lezen - FinPlan vzw

praktijk wel belangstelling hebben voor de verkoop van rechten van deelneming in
ICBE’s, alsook wat dat concreet impliceert voor de organisatie van hun netwerken.
5. Bemiddeling inzake consumentenkrediet
Richtlijn 87/102/EEG inzake het consumentenkrediet 64 regelt de voorwaarden met
betrekking tot het consumentenkrediet die de consumentenbescherming beogen.
Artikel 12 bepaalt dat “de Lid-Staten (a) erop toezien dat personen die kredieten of
bemiddeling bij het sluiten van kredietovereenkomsten aanbieden, daartoe een
overheidsvergunning behoeven, hetzij specifiek, hetzij als leverancier van goederen
en diensten; of (b) erop toezien dat een instelling of officiële instantie toezicht
uitoefent op de werkzaamheid van personen die kredieten verlenen of daarbij
bemiddelen; of (c) de oprichting bevorderen van instanties die kennis kunnen
nemen van de klachten over kredietovereenkomsten of kredietvoorwaarden en de
consumenten daaromtrent informatie of advies kunnen verstrekken. (…)”. Noteer
dat voornoemd artikel zo is opgevat dat de Lid-Staten zelf een keuze kunnen
maken.
In juni 2001 heeft de Commissie een verslag gepubliceerd over de werking van die
richtlijn, op basis waarvan zij de betrokken partijen uitgebreid heeft geraadpleegd 65 .
De Commissie heeft uit die reacties geconcludeerd dat deze richtlijn niet langer
voldoende beantwoordde aan de huidige stand van zaken op de
consumentenkredietmarkt en dat ze bijgevolg gewijzigd diende te worden. Op 11
september 2002 heeft de Commissie een voorstel voor een nieuwe richtlijn
ingediend betreffende de harmonisatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke
bepalingen van de Lid-Staten inzake consumentenkrediet 66 . De Commissie richt
zich met haar voorstel niet enkel tot de kredietgevers, maar ook tot de
tussenpersonen voor consumentenkrediet.
“Kredietbemiddelaar” is voor de Commissie een begrip dat op verschillende actoren
slaat :
– een gevolmachtigd agent die exclusief gemachtigd is om namens en
voor rekening van de kredietgever te tekenen;
– een kredietmakelaar, i.e. een zelfstandige (die onder eigen naam werkt)
die bij verscheidene kredietgevers kredietaanvragen kan indienen;
– een “leverancier van goederen of diensten”, i.e. een persoon
(bijvoorbeeld een verkoper) die een gevolmachtigd agent, een
kredietmakelaar of zelfs een kredietgever kan zijn en die zijn rechten
onmiddellijk overdraagt aan een andere kredietgever/hoofdfinancier die
(mede) over te toekenning van het krediet beslist, en voor wie de
64
Richtlijn 87/102/EEG van 22 december 1986, gewijzigd bij richtlijn 90/88/EEG van 22 februari
1990 en richtlijn 98/7/EEG van 16 februari 1998.
65
Discussienota betreffende de wijziging van Richtlijn 87/102/EEG inzake het
consumentenkrediet.
66
COM (2002) 443.
31