De Boodschap van 1888 - Bazuin te Sion

aan hun werking. Dat deze schijnbare twee wetten één zijn, en verschillende fases
van de zedenwet zijn, is ontvankelijk voor het duidelijkste bewijs van de rede en de
openbaring. De levende wet van God is één ding voor de gehoorzamen, en heel iets
anders voor de ongehoorzamen. De redenen die tot deze conclusies leiden zullen
vastgesteld worden in de vorm van stellingen in deze serie artikelen…” The interrelation
of the Law and the Gospel, nr. 1, Signs 27-6-1895 p. 389-390.
De eerste en voornaamste stelling die hij stelt is deze, dat alle wetten van God levende
wetten zijn, d.w.z. werkzame wetten. Hij haalt o.a. Hand. 7: 38; Hebr. 4: 12;
1 Petr. 1: 23; Rom. 7: 14 en meer teksten aan. Maar vooral ook de natuurwetten die
allemaal levende werkzame wetten zijn. De wet der 10 geboden heeft dus niet alleen
een juridisch en statisch karakter, neen ook een werkzaam karakter.
“De wet werkt” Rom. 4: 15; zie ook Hebr. 1: 3. Starbuck zegt: “Het woord Zijner
kracht” waardoor alles onderhouden wordt is de wet van God. Neem b.v. de wet
van de zwaartekracht, dat is een werkende wet, die werkt waar zij is en zij is overal,
en zij houdt alles in stand, maar is niets anders dan “het woord Zijner kracht”
waardoor God eerst alles schiep en nu in stand houdt. Zo zijn alle wetten die God
in de schepping gelegd heeft, werkzaam. Maar, laat een ei vallen en de wet van
de zwaartekracht vernietigt dat ei. Zo ook de krachten die werkzaam zijn bij de
instandhouding van de moleculaire en atomaire wereld: pas ze verkeerd toe, en ze
worden alles vernietigend. Zo redenerend en dit overbrengend op Gods wet komt
Starbuck tot de stelling:
“Stelling II. Het ligt in de aard van de levende wet om abnormaal te werken door
verdorven instrumenten.” Signs 1895 p. 421.
Enkele van zijn opmerkingen zijn het waard om vereeuwigd te worden omdat zij
eeuwige waarheden weergeven. “De resultaten van de werking van Gods wet zijn
afhankelijk van de aard en het vermogen van het instrument. De volmaaktheid of
de onvolmaaktheid van het instrument zullen het leven vormen, maar de wet is de
kracht in beide gevallen… Een zondeloos leven is volgens de ordinantie van God,
en zij die zulke levens leven zijn bestemd ten leven, want “de wet van de Geest
des levens” is werkzaam in hen. Maar zonde is een handeling die de goddelijke
impulsen die God in het hart schrijft, geweld aandoet. Het is een hindernis die opgeworpen
wordt op de weg van de normale handeling, en zij baart in de overtreder
een neiging om deze gedragslijn voort te zetten. Deze gezindheid wordt vleselijke
gezindheid genoemd. Zij is niet onderworpen aan Gods wet noch kan zij daaraan
onderworpen zijn. Zij deelt een nieuwe trend mee aan het karakter, en wendt de
God gegeven kracht in een illegaal spoor… Deze abnormale handelwijze wordt
genoemd “de wet der zonde en des doods.” Signs 1895 blz. 422.
pag - 20