Nummer 31

Nummer9080
Nummereenendertigjunitweeduizendenelf
Wat wel waar is, is dat ik mezelf eigenlijk
heb verrast: dat ik op zo’n jonge leeftijd
al tot zoiets in staat was. Ik had het écht
nog niet verwacht.
Lag de keuze voor het wielrennen
allang vast overigens, Gijs?
Gijs: (twijfelt even)… Ik weet het niet. Ik
ben begonnen op mijn dertiende, zeker?
Twaalfde? Ik stopte met voetballen, en
wou ter vervanging even meerijden met
mijn pa en de grote mensen van de
Landelijke Gilde, en dat lukte wonderwel.
Ik kon als kleine gast de 60 km
goed mee rondmalen. En daarop kreeg
ik dan een echte koersfiets, en had ik de
microbe voorgoed te pakken. Ik schreef
me in bij de vereniging Gentse Velosport,
en voelde me goed in mijn sas zodra ik
op een fiets zat. En in 2006 werd ik dan
ook nog Provinciaal kampioen. Dat was
toch een mooie bevestiging van waar ik
mee bezig was en van de keuze die ik
had gemaakt.
Erwin: Gijs is een groeier. Je hebt gasten
die er op hun zestiende al staan, maar dan
stagneren… Welnu, Gijs, wint alle jaren nog aan
kracht en snelheid. Zijn trainers zeggen het ook:
hij is een man met progressie. Vandaar ook dat
hij onlangs die kans kreeg op het WK, en hij heeft
die duidelijk met twee handen gegrepen… maar om terug te keren op je
vraag: in zijn kleutertijd al, was het duidelijk dat hij óf coureur zou worden,
óf een soort artiest, want bij mooi weer croste hij op zijn driewielertje de
tuin op en af, en bij slecht weer zat hij binnen te tekenen of te kleuren.
En zie, dat doet hij nu nog alletwee: koersen zoveel als hij kan, en voor
de studies zit hij op het KASK waar hij halftijds interieurvormgeving volgt.
Het is raar, maar zodra
ik een zadel voel, voel
ik me als herboren. Een
heel andere mens.
Interview
En dat valt te combineren?
Gijs: Moeilijk. Koersen krijgt nu de prioriteit,
zeer zeker. En toch hoor: ik zou echt ook graag
mijn studies kunnen afmaken, want met zo’n
val als onlangs kan het tij toch vlug keren.
Bovendien ga ik ook graag naar school. Maar dit gezegd zijnde: ik ben zo
vaak in het buitenland, zoveel met koers bezig, met al dat trainen, wedstrijden,
reizen… dat het een echte heksentoer is om het gecombineerd
te krijgen.
Reis je ver?
Gijs: Och… Rusland, Spanje, Italië, Zuid-Afrika, Colombia… wel ja, best
De progressie van Gijs
• 2004 en 2005 (aspirant): 1 overwinning (!)
• 2006 (nieuweling): weg, Provinciaal Kampioen.
• 2007 (nieuweling): piste, Belgisch Kampioen ploegkoers (met Moreno De pauw), Vlaams kampioen omnium.
• 2008 (junior):
- weg, Provinciaal Kampioen tijdrijden
- piste, 2de WK ploegkoers in Kaapstad (met Tosh Van der Sande), 4X 2de op de BK (omnium, 4km, 1km, ploegenachtervolging)
• 2009 (junior):
- weg, winnaar van de Giro Della Toscana, winnaar van de Ster der Vlaamse Ardennen (winnaar van 3 van de 4 etappes)
- piste, 2de WK ploegkoers Moskou (met Jochen Deweer), 5X Kampioen van België (ploegkoers, sprint, teamsprint, ploegenachtervolging, omnium),
Vlaams kampioen omnium
• 2010 (belofte): piste, 2de EK beloften omnium te St Petersburg, 2de wereldbeker scratch elite te Cali (Colombia).
• 2011 (belofte): piste, 3de WK omnium elite te Apeldoorn
Reactie Michel Wuyts
Kan Gijs ooit Parijs-Roubaix winnen?
Ja, ik denk dat wel omdat hij nogal… hoekig is
(lacht)… ik wil daarmee zeggen dat hij van vrij groot
formaat is, en toch al de top 20 gereden heeft in de
Ronde van Vlaanderen voor Beloften, overspoeld door
talrijke buitenlanders. En het is waar dat de Belgen daar
niet op de foto stonden, maar wat me in het bijzonder aanstaat is
dat Gijs nu toch al op de piste op hoog niveau presteert, denk maar
aan zijn bronzen medaille op het WK te
Apeldoorn. En al wie goed en snel is,
die komt tegenwoordig van de piste. Zie
maar naar al de Australische toppers,
zoals Cameron Meyer en Matthew Goss,
die komen allen van de piste. Dus aan
Gijs één goede raad: nog even volhouden
op de piste, en dan de weg op. Dat moet gaan, over een jaar
of twee, drie denk ik. Dan moet hij in staat zijn potten te breken in
Parijs-Roubaix.
juni’11 11