lezen - FinPlan vzw

instellingen of ondernemingen in contact staan met het publiek met het oog op de
verkoop van die producten.
C. Toetsing van de exclusiviteitsregeling op bancair en financieel vlak
De wet van 27 maart 1995 verbiedt verzekeringsondernemingen om
verzekeringsovereenkomsten aan te nemen die worden aangebracht door een nietgeregistreerde
tussenpersoon, of een agentuurovereenkomst aan te bieden aan zo’n
niet-geregistreerde tussenpersoon. Ze verplicht hen echter niet om een beroep te
doen op exclusieve tussenpersonen.
De wet onderscheidt vier categorieën van tussenpersonen op wie
verzekeringsondernemingen een beroep mogen doen, onder wie de
verzekeringsmakelaars die hun beroepswerkzaamheden moeten uitoefenen buiten
elke exclusieve agentuurovereenkomst of elke andere juridische verbintenis die hen
verplicht hun hele productie of een bepaald deel ervan bij één
verzekeringsonderneming te plaatsen. Verder wordt binnen de categorie van de
verzekeringsagenten een onderscheid gemaakt tussen de exclusieve agenten en de
agenten die gemandateerd zijn door verschillende verzekeringsondernemingen.
In het kader van de wet van 27 maart 1995 is het dus niet de exclusiviteit, maar de
transparantie die de bescherming van de verzekeringnemer waarborgt. Personen die
als verzekeringsmakelaar zijn geregistreerd, kondigen met een affiche het aandeel
van elke verzekeringsonderneming aan dat in de loop van het laatste boekjaar
minstens 5 % vertegenwoordigde van hun omzetcijfer en houden het ter
beschikking van elke kandidaat-verzekeringnemer die erom verzoekt. Personen die
als verzekeringsagent zijn geregistreerd, moeten de namen vermelden van de
verzekeringsondernemingen in wier naam en voor wier rekening zij in die
hoedanigheid handelen.
De richtlijn betreffende verzekeringsbemiddeling volgt nagenoeg dezelfde
benadering. Hoewel die richtlijn geen registratie oplegt volgens categorieën, bepaalt
zij toch dat een verzekeringstussenpersoon de cliënt moet meedelen in welke
hoedanigheid hij handelt. Drie hoedanigheden worden daarbij onderscheiden : i) de
tussenpersoon adviseert op grond van een verplichting tot een onpartijdige analyse
(in dat geval moet zijn advies gebaseerd zijn op de analyse van een toereikend
aantal op de markt verkrijgbare verzekeringsovereenkomsten, zodat hij in staat is de
verzekeringsovereenkomst aan te bevelen die aan de behoeften van de cliënt
voldoet) ; ii) hij heeft een contractuele verplichting om uitsluitend met één of meer
verzekeringsondernemingen verzekeringszaken te doen (in dat geval deelt hij de
cliënt de namen van die verzekeringsondernemingen mee) ; iii) hij heeft geen
contractuele verplichting om uitsluitend met één of meer
verzekeringsondernemingen verzekeringszaken te doen en adviseert evenmin op
grond van een verplichting tot een onpartijdige analyse (in dat geval deelt hij de
cliënt de namen van de verzekeringsondernemingen mee waarmee hij zaken doet of
kan doen).
83