januari / februari / maart - Partena

Onduidelijke terugbetalingscriteria
van plastische
chirurgie
Plastische chirurgie zit in de lift, maar uit de
terugbetalingscriteria moet nog heel wat
overtollige onduidelijkheid worden weggezogen.
Daarom heeft het Federaal
Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg
(KCE) enkele adviezen geformuleerd.
In principe worden enkel reconstructieve
ingrepen terugbetaald door de ziekteverzekering.
Er bestaat echter een wazige
schemerzone tussen reconstructieve en
esthetische ingrepen. Daarom pleit het KCE
voor de invoering van RIZIV-lijsten met
ingrepen die niet worden terugbetaald.
Om wanpraktijken een halt toe te roepen,
pleit het KCE ook voor volgende maatregelen:
een beperking van de artsen die plastische
chirurgie mogen uitvoeren, duidelijke
informatie aan de patiënt en een registratie
van privé-praktijken.
© PHOVOIR
Bron: KCE
De doktersconsultatie
onder de scanner
Onder normale omstandigheden is het de
huisarts die onderzoeken doet, maar het RIZIV
besloot de rollen even om te keren. Het rijksinstituut
heeft namelijk het activiteitenprofiel
van alle dokters onder de loep genomen.
De witte doktersjas brengt heel wat voldoening
met zich mee, maar de verantwoordelijkheden
vallen niet te onderschatten. De
bel van de huisarts staat namelijk steeds
roodgloeiend. De dokter krijgt gemiddeld
21 patiënten per dag over de vloer.
De grootste groep van de artsen trekt
ongeveer 25 minuten uit voor een patiënt.
Een kwart van de dokters doet daar met 30
minuten nog een schepje bovenop, terwijl
10% van de artsen de medische klus in een
kwartiertje klaart. Verder bleek ook dat mannelijke
artsen minder tijd aan hun patiënten
besteden dan vrouwelijke artsen.
Bron: RIZIV
PROFIEL 108 / 2
© PHOVOIR
profielnieuwtjes
Meer sterftegevallen dan
geboortes vanaf 2015?
Volgens de bevolkingsprognoses van
Eurostat (De Dienst Statistieken van de
Europese Gemeenschappen), zou het aantal
geboortes in de periode 2008-2060
geleidelijk dalen, terwijl het aantal overlijdens
van jaar tot jaar zou toenemen. Vanaf 2015
zouden er dus meer personen overlijden
dan er geboren worden, zodat er een einde
komt aan de natuurlijke bevolkingsaangroei.
Bovendien zou volgens het voorspelde
scenario van de verdere vergrijzing in de
volgende decennia, het aantal tachtigers
met bijna drie vermenigvuldigden tegen
2060.
De sterkste bevolkingsaangroei treffen we
aan in Cyprus (+ 66 %), Ierland (+ 53 %),
Luxemburg (+ 52 %) en het Verenigd Koninkrijk
(+ 25 %).
België doet het ook niet slecht met een
bevolking die van 10,6 miljoen inwoners
stijgt tot 12,3 miljoen in 2060. Die bevolkingsaangroei
van 15,4 % overstijgt duidelijk
het Europese gemiddelde.
Met een stijging van 495,4 miljoen tot
505,7 miljoen tussen 2008 en 2060, stijgt
de bevolking van de Europese Unie slechts
met 2,1 % in de volgende halve eeuw.
Bron: Eurostat
Het venijn van
het verkeerde medicijn
Een maagdelijk wit pilletje lijkt de onschuld
zelve, maar dat is vaak slechts schijn. Het
verkeerde gebruik van geneesmiddelen kost
jaarlijks namelijk bijna 200.000 Europeanen
het leven. Dat berekende de Pharmaceutical
Group of the European Union (PGEU).
Uit het onderzoek blijkt dat 20% tot 30%
van de Europese patiënten zich niet aan het
behandelingsschema houdt. Slechts de
helft van de patiënten neemt bijvoorbeeld
zijn cholesterolmiddel langer dan een half
jaar. Een povere therapietrouw kan nochtans
dodelijke gevolgen hebben.
Patiënten moeten vaak de hand in eigen
boezem steken voor slecht medicatiegebruik,
maar ook in ziekenhuizen moet worden
gewerkt aan de wegfiltering van fouten bij
de ronddeling van medicatie. Ook op de
schouders van apothekers rust een zware
verantwoordelijkheid.
Bron: PGEU
Wachten op
kortere wachtlijsten
voor transplantaties
Geduld is een mooie deugd! Wie een
levensnoodzakelijke transplantatie nodig
heeft, zal deze boutade echter weinig kunnen
smaken. De wachtlijsten voor transplantaties
van longen, hart en lever blijven namelijk
groeien. Dat meldt de Universiteit Gent.
Het aantal Belgische donoren daalde vorig
jaar met 7%. Meer dan 80.000 landgenoten
hadden zich als donor geregistreerd, maar
dat aantal verbleekt tegenover de 192.652
Belgen die officieel verzet hebben aangetekend
tegen het gebruik van hun organen.
In ons land is nochtans iedereen kandidaatdonor.
De toestemming van de familie is
echter telkens vereist en die procedure slorpt
veel tijd op. Om alles vlot te laten verlopen,
is het dan ook raadzaam om je bij het
gemeentehuis als orgaandonor te laten
registreren.
Bron: Universiteit Gent
Reclame
voor gezondheidspromotie
Gezonde werknemers zijn de smeerolie van
een vlot draaiend bedrijf. Om die radertjes
in vorm te houden, is gezondheidspromotie
op het werk dan ook essentieel.
Vanaf 45 jaar weegt de werklast steeds
meer door. Vanwege deze stijgende vermoeidheid
neemt ook het ziekteverzuim
exponentieel toe. Om werknemers niet met
vermoeide knoken naar het werk te laten
slenteren, is gezondheidspromotie op de
werkvloer dus onontbeerlijk.
Zowel werknemer als werkgever plukken
de vruchten van deze gezonde reclame.
Gezondheidspromotie creëert namelijk een
positieve werksfeer en een dalende
werkstress met een vitale organisatie als
resultaat.
Bedrijven kunnen hiervoor een beroep doen
op een externe dienst voor preventie en
bescherming op het werk.
Bron: IDEWE
De vrijetijdsbesteding
van jongeren
Na het huiswerk storten jongeren zich
als hongerige honden op hun hobby’s
en passies. Maar waar houdt de jeugd
zich zoal mee bezig? Het OIVO zocht
het uit!
De heerschappij van de tv is moeilijk te
doorbreken. Alle jongeren tussen 10
en 18 jaar besteden namelijk een deel
van hun tijd voor het kijkkastje. De
aantrekkingskracht van de stereo of de
mp3-speler is al even groot. Jeugdbewegingen,
musea en tentoonstellingen
kunnen dan weer op de belangstelling
van slechts 1 op 3 jongeren rekenen.
De sportvlam staat jammer genoeg op
een steeds lager pitje. Daarom pleit het
OIVO voor de invoering van mechanismen
als de sportcheque om de interesse
van de jeugd aan te wakkeren. Ook
cultuur moet meer in de kijker staan.
Bron: Het Onderzoeks- en Informatiecentrum van
de Verbruikersorganisaties (OIVO).
© ISOPIX
Belgen en bloed geven
Bloed geven is nog te weinig ingeburgerd bij
de Belgen. Het is nochtans een nobele daad
die een goed gevoel door de aders pompt.
Om te peilen naar de motivaties van donoren
en niet-donoren, hield Test-Gezondheid een
onderzoek bij 3.032 Belgen.
Er zijn verschillende redenen waarom vele
Belgen geen bloed geven. Zo heeft 21%
schrik voor de prik. De angst voor een ziekte
of een infectie zit ook stevig ingebakken bij
onze landgenoten.
Bij heel wat Belgen kruipt het empathische
bloed toch waar het niet gaan kan. Solidariteit
en het tekort aan donaties zijn de grootste
beweegredenen om bloed te geven. Daarnaast
beschouwt 38% van de ondervraagden
het als een morele plicht om zijn duit in het
zakje te doen
Wil jij in de voetstappen treden van deze
donoren? Neem dan een kijkje op de site van
het Rode Kruis! Op www.rodekruis.be vind je
alle adressen en telefoonnummers van de
bloedtransfusiecentra en donorcentra van
Rode Kruis-Vlaanderen.
© PHOVOIR
PROFIEL 108 / 3