lezen - FinPlan vzw

Een tweede oplossong zou erin kunnen bestaan dat de betrokken activiteit wordt
verricht in het kader van het statuut van “beleggingsonderneming met een
vergunning”. In dat verband moet eraan worden herinnerd dat in 1999 een nieuwe
categorie van beleggingsonderneming is ingevoerd, namelijk de vennootschappen
voor plaatsing van orders in financiële instrumenten. Dergelijke vennootschappen
mogen bepaalde diensten verstrekken aan retailcliënten, zoals het in ontvangst
nemen/uitvoeren van orders en de plaatsing van uitgiften. Zoals al aangegeven, telt
die categorie momenteel slechts vier vennootschappen. Dat er zo weinig
belangstelling bestaat voor dat type vergunning, kan vooral worden verklaard door
het feit dat er forse kapitaalvereisten worden opgelegd in verhouding tot het
activiteitenprogramma. Indien voor deze oplossing wordt geopteerd, zou eventueel
een versoepeling van die regeling kunnen worden overwogen. Indien daarentegen
wordt geopteerd voor het statuut van makelaar in financiële instrumenten zonder
statuut van beleggingsonderneming, zou moeten worden nagegaan of de categorie
van de vennootschappen voor plaatsing van orders in financiële instrumenten niet
moet worden opgeheven, waarbij de bestaande vennootschappen in de categorie van
de makelaars in financiële instrumenten zouden worden ondergebracht.
d) De onverenigbaarheidsregels
Bijzonder belangrijk in verband met de invoering van het statuut van makelaar in
financiële instrumenten, zijn de aan dat statuut verbonden onverenigbaarheden.
De mogelijkheid om het statuut van makelaar in financiële instrumenten te
combineren met het statuut van verzekeringsmakelaar lijkt evident. Gelet op de
toenemende verstrengeling tussen verzekerings- en beleggingsproducten, biedt de
cumulatie van beide statuten voordelen voor de kredietinstellingen (rationalisatie
van hun netwerk), de betrokken makelaars (ruimer productengamma) en de cliënten
(voordelen van de aangescherpte concurrentie, betere bescherming als gevolg van
het geünificeerde statuut van tussenpersoon).
De cumulatie van het statuut van makelaar in financiële instrumenten met dat van
gevolmachtigd agent is niet zo evident. In de verzekeringssector is het immers zo
dat een tussenpersoon die opteert voor een registratie als makelaar, per definitie niet
meer als exclusief agent mag werken voor een verzekeringsonderneming.
Moet eenzelfde oplossing worden overwogen voor de banksector ? Mag een
makelaar in financiële instrumenten die hoedanigheid combineren met die van
exclusief agent van een kredietinstelling voor het beheer van bankrekeningen ?
Omwille van de coherentie, de duidelijkheid voor de cliënt en de efficiëntie van het
toezicht lijkt daarop negatief te moeten worden geantwoord. Op grond van die
argumenten zou zelfs overwogen moeten worden of geen einde moet worden
gesteld aan de vaak voorkomende situatie waarbij de activiteiten van
verzekeringsmakelaar en die van gevolmachtigd agent van een kredietinstelling
worden gecombineerd.
88