Grenzeloze Liefde: Liefdespoëzie DEEL 1 - Moussem
Grenzeloze Liefde: Liefdespoëzie DEEL 1 - Moussem
Grenzeloze Liefde: Liefdespoëzie DEEL 1 - Moussem
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Hala Mohammad<br />
<strong>Grenzeloze</strong> <strong>Liefde</strong>: <strong>Liefde</strong>spoëzie<br />
<strong>DEEL</strong> 1<br />
Ik keek je aan<br />
en het leek alsof ik mijn eigen ogen zag<br />
Ik raakte je aan<br />
en het voelde alsof het mijn handen waren<br />
Ik nam je in mijn armen<br />
en besefte: je bent wel degelijk<br />
jezelf<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Omdat je houdt van miniaturen<br />
schiep God me<br />
met een schoonheidsvlekje op mijn wang<br />
Verwonderlijk<br />
dat jij me nog steeds geen<br />
bolletjesjurk hebt geschonken!<br />
Taha Adnan ‘Het slagveld van de <strong>Liefde</strong>’<br />
<strong>Liefde</strong> is knippen<br />
en plakken<br />
<strong>Liefde</strong> is versnipperen<br />
en lijmen<br />
<strong>Liefde</strong> is er in vormen<br />
en kleuren<br />
<strong>Liefde</strong> is een klucht van harten<br />
<strong>Liefde</strong> is een oorlog<br />
Aanval, aftocht, trompetgeschal<br />
Daarom sla ik<br />
op bevel van mijn hart<br />
de trom van de liefde<br />
En val aan als een degen<br />
alleen<br />
Ik, eeuwige vrijgezel,<br />
verkende duizend-en-één geliefden<br />
En heb nu het bewijs in handen:<br />
De liefde is een onhaalbare<br />
strijd.<br />
www.moussem.be
Hala Mohammad<br />
Jouw glimlach, oh mijn lief<br />
jaagt<br />
hellend naar het venster<br />
vlinders achterna<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Voor jou<br />
heb ik met een kus<br />
mijn mond hervormd<br />
en met een polsslag<br />
mijn hart herladen<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Omdat de koude ijzig was<br />
verborg hij me<br />
onder de vleugel van zijn jas<br />
Bij onze aankomst<br />
tilde hij de zoom op<br />
met zijn hand<br />
en kon me niet meer vinden<br />
Taha Adnan ‘Jouw hart zo wit als sneeuw’<br />
Jouw hart zo wit als sneeuw<br />
dwarrelt<br />
in vlokken<br />
neer<br />
op mijn hart<br />
en dooft er<br />
vuur<br />
en vlammen<br />
Jouw hart zo wit als sneeuw<br />
legt gevoelens<br />
en luchthavens lam<br />
Jouw hart zo wit als sneeuw<br />
zet uit bij gebrek aan zout<br />
dat men op brood<br />
en wegen strooit<br />
Zodat de straat herleeft,<br />
het leven zijn smaak herwint,<br />
www.moussem.be
kaas lekkerder wordt<br />
en bittere wijn<br />
zoet in de mond<br />
Jouw hart, o mijn vervloekte liefde,<br />
is als sneeuw:<br />
het witte gezicht van de hel.<br />
Hala Mohammad<br />
Mijn geliefde heeft me niet gezien<br />
toen hij me zag als was hij blind<br />
Ik was het zelf die door zijn ogen keek<br />
Mijn geliefde heeft mijn verbeelding niet geprikkeld<br />
toen hij me prikkelde met zijn gekwelde ziel<br />
Ik was het zelf die met zijn onthullingen stoeide<br />
Mijn geliefde heeft me niets gefluisterd<br />
toen hij me toefluisterde met zijn getier<br />
Ik was het zelf die in zijn naam sprak<br />
Mijn geliefde heeft me niet verlaten<br />
toen hij wegging<br />
wuivend met mijn hand<br />
Ik was het zelf die hem verliet<br />
wuivend met zijn hand<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Ik hou van je<br />
als van mezelf<br />
Ik hou van je<br />
als was je<br />
mij<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
De liefde heeft het licht gedoofd<br />
en ik heb haar aangehoord<br />
Met al wat ik bezit<br />
mijn kleren<br />
mijn kast<br />
mijn ramen<br />
mijn muren<br />
Waarna de duisternis door vlammen werd verteerd<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
www.moussem.be
Voor de drempel<br />
onder de bloempot<br />
begroef ik<br />
zijn voetstap<br />
Sleutel tot zijn thuiskomst<br />
Taha Adnan ‘Ik hoorde je op de radio’<br />
Ik hoorde je<br />
op de radio<br />
Ik hoorde je<br />
bij toeval<br />
Door een storing van de frequentie<br />
sloeg je stem in<br />
Eerst troebel<br />
dan helder<br />
daarna daverend<br />
en tenslotte van geraas vergezeld<br />
Al hoopte ik op wat verkoeling<br />
De geluidsgolven bleven<br />
dor<br />
Toch waakte ik aan jouw zij<br />
na het lied<br />
voor het kortnieuws<br />
Je hebt lang uitgeweid<br />
over de invloed van Adonis<br />
in jouw poëzie<br />
Over Pessoa en zijn pseudoniemen<br />
Over Ritsos en zijn tijdgenoten<br />
Over Bennis en Laâbi<br />
Maar – O ondankbare! –<br />
mij liet je na te vermelden<br />
Ik, nochtans<br />
je eerste leermeester,<br />
je favoriete dichter<br />
Je jatte de sigaretten<br />
en de gedichten<br />
van tussen mijn lippen<br />
Je nipte uit mijn glas<br />
en je hoofd begon te duizelen<br />
www.moussem.be
Overspoeld door je weelderigheid<br />
dook ik in jouw oester<br />
onder een dons van verlangen bedolven<br />
Daar waar de parel<br />
door weekheid omgeven<br />
verborgen ligt<br />
Slapeloos waakte ik aan jouw zij<br />
terwijl jij filosofeerde<br />
Over inspiratie<br />
en hermetisme<br />
in de hedendaagse poëzie<br />
Je vloeide over van woorden<br />
Dezelfde woorden die ik<br />
in de dagen van onze liefde<br />
tegen je brabbelde<br />
telkens ik dronken was<br />
Alvorens we de metaforen<br />
beproefden in bed<br />
Ik gaf me over<br />
aan de golven<br />
van verlangen<br />
en plukte de kersen<br />
die verspreid lagen in je mond<br />
Ik zoog ze op zoals ik<br />
met je tepels deed<br />
Toen we rode harten tekenden<br />
op mijn blauwe bed<br />
Mijmerend als een liefdesgedicht<br />
was je<br />
Toen nog niet bezoedeld<br />
door het “ge-like” en geflirt<br />
van critici op facebook<br />
Wat zou ik je graag<br />
uit je gedichten sleuren<br />
mijn zedeloze bed in<br />
waar de omhelzing<br />
zijn gezang en gejammer kent<br />
Wat zou ik je graag<br />
meetrekken aan de vlechten<br />
van je ontboezeming<br />
en je opsluiten<br />
als was je een cactusbloem<br />
in mijn doornige hart<br />
www.moussem.be
Wat zou ik graag...<br />
Maar de liefde<br />
heeft me overmeesterd<br />
En mijn hart<br />
door bliksemschichten<br />
en wervelstormen getroffen<br />
Of dacht je aan me<br />
toen je mijn hart voortsleepte<br />
door het stof van de weemoed?<br />
Mijn onbezonnen hart<br />
Wispelturig, liederlijk en onzedig als het is<br />
Maar ik erken nu<br />
Hoe verwaand het van me was je te verlaten<br />
Hoe arrogant en nonchalant<br />
Nu ik alleen ben geweest met jouw stem<br />
geef ik toe:<br />
nog steeds lamenteer ik om jouw liefde<br />
nog steeds belijd ik haar.<br />
Hala Mohammad<br />
Ik zal naar jou mijn lichaam sturen<br />
en zelf blijf ik hier<br />
Voor een man als jij bevat dit genoeg<br />
om van te houden<br />
Wat voor een vrouw als ik<br />
genoeg is<br />
om overeind te blijven<br />
Houd ik hier bij mij<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Op het juiste moment<br />
al was het bij de gedachte aan een raam<br />
hebben we elkaar ontmoet<br />
Beeld je in, mijn lief,<br />
dat elke plek<br />
een lichaam is – niet meer dan dat –<br />
vergankelijk<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
www.moussem.be
De lente<br />
verraadt mijn zucht naar liefde<br />
Onder de voorjaarshemel<br />
ben ik<br />
een gedachte<br />
in de schaduw van een leeuwerik<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Ten oosten van mijn verdriet<br />
is er jouw geur.<br />
En ten westen van mijn lichaam<br />
vlijt jouw gelaatskleur zich neer.<br />
Vanuit het noorden<br />
stort jouw stem zich te pletter op mij.<br />
En ik jammer bang<br />
bekommerd om mijn geluk<br />
Ik verzwelg een grotere teug droefenis, mijn lief<br />
Ik belazer mijn angst<br />
en bied jou onderdak aan<br />
in de blauwe parel van mijn hart<br />
Blauw<br />
door een teveel aan twijfels<br />
Taha Adnan ‘ In de <strong>Liefde</strong>’<br />
In de liefde<br />
– tijdens het spel van de liefde –<br />
heb ik een hekel aan muziek<br />
uit een recorder<br />
Je hartslag is mijn gitaar<br />
Je adem de toon van mijn ney<br />
In de liefde<br />
dansen we de samba<br />
staand en op onze zij<br />
is de liefde 't carnaval van de ziel<br />
In de liefde<br />
verfoei ik lang haar<br />
Je lokken<br />
verstikken mijn adem<br />
In de liefde<br />
hou ik niet van lakens<br />
Laat mij je dekbed zijn<br />
www.moussem.be
In de liefde<br />
– tijdens het spel van de liefde –<br />
heb ik een hekel aan liefdesfrasen<br />
In de hunkering zegt de omhelzing<br />
meer dan het woord<br />
…<br />
Waarom volstaat louter liefde niet,<br />
mijn lief,<br />
alvorens we slapengaan?<br />
Erich Fried<br />
1921–1988, Oostenrijk<br />
Wat het is<br />
Het is onzin<br />
zegt het verstand<br />
Het is wat het is<br />
zegt de liefde<br />
Het is tegenslag<br />
zegt de berekening<br />
Het is alleen maar pijn<br />
zegt de angst<br />
Het is uitzichtloos<br />
zegt het inzicht<br />
Het is wat het is<br />
zegt de liefde<br />
Het is belachelijk<br />
zegt de trots<br />
Het is lichtzinnig<br />
zegt de voorzichtigheid<br />
Het is onmogelijk<br />
zegt de ervaring<br />
Het is wat het is<br />
zegt de liefde<br />
<strong>DEEL</strong> 2<br />
(Koen Stassijns)<br />
www.moussem.be
Marina Tsvetajeva<br />
1892–1941, USSR<br />
… Ik zou met U willen leven<br />
In een kleine stad,<br />
Met eeuwige schemering<br />
En eeuwig klokgelui.<br />
En in een kleine herberg –<br />
Het ijle getik<br />
Van een oude pendule – als druppeltjes tijd.<br />
En soms, in de avond, uit een zolderkamer –<br />
Een fluit,<br />
De fluitist zelf in het raam.<br />
En grote tulpen voor de ramen.<br />
En misschien zou u niet eens van me houden …<br />
Midden in de kamer een grote tegelkachel,<br />
Op iedere tegel – een afbeelding:<br />
Een roos – een hart – een schip. –<br />
En achter het enige raam –<br />
Sneeuw, sneeuw, sneeuw.<br />
Daar zou U dan liggen, – zoals ik U graag zie: loom,<br />
Onverschillig en zorgeloos.<br />
Af en toe het scherpe geknerp<br />
Van een lucifer.<br />
De sigaret gloeit op en dooft,<br />
En lang – lang beeft aan het eind<br />
Het korte grijze zuiltje van de as.<br />
U bent zelfs te loom om het af te tikken –<br />
En de hele sigaret vliegt in het vuur.<br />
Wystan Hugh Auden<br />
1907–1973, VS<br />
Twaalf liedjes<br />
IX<br />
Stop alle klokken, maak de telefoon kapot,<br />
Belet de hond te blaffen met een lekker bot,<br />
Leg de piano’s het zwijgen op en breng met stille trom<br />
De kist naar buiten, dat de rouwstoet komt.<br />
Laat vliegtuigen cirkelen kermend boven ons hoofd<br />
En in de lucht de boodschap kerven Hij is dood,<br />
Knoop elke stadsduif crêpe strikken om de witte kraag,<br />
Dat de verkeerspolitie zwartkatoenen handschoenen draagt.<br />
www.moussem.be
Hij was mijn noord, mijn zuid, mijn oost en west,<br />
Mijn werkweek en mijn zondagsrust,<br />
Mijn dag, mijn nacht, mijn woord, mijn lied;<br />
Ik dacht dat liefde eeuwig was: zo is het niet.<br />
De sterren zijn niet welkom nu: doof ze terstond,<br />
Omwikkel de maan en ontmantel de zon;<br />
Giet oceanen leeg en veeg de bossen schoon,<br />
Want er is niets meer nu waar ooit nog iets van komt.<br />
Koen Stassijns<br />
1953<br />
Spijkerschrift<br />
brief aan Hannelore<br />
Ik had je vandaag willen schrijven, een brief<br />
met andere woorden een vergezicht,<br />
maar het wit legde zijn hand op de plek<br />
waar jij hoorde, de hemel trok dicht.<br />
Ik stond als versteend in de wolken<br />
te kijken, de zin van hun drijven, hun drift,<br />
en regen dicteerde zijn spijkerschrift.<br />
Als vanzelfsprekend vielen de tekens<br />
niet licht te begrijpen, hoezeer ik ook keek,<br />
betekenis week, haar hand werd een dolk en<br />
zij mompelde iets wat wij nooit zullen weten.<br />
Zwijgen bracht rust. Ik ben de mijne vergeten<br />
maar trachtte een vader te zijn en vergat het<br />
waarom en wanneer ik je laatst had gekust.<br />
Matthew Sweeney<br />
1952, Ierland<br />
Sweeney<br />
Zelfs toen ik zei dat mijn hoofd kromp<br />
geloofde hij me niet. Andere dokter nemen, dacht ik,<br />
maar waarom zou ik? We zijn allemaal hypochonders,<br />
en die veren die door mijn poriën dringen<br />
waren psychosomatisch. Mijn vrouw hetzelfde liedje<br />
tot ik haar op een ochtend bij het zoenen pikte,<br />
www.moussem.be
haar voeten krabde met mijn klauwen, goeiemorgen<br />
kraste tot ze schreeuwend uit bed sprong.<br />
Ik verhuisde toen, ging wonen op een tak van de eik<br />
tegenover het huis. Op die manier kon ik haar zien<br />
als ze in de auto stapte, op weg naar haar werk.<br />
Al was ik nu een kraai, ik viel nog steeds op haar,<br />
vooral als ze dat korte zwarte gevalletje droeg<br />
dat ik voor haar in Berlijn had gekocht. Geen idee<br />
of ze me zag zitten. Ik zag haar nooit opkijken.<br />
Wel zag ik dozen met mijn boeken de deur uitgaan.<br />
Het nest was een probleem. Mijn vrouw had me vervloekt<br />
omdat ik twee linkerhanden had, en die had ik nu nog.<br />
Ook bleek ik geen geboren vlieger, dus zat ik<br />
de hele dag, kletsnat en rillend, in die boom.<br />
Telkens als ik iemand een fles wijn zag dragen<br />
kraste ik. Een nassi van de Chinees was erger.<br />
En op de dag dat ik mijn vrouw zag thuiskomen<br />
met een man vloog ik eindelijk tegen onze muur.<br />
Heinz Kahlau<br />
1931–2012, Oost-Duitsland<br />
Het paar<br />
Zij lagen been aan been<br />
sinds ze gestorven waren,<br />
tot men ze vond.<br />
Ze lagen zo<br />
al zestigduizend jaren.<br />
Toen loste men de hand die hem met haar verbond.<br />
Edna St. Vincent Millay<br />
1892–1950, VS<br />
Nee, liefde is niet blind. Ik zie ook met één oog<br />
je lelijkheid en andermans verfijnde charme.<br />
Ik ken zelfs alle sproeten op je armen<br />
en hoe je ogen veel te ver uiteenstaan, en je wenkbrauwen te hoog<br />
om mooi te zijn. Nee, liefde is niet doof,<br />
ik hoor ook met één oor je domme conversatie<br />
www.moussem.be
en voel met handen, huid en haar je povere bibberatie<br />
die grote passie moet verbeelden, hier in mijn alkoof.<br />
En toch hou ik van jou veel meer dan omgekeerd.<br />
En dat dit liefde zijn zou, heb ik nooit beweerd.<br />
Dit is veeleer een soort eenrichtingsverkeer<br />
waarin steeds ik het wijf ben, jij de heer.<br />
En dat de wereld daarmee lacht, kan mij niet raken.<br />
En als ik al te lijden heb, zijn dat mijn eigen zaken.<br />
Jacques Prévert<br />
1900–1977, Frankrijk<br />
De dorre blaren<br />
Ach, ik had zo graag dat jij het nog zou weten<br />
die dagen toen ik zei: ik zie je graag<br />
Wat was het leven mooi en zoveel beter<br />
en ook de zon scheen heter dan vandaag<br />
De dorre blaren liggen voor het rapen...<br />
Je ziet ik ben het niet vergeten<br />
De dorre blaren liggen voor het rapen<br />
ook de herinneringen en de spijt<br />
de noorderwind heeft alles voortgedreven<br />
de koude nacht in van vergetelheid<br />
Je ziet ik ben het niet vergeten<br />
het liedje dat je zong voor mij<br />
Een lied ons op het lijf geschreven<br />
Jij hield van mij<br />
en ik van jou<br />
En wij zijn bij elkaar gebleven<br />
jij hield van mij<br />
en ik van jou<br />
Maar het leven scheidt zoveel geliefden<br />
van lieverlee<br />
zonder geluid<br />
en de zee wist zachtjes alle sporen<br />
van hen die ooit beminden uit<br />
De dorre blaren liggen voor het rapen<br />
ook de herinneringen en de spijt<br />
Mijn stille liefde was voor jou geschapen<br />
en glimlacht nog als toen en dankt de tijd<br />
Of dacht je soms dat ik je zou vergeten<br />
Je was zo lief ik zag je toch zo graag<br />
www.moussem.be
Wat was het leven mooi en zoveel beter<br />
en ook de zon scheen heter dan vandaag<br />
Jij was mijn zoetste hartendief<br />
Wat moet ik toch met al die spijt<br />
Het liedje dat je zong voor mij<br />
hoor ik voor eeuwig en altijd<br />
Een lied ons op het lijf geschreven<br />
Jij hield van mij<br />
en ik van jou<br />
En wij zijn bij elkaar gebleven<br />
jij hield van mij<br />
en ik van jou<br />
Maar het leven scheidt zoveel geliefden<br />
van lieverlee<br />
zonder geluid<br />
en de zee wist zachtjes alle sporen<br />
van hen die ooit beminden uit.<br />
Hala Mohammad<br />
Herinneringen behoren niemand toe<br />
Ze zijn bezit van het verleden,<br />
van de tijd<br />
We vragen ze weer op<br />
om het verleden te herschrijven<br />
tot een nieuwe geschiedenis<br />
<strong>DEEL</strong> 3<br />
Herinneringen<br />
vouw ik voor je open<br />
Als wasgoed opgehangen aan dorre doornen<br />
zonnebadend onder jouw blik<br />
Aan jou om uit te zoeken<br />
dewelke met jouw liefde rijmen<br />
Verzamel ze allemaal, zo je wilt<br />
Neem ze<br />
Maar deel ze met mij, mijn lief<br />
Zoals ook deze dorre doornen<br />
en de rivier<br />
elkaars deelgenoten zijn<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
www.moussem.be
Mijn lief,<br />
ik heb geen plaats<br />
tenzij hier en nu<br />
Waakzaam leef ik dit moment<br />
als was het dat van mij<br />
Ik maak mijn zinnen wakker<br />
en samen wedijveren we met de tijd<br />
Moe van het hollen<br />
ben ik oud geworden<br />
Steeds meer ontredderd door het tikken van de tijd<br />
Tussen de vlokken van stof in de wind<br />
ruikt hij de geur van mijn blote vlees<br />
Hij herkent me<br />
schenkt me nog een kans<br />
en ontwricht me dan<br />
Een huis op deze aarde<br />
Mijn huis behoort de aarde toe<br />
Ik ben er deur<br />
noch roos<br />
Naakt<br />
veranker ik er mijn verblijf<br />
En waar mogelijk mijd ik de deur<br />
Ik dommel in<br />
door een flauw licht omgeven<br />
dat zelfs de tijd<br />
niet oversteekt.<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Wat een zegen mag het heten<br />
dat een vrouw als ik samenleeft<br />
met een man als jij!<br />
Niet enkel om het geluk<br />
verenigd te zijn onder één dak<br />
Of om de vrijheid de deur te openen<br />
en weer te sluiten<br />
Niet om het genot dat het universum bedwelmt<br />
wanneer een van ons zich in bed naar de ander keert<br />
en hem zoent<br />
In de hoop hem de volgende ochtend weer te zien<br />
En we lachen omdat we de liefde rekken<br />
vanwege een overdaad aan liefde<br />
's Avond vleien onze lichamen zich tegen elkaar<br />
als voorspel<br />
en leggen we onze levens te luister<br />
www.moussem.be
En we zullen zijn in een bos<br />
dat niemand eerder betrad<br />
Als twee herten dartelend<br />
pal onder de volle maan<br />
in het hart van haar schijnsel<br />
Alles wat een vrouw als ik<br />
van de liefde<br />
wensen mag<br />
is te zijn bij een man als jij<br />
Een man die<br />
ondanks de gewenning<br />
voorkomend blijft<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Behoed je voor vaste gewoonten,<br />
mijn lief,<br />
indien ik plots<br />
vertrekken zou<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Ook al verlaat je het huis<br />
je blijft bij mij<br />
En als je dan terugkeert<br />
keer ik terug met jou<br />
Taha Adnan ‘Een Arabische date’<br />
Mijn schatje,<br />
waarom bleef je achterdochtige telefoon hardnekkig stil?<br />
Ik was op ons afspraakje verschenen, stipt, met tijd nog voor twee sigaretten<br />
Het operacafé zat stampvol als gewoonlijk<br />
De klanten zagen er zo chic uit<br />
Dat ik tegen ze afstak<br />
Als een olievlek<br />
Op een wit jasje<br />
Een Vlaamse, verkleed als barones die net uit een klassieke film leek gestapt,<br />
Hield mij wantrouwig in de gaten en had haar handtas stevig vast<br />
Ik deed alsof ik het niet zag<br />
En goot de biertjes een voor een naar binnen<br />
Alsof ik net uit een dorstige woestijn was ontsnapt.<br />
www.moussem.be
Mijn liefje,<br />
Het bier kost hier maar liefst drie euro.<br />
Waarom ben je zo hard?<br />
Vond je dan echt niets goedkopers dan dit caféterras?<br />
Een ongure zigeunerin vroeg me een roos te kopen<br />
Maar jij, waar ben jij, mijn bloem?<br />
Waar ben jij, verdomme?<br />
Zelfs de zon scheen stilletjes, meevoelend<br />
En liet mijn glas nu en dan oplichten<br />
Maar jij, licht van mijn ogen,<br />
waarom verlicht jij niet mijn gezicht?<br />
Mijn mooie meisje,<br />
Na ettelijke biertjes en zeven sigaretten later<br />
Was de zon verdwenen<br />
…<br />
Ik kon alleen hetzelfde doen.<br />
Hala Mohammad<br />
Begeerte na begeerte<br />
kleedde ik me uit<br />
op zijn strand<br />
Op de weidse gestalte van zand<br />
onder de blote hemel<br />
spreidde ik me open<br />
Hij overspoelde me<br />
en door zijn zout<br />
is mijn lijf ontvlamd<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Kus<br />
na kus<br />
deed hij haar duizelen<br />
In het paradijs van genot<br />
tuimelde ze<br />
als een appel<br />
naar beneden<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
www.moussem.be
Mijn hart<br />
Het doet verkeerslichten verspringen<br />
en werpt zich op het zebrapad<br />
Als een gebedstapijt, door jouw voeten betreden<br />
heen en weer.<br />
Mijn hart<br />
Het doet verkeerslichten verspringen<br />
en het verspilt in een ogenblik<br />
wanneer ik op jou wacht<br />
het stedelijk vermogen<br />
van rood<br />
en groen.<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Wanneer de poëzie me angst inboezemt<br />
Of mijn vrienden,<br />
het onrecht,<br />
de dood,<br />
het bedrog of de herinnering...<br />
Dan houd ik van je<br />
Het is niet uit ontkenning<br />
dat ik me in onzekerheid verlies<br />
Beschouw me als een schilderij<br />
in zwart wit<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Als de tijd even op zijn stappen zou terugkeren<br />
naar de dag voor we elkaar hebben ontmoet<br />
om ons toe te laten elkaar te leren kennen<br />
dan hadden we elkaar tweemaal ontmoet<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Ach mijn lief,<br />
wat weet jij over liefdesverdriet!<br />
Over de leegte die ons omringt!<br />
Over de seconden, de uren, de dagen, waarin het verdriet zich verschuilt<br />
en die het toeval van onze scheiding verhullen<br />
Ik krom mijn rug<br />
en tors de tijd<br />
Ik lok hem<br />
en wieg hem in slaap<br />
www.moussem.be
Ik zet hem op een dwaalspoor<br />
de weg van het toeval in<br />
Ik ontwar de tijd in uren<br />
en begraaf zijn wijzers in de grond<br />
In de hoop dat hij<br />
ver van jou<br />
tot ontploffing komt<br />
Taha Adnan ‘Ik wil jou’<br />
Je wilt mij<br />
even goedhartig en bescheiden<br />
als Mario in de film Il Postino<br />
Je wilt mij<br />
zo gedwee als de man van je nicht, de Armeniër,<br />
maar zo kordaat als je vader<br />
Je wilt mij<br />
Vrolijk en monter aan je zij<br />
maar nors in het bijzijn van ander vrouwelijk schoon<br />
Je wilt mij<br />
als een heer met klasse en etiquette<br />
die bij het eten zijn mond sluit<br />
maar in het liefdesspel zijn hart opent<br />
om jou te herbergen<br />
Je wilt mij<br />
Helder<br />
als de volle maan<br />
Mysterieus<br />
als de blik van de Mona Lisa<br />
Zakelijk<br />
als een politicus<br />
Dromerig<br />
als een dichter<br />
Je wilt mij<br />
Sierlijk<br />
als een balletdanser<br />
Struis<br />
als een gladiator<br />
www.moussem.be
Je wilt mij<br />
Minzaam<br />
in de omgang<br />
Losbandig<br />
in bed<br />
Flexibel<br />
naargelang wat de liefde<br />
of situatie vergt<br />
Maar ik, ik wil jou<br />
gewoon<br />
zoals je bent.<br />
Hala Mohammad<br />
Ik ben verloren<br />
daar waar ik geen sporen vind<br />
Ik smeek je, geef me wat spullen uit de warboel rondom jou<br />
Gewoon<br />
zodat ik ze rondom mij kan uitstallen<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Verwijt me niet, mijn lief<br />
Ik heb de geschiedenis niet geschreven<br />
evenmin de geografie<br />
Door het drinken van een glas<br />
kon ik me voor jou<br />
transformeren tot een ander vrouw<br />
In haar zal ik schuilen<br />
al is het niet voor jou<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Mijn lichaam fladdert<br />
als een vlinder op het altaar van de lente<br />
En ik weet niet of<br />
deze rode roos<br />
waarvan ik de nectar gulzig ontnam<br />
mijn hart is of mijn ziel?<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
www.moussem.be
De mannen<br />
die ik heb gekend<br />
zijn elk als een vaderland<br />
waarvan ik de nationaliteit draag<br />
Voor allen<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Al mijn spullen verschrompelen plots<br />
Mijn wereld krimpt ineen<br />
Mij rest nog slechts dit lichaam<br />
dat wat hij ook moge beweren<br />
niet kan volstaan<br />
om vrouw te zijn<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Ik leefde met hem samen<br />
om te zien<br />
hoe hij leven zou<br />
zonder mij<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
Het gezelschap van de muren<br />
heeft haar geleerd<br />
wat een venster is<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
De gordijnen<br />
beseffen niet<br />
hoezeer het oog<br />
hen nodig heeft<br />
ter bescherming<br />
tegen de straat<br />
De gordijnen<br />
beseffen niet<br />
hoezeer de straat<br />
hen nodig heeft<br />
om te fantaseren<br />
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _<br />
www.moussem.be
Zonder liefde<br />
leeft men niet<br />
Men wacht<br />
Zonder liefde<br />
wacht ik niet<br />
Taha Adnan ‘Je glimlach is mooier dan de nationale vlag’<br />
Je gsm staat af<br />
Op je vaste lijn geen antwoord<br />
Je foto is van facebook verdwenen<br />
En vervangen door de nationale vlag<br />
die je glimlach verbergt<br />
en de glans van je ogen<br />
Ik scroll langs de wall<br />
op jouw pagina<br />
en verlies me in updates en geklik<br />
Ik klop er het stof van droefheid<br />
en stilte af<br />
En hoop dat de hemel van het land<br />
zal opklaren,<br />
de wall zal opensplijten<br />
en je betoverend gelaat weer bevrijd wordt<br />
Als over een zaak van groot belang<br />
Dacht ik bezorgd na en vroeg ik me af<br />
of de wind van de revolutie over het land raasde?<br />
Was de lente als een orkaan gepasseerd<br />
om jouw afwezigheid in volle herfst<br />
te doen bloeien?<br />
Of heb ik die trein gemist<br />
om als een passieve getuige<br />
hier achter te blijven?<br />
Ik zette Al Jazeera op<br />
waar mondaine nomaden<br />
in Arabische broederlanden<br />
de revoluties voeden<br />
Ze verzoenen er harten,<br />
krabbelen haastig scenario's neer<br />
en componeren lamento's<br />
– à l'improviste –<br />
Opgevoerd door koorzangers met tulband<br />
onder begeleiding van een orkest<br />
dat tot rouwstoet werd omgeschoold<br />
www.moussem.be
Niets nieuws onder de Arabische zon:<br />
Waar de dood volhardt<br />
met het bloed tot aan de knieën<br />
Ginds op de scène van de revolutie<br />
is de tragedie een klucht<br />
De machthebbers zijn er bloedzuigers<br />
Het volk een zootje fanatici<br />
hollend achter een oude vod<br />
die ze als hun vaandel aanzien<br />
Ze scanderen als een kudde figuranten:<br />
“Het volk eist...”<br />
Van op een afstand en met bevende hand<br />
kon ik de afstandsbediening grijpen<br />
En schakelde ik de revolutie uit<br />
Om jouw lach in mijn mijmeringen<br />
te zien wapperen<br />
En mezelf, slaapwandelend,<br />
onder jouw vlag te voegen<br />
Jij bent mijn vaandel en mijn revolutie<br />
En ik jouw verliefde volk,<br />
jouw beminde leider<br />
Ik nam de hoorn van de haak<br />
– hiertoe door mijn hart gedreven –<br />
Je gsm staat af<br />
maar je vaste lijn rinkelt nu<br />
Gerinkel... maar je neemt niet op.<br />
Op facebook<br />
Verhullen de nationale kleuren<br />
Jouw glimlach<br />
Jouw glimlach zoeter<br />
dan de lente<br />
dan alle seizoenen<br />
Jouw glimlach prachtiger<br />
dan de betogende massa's<br />
Stralender dan het rebelse volk<br />
dat “mijn vaderland” bezingt<br />
Jouw glimlach bedwelmt<br />
elke meute<br />
Jouw glimlach is God's zegen<br />
verankerd in mijn hart<br />
www.moussem.be
Jouw glimlach<br />
- ach, hartslag van me!-<br />
is subliemer dan om het even welke vaandel,<br />
is mooier dan de nationale vlag.<br />
(Vertaling: Barbara Van der Hallen)<br />
www.moussem.be