Het gebruik van Natuurbrug Zanderij Crailoo door mens en dier

Van der Grift & Koolstra (2001) stelden vast dat als de natuurbrug volgens het
planontwerp zou worden uitgevoerd, deze naar verwachting als verbinding zou
kunnen gaan functioneren voor alle soorten waarvoor de natuurbrug is bedoeld.
Op basis van het planontwerp werd verwacht dat de natuurbrug als verbinding voor
mobiele zoogdieren, zoals das en boommarter, goed zou gaan functioneren. Voor
deze soorten werd veel belang toegekend aan een goed ontwikkelde struweelzone die
de dieren naar de natuurbrug geleidt en hen daar voldoende dekking biedt tijdens het
passeren. Ook voor minder mobiele zoogdieren was de verwachting dat de
natuurbrug goed zou gaan functioneren. Opnieuw werd de aanleg van een
dekkingbiedende struweelzone als van groot belang geacht voor het functioneren als
verbinding.
Op basis van het planontwerp werd verwacht dat de natuurbrug als verbinding voor
amfibieën matig zou gaan functioneren. De geplande biotoop op de natuurbrug werd
als te droog verondersteld en ook de lengte van de natuurbrug werd gezien als een
argument om slechts incidenteel gebruik van de verbinding door amfibieën te
verwachten. De aanbeveling was dan ook om op de grondlichamen en eventueel op
de kunstwerken zelf poelen aan te leggen die als ‘stapstenen’ zouden kunnen dienen
voor migrerende amfibieën.
Op basis van het planontwerp werd verwacht dat de natuurbrug als verbinding voor
reptielen goed zou gaan functioneren. De geplande ontwikkeling van heidebiotoop,
een struweelzone dat dekking biedt, poelen en een vochtige leemgeul, werden als
voor reptielen zeer gunstige inrichtingsmaatregelen gezien. De aanbeveling was wel
om behalve direct lang de recreatieve paden ook aan de zuidzijde van de natuurbrug
een dekkingbiedende struweelzone aan te leggen en het aantal natte elementen op de
natuurbrug en de toelopen uit te breiden. Lokaal zou de ontwikkeling van natte heide
moeten worden nagestreefd.
Alterra-rapport 1906 29