Grenzeloze Liefde: Liefdespoëzie DEEL 1 - Moussem

Marina Tsvetajeva
1892–1941, USSR
… Ik zou met U willen leven
In een kleine stad,
Met eeuwige schemering
En eeuwig klokgelui.
En in een kleine herberg –
Het ijle getik
Van een oude pendule – als druppeltjes tijd.
En soms, in de avond, uit een zolderkamer –
Een fluit,
De fluitist zelf in het raam.
En grote tulpen voor de ramen.
En misschien zou u niet eens van me houden …
Midden in de kamer een grote tegelkachel,
Op iedere tegel – een afbeelding:
Een roos – een hart – een schip. –
En achter het enige raam –
Sneeuw, sneeuw, sneeuw.
Daar zou U dan liggen, – zoals ik U graag zie: loom,
Onverschillig en zorgeloos.
Af en toe het scherpe geknerp
Van een lucifer.
De sigaret gloeit op en dooft,
En lang – lang beeft aan het eind
Het korte grijze zuiltje van de as.
U bent zelfs te loom om het af te tikken –
En de hele sigaret vliegt in het vuur.
Wystan Hugh Auden
1907–1973, VS
Twaalf liedjes
IX
Stop alle klokken, maak de telefoon kapot,
Belet de hond te blaffen met een lekker bot,
Leg de piano’s het zwijgen op en breng met stille trom
De kist naar buiten, dat de rouwstoet komt.
Laat vliegtuigen cirkelen kermend boven ons hoofd
En in de lucht de boodschap kerven Hij is dood,
Knoop elke stadsduif crêpe strikken om de witte kraag,
Dat de verkeerspolitie zwartkatoenen handschoenen draagt.
www.moussem.be