De Boodschap van 1888 - Bazuin te Sion

HET EEUWIGE LEVEN
HOOFDSTUK 7
In 1891 merkt Waggoner het volgende op over het eeuwige leven zoals dit begrip
naar voren kwam in de 1888 boodschap.
“Sommige mensen zijn bang dat deze leer van de gerechtigheid door het geloof en
het eeuwige leven, de mensen zal afbrengen van het onderhouden van de geboden.”
Christus en de wet, blz. 16.
Wij hebben in onze studies over de wet van God en de 1888 boodschap ontdekt dat
er enkele revolutionaire ontwikkelingen waren over de wet van God. Wij willen
zoeken of er ook nieuw licht was over de natuur van de mens.
Het traditionele licht in de derde engelboodschap over het sterfelijk zijn van de ziel
werd op geen enkele wijze aangetast. Wel kwam er een heel ander licht te vallen
op de uitdrukking “het eeuwige leven” zoals deze gebruikt wordt in het Nieuwe
Testament.
Wat is het eeuwige leven?
In het bijzonder in het evangelie en de brieven van Johannes komen enkele aspecten
naar voren die nogal schokkend zijn voor onze traditionele opvattingen over het
eeuwige leven. E. G. White vertelt ons:
“Als wij berouw hebben over onze overtredingen, en Christus aanvaarden als de
Levengever, onze persoonlijke Heiland, worden wij één met Hem, en wordt onze
wil in harmonie gebracht met de goddelijke wil. Wij worden deelhebbers aan het
leven van Christus, hetwelk eeuwig is. Wij verkrijgen onsterfelijkheid van God
door het ontvangen van het leven van Christus want in Christus woont al de volheid
der godheid lichamelijk. Dit leven is de mystieke vereniging en samenwerking
van het goddelijke met het menselijke. Als kinderen van de eerste Adam, zijn wij
deelhebbers aan de stervende natuur van Adam. Maar door het meegedeelde leven
van Christus, is aan de mens de mogelijkheid gegeven om de verloren gave des
levens terug te winnen, en in de oorspronkelijke toestand voor God te staan, een
deelhebber van de goddelijke natuur… En het leven dat Christus ons aanbiedt is
meer volmaakt, meer volkomen, en meer volledig dan het leven van Adam was, dat
Adam verbeurde door overtreding.” S. T. 17-6-1897.
Er zijn dus een aantal aspecten aan dit leven, componenten die het wezenskenmerk
daarvan zijn, die wij nader moeten onderzoeken.
pag - 34