lezen - FinPlan vzw

V. Mogelijke oriëntaties voor een hervorming van de regeling
inzake financiële bemiddeling in België
Met de hervorming van de regeling inzake financiële bemiddeling zou – net als in
Nederland en het Verenigd Koninkrijk – in essentie moeten worden gestreefd naar,
enerzijds, een betere bescherming van de consumenten van financiële diensten en,
anderzijds, een aanscherping van de concurrentievoorwaarden op de markt.
Bovendien zou de hervorming in een Europese context moeten worden gezien en
zou dus rekening moeten worden gehouden met de Europese werkzaamheden
terzake.
Gelet op die doelstellingen zouden de eerder aangekaarte problemen aan de hand
van de volgende oriëntaties kunnen worden opgelost :
A. Invoering van een registratieplicht voor de tussenpersonen inzake spaar- en
beleggingsproducten
Conform de Europese werkzaamheden en naar het voorbeeld van de RFTaanbevelingen
in Nederland, zou ook de Belgische regeling zo kunnen evolueren
dat alle zelfstandige tussenpersonen – dus zowel natuurlijke als rechtspersonen en
zowel verzekerings- als banktussenpersonen – een specifiek wettelijk statuut krijgen
dat de bescherming van de consumenten van financiële diensten vooropstelt. In
België zou die evolutie trouwens vlot kunnen verlopen omdat de wet van 27 maart
1995 al een statuut heeft ingevoerd voor de verzekeringstussenpersonen en de CDV
heel wat ervaring heeft met de toepassing van en het toezicht op dat statuut.
Wie het statuut van “zelfstandig tussenpersoon” wenst te verkrijgen, zou verplicht
worden zich in een register te laten inschrijven. Die registratieplicht geldt nu al voor
verzekeringstussenpersonen, maar zou een nieuwigheid zijn voor de zelfstandige
tussenpersonen die voor kredietinstellingen en beleggingsondernemingen werken.
Verder zouden aan de registratie bepaalde beroepsvereisten worden gekoppeld.
Om in een register te kunnen worden ingeschreven, zou elke zelfstandige
tussenpersoon over een passende beroepskennis en voldoende geschiktheid moeten
beschikken. In artikel 11 van de wet van 27 maart 1995 worden de materies
opgesomd waarover verzekeringstussenpersonen een passende beroepskennis
moeten bezitten. Verder bepaalt dat artikel dat het bewijs van die beroepskennis
wordt geleverd door het voorleggen van bepaalde diploma’s en het beschikken over
een praktische ervaring. De gespecialiseerde cursussen moeten worden erkend door
de CDV. Die regeling zou de basis kunnen vormen voor de nieuwe regeling voor
banktussenpersonen en tussenpersonen voor beleggingsdiensten. Het spreekt voor
zich dat de beroepsvereisten zouden moeten worden aangepast in functie van de
activiteiten van de betrokken tussenpersonen en van de producten die zij aanbieden.
81