lezen - FinPlan vzw

andere Lid-Staat. Dit is trouwens de benadering die door de richtlijn over de
verzekeringsbemiddeling wordt gevolgd. Deze benadering schept bovendien een
passend kader voor de kredietinstellingen die in een andere Lid-Staat een
vergunning hebben ontvangen en die in België werkzaamheden wensen te
ontwikkelen in het kader van de vrije dienstverlening door een beroep te doen op
Belgische makelaars.
B. De moeilijkheden die voortvloeien uit de toenadering tussen de bank- en de
verzekeringssector
De voorbije jaren kende het fenomeen van het bankverzekeren of “bancassurance”
een sterke opgang. Volgens dit fenomeen worden zowel bank- als
verzekeringsproducten op een gecentraliseerde wijze gecommercialiseerd door een
kredietinstelling en/of verzekeringsonderneming. Wanneer daarbij een beroep
wordt gedaan op tussenpersonen, gaat het meestal om personen die exclusief voor
alle producten aan de kredietinstelling en/of verzekeringsonderneming zijn
gebonden. Zoals hiervoor aangeduid, heeft dit concept de forse stijging van het
aandeel van de banksector in de verdeling van de verzekeringsproducten in België
in de hand gewerkt.
Parallel heeft zich ook het fenomeen van het verzekeringsbankieren of
“assurfinance” ontwikkeld. Hieronder wordt de relatie verstaan waarbij een
verzekeringsmakelaar aan een bepaalde kredietinstelling is gebonden uitsluitend
voor de bankproducten en de effecten, maar waarbij hij zijn onafhankelijkheid
bewaart voor de verzekeringsproducten alsook voor de kredieten waarvoor de CBFcirculaire
geen exclusiviteit oplegt.
Deze ontwikkelingen hebben situaties doen ontstaan waar financiële groepen,
parallel met hun eigen distributienetwerk, een beroep doen op zelfstandige
tussenpersonen die nu eens exclusief agent zijn en dan weer makelaar. Het is lang
geen uitzondering dat eenzelfde tussenpersoon onderscheiden hoedanigheden heeft:
bankagent, enerzijds, en verzekeringsagent of verzekeringsmakelaar, anderzijds. De
beroepsverenigingen van zelfstandige tussenpersonen die door de werkgroep
werden gehoord, hebben bevestigd dat een groot aantal van hun leden deze
hoedanigheden cumuleren.
Deze situatie, samen met de toenadering tussen bank- en verzekeringsproducten -
bv. tussen beveks en tak 23-verzekeringsproducten - zorgt ervoor dat eenzelfde
cliënt, in een gesprek met eenzelfde tussenpersoon, economisch gelijkaardige bank-
en verzekeringsproducten aangeboden krijgt. Naargelang voor een bank- of
verzekeringsproduct geopteerd wordt, zal het juridisch kader sterk verschillen, vaak
zonder dat de cliënt zich hiervan bewust is. Onderscheiden gedragsregels zullen op
de tussenpersoon van toepassing zijn. Indien de cliënt opteert voor een financieel
instrument, zullen de gedragsregels van artikel 36 van de beurswet van 6 april 1995
74