situatie duikt en daar gevoel voor ontwikkelt. En het gaat vooral om concreet gedrag in specifieke situaties op de publieke werkvloer. Het gaat om de handelwijze aan de frontlijn. In de Kennisateliers van het Kenniscentrum Vlaamse Steden en in onze discussies over praktijkervaringen kwamen duidelijke moeilijkheden naar voor met betrekking tot de frontlijners in de wijk: dat zijn vaak jonge, onervaren mensen die in het veld worden gestuurd. Er worden aan hen onrealistische verwachtingen gesteld. Tegelijk is er een groot verloop. Terwijl ‘frontlijnwerking’ wordt beschreven als een zeer complexe omgeving om te werken, blijkt men toch onervaren mensen naar dat front te sturen. Om de complexiteit te schetsen, geven we de resultaten uit het onderzoek van Hartman en Tops weer. 70 Ten eerste interveniëren frontlijners in de leefwerelden van burgers. Ten tweede komen frontlijners terecht in onvoorspelbare situaties. Ten derde zijn die situaties meestal meerkoppig en beladen. De vraagstukken waar de frontlijners mee te maken krijgen, zijn complex naar aard en omvang. Het spreekt voor zich dat zulke situaties heel wat persoonlijke vaardigheden vereisen van de frontlijner. Eerst en vooral moet die alert te zijn voor de (onverwachte) situaties waarin hij terecht komt. Men moet vaak snel handelen en bij te lang wachten kan men de greep op de situatie verliezen. Het tweede dat opvalt, is het tegelijkertijd uitnodigend én grenzenstellend gedrag dat van frontlijners in deze situaties gevraagd wordt: zowel burgers uitnodigen om mee te werken als aangeven dat bepaalde zaken in de wijk niet kunnen. Het derde punt waarmee rekening gehouden moet worden in de wijze van handelen is het optreden als team, in situaties waar meerdere frontlijnwerkers tezelfdertijd in de wijk actief zijn. De frontlijner werkt dus in voortdurende interactie met zijn omgeving, met andere collega’s en dient daar ook goed op in te spelen. Volgens Hartman & Tops dient elke frontlijner rekening te houden met vier vereisten bij zijn ‘optreden’. Eerst en vooral moet hij ‘de legitimiteit’ door zijn concreet gedrag verdienen. Ten tweede staat de frontlijner tussen de burger en de politici en andere ambtenaren in. Zijn positie is dus kwetsbaar. Er zijn vragen en verwachtingen van beide kanten en daarmee omgaan is een deel van de professionaliteit. Een derde punt waar een frontlijner zich rekenschap van dient te geven is de spanning tussen het wekken van verwachtingen enerzijds en anderzijds de realiteit van complexe procedures 70 Filip De Rynck | Karolien Dezeure Hartman, C. & Tops, P. (2005). Frontlijnsturing. Uitvoering op de publieke werkvloed van de stad. Rotterdam: Kenniscentrum Grote Steden. 131
Page 3:
BURGERPARTICIPATIE IN VLAAMSE STEDE
Page 6 and 7:
BURGERPARTICIPATIE IN VLAAMSE STEDE
Page 8 and 9:
VOORWOORD DOOR MINISTER KEULEN best
Page 11:
Samenstelling De werkgroep: een sch
Page 15 and 16:
Inhoudstafel Filip De Rynck | Karol
Page 17:
Filip De Rynck | Karolien Dezeure H
Page 20 and 21:
aanvoelen als bij een interessante
Page 22 and 23:
INLEIDING de aanbevelingen en vervo
Page 25 and 26:
Hoofdstuk 1 Onze visie op participa
Page 27 and 28:
aan bij wat in de samenleving aan p
Page 29 and 30:
traject een eigen traject te maken?
Page 31 and 32:
De overheidsrol zelf moet steeds kr
Page 33 and 34:
Er zijn uiteraard structurele mecha
Page 35 and 36:
Filip De Rynck | Karolien Dezeure n
Page 37 and 38:
ing geen collectief waar mensen wel
Page 39 and 40:
pelijke infrastructuur voor beleids
Page 41 and 42:
… in de stadsrepubliek 11 We will
Page 43 and 44:
de stad is, daarvoor een nuttig en
Page 45:
Filip De Rynck | Karolien Dezeure p
Page 48 and 49:
2.1 Synthese en aanbevelingen 30 DE
Page 50 and 51:
32 DE BURGERMAATSCHAPPIJ IN DE STAD
Page 52 and 53:
Aanbeveling 19 Over de impact van c
Page 54 and 55:
de vzw werkt voor specifieke projec
Page 56 and 57:
soort kennis dat we nodig hebben om
Page 58 and 59:
ving heeft weinig zin net omwille v
Page 60 and 61:
DE BURGERMAATSCHAPPIJ IN DE STAD op
Page 62 and 63:
DE BURGERMAATSCHAPPIJ IN DE STAD me
Page 64 and 65:
organisaties: overheidsbedrijven di
Page 66 and 67:
Belangrijk is het mogelijke verschi
Page 68 and 69:
heden betrokken zijn en waarbij de
Page 70 and 71:
De uitbouw van de verzorgingsstaat
Page 72 and 73:
ook aangeven welke belangen ze daar
Page 74 and 75:
en over de manier waarop ze deze re
Page 76 and 77:
Het begrip ‘vitale coalities’ g
Page 78 and 79:
DE BURGERMAATSCHAPPIJ IN DE STAD ke
Page 80 and 81:
pen afhaken ten opzichte van de tra
Page 82 and 83:
DE BURGERMAATSCHAPPIJ IN DE STAD co
Page 84 and 85:
DE BURGERMAATSCHAPPIJ IN DE STAD me
Page 86 and 87:
68 nemen voor stadsbrede initiatiev
Page 88 and 89:
ging die over de stad gaat, over re
Page 90 and 91:
Een protoype: B-tours in Brugge 34
Page 92 and 93:
- 4 seizoenen markt: de conciërge
Page 94 and 95:
Een prototype: de communicatieraad
Page 96 and 97:
De communicatieraad leeft in Turnho
Page 98 and 99: We hebben in onze Vlaamse steden we
Page 100 and 101: PARTICIPATIE DOET DE STAD BEWEGEN m
Page 102 and 103: die domineerde, was er ruimte voor
Page 104 and 105: 86 gestarte stadsprojecten kunnen o
Page 106 and 107: 88 planning. Participatieprojecten
Page 108 and 109: 90 PARTICIPATIE MAAKT STADSPROJECTE
Page 110 and 111: Het speelweefsel van en in Ledeberg
Page 112 and 113: tussen beide een erg eenzijdige en
Page 114 and 115: Participatie is een output, niet al
Page 116 and 117: De planvorming van stadsprojecten i
Page 118 and 119: Deze verscheidenheid onderbouwt ons
Page 120 and 121: loop van de stadsprojecten een deel
Page 122 and 123: PARTICIPATIE MAAKT STADSPROJECTEN i
Page 124 and 125: PARTICIPATIE MAAKT STADSPROJECTEN d
Page 126 and 127: We plaatsen verplichte procedures v
Page 128 and 129: ingeschakeld. Onderzoek over 100 to
Page 130 and 131: 5.1 Synthese en aanbevelingen 112 A
Page 132 and 133: 114 Aanbeveling 40 Over burgeriniti
Page 134 and 135: 5.2.1 Het belang van de wijk DE WIJ
Page 136 and 137: Een belangrijk aspect van de differ
Page 138 and 139: groot als heel Antwerpen en een wij
Page 140 and 141: en vereenvoudigd samengevat stelt D
Page 142 and 143: (European Institute Florence 2008)
Page 144 and 145: DE WIJK IN HET PARTICIPATIEBELEID q
Page 146 and 147: Het lokaal bestuur is ook nog te we
Page 150 and 151: of de onrealiseerbaarheid van bepaa
Page 152 and 153: DE WIJK IN HET PARTICIPATIEBELEID s
Page 154 and 155: 136 tie hoog in het vaandel draagt,
Page 156 and 157: 138 Aanbeveling 47 Een sterke gemee
Page 158 and 159: opmaak van de begroting en particip
Page 160 and 161: ele, structurele en procesmatige ke
Page 162 and 163: van dit schepenmodel ? Of leidt dat
Page 164 and 165: We hebben het over ‘stedelijk par
Page 166 and 167: DE BESTUURLIJKE ORGANISATIE MAAKT V
Page 168 and 169: dere uitwerking verwijzen we naar i
Page 170 and 171: C. Instrumenten voor participatief
Page 172 and 173: groepen uit de burgermaatschappij.
Page 174 and 175: DE ROL VAN DE VLAAMSE OVERHEID IN H
Page 186 and 187: Onze aanbeveling: 168 DE ROL VAN DE
Page 192: DE ROL VAN DE VLAAMSE OVERHEID IN H
show all

Naar een innoverend participatiebeleid - Thuis in de Stad

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?