De Boodschap van 1888 - Bazuin te Sion

in de Geest, zal de aarde verlichten met haar heerlijkheid.” Geciteerd in 1888 Reexamined
p. 52.
Hier wordt opnieuw licht over Gods wet verbonden met de late regen – de engel
van Openbaring 18: 1-4.
In Testimonies to Ministers p. 92 zegt Zr. White dat als deze boodschap aanvaard
was dan zou de wereld anders oordelen over de wet en het Zevendedags Adventisme.
“De boodschap van het evangelie van Zijn genade moest aan de kerk gegeven worden
in duidelijke en klare lijnen, zodat de wereld niet langer zou zeggen dat Zevendedags
Adventisten praten over de wet, de wet, maar niet leren of geloven in
Christus.”
“Wij moeten Christus prediken in de wet, en daar zal sap en voeding zijn in de
prediking welke als voedsel zal zijn voor de hongerende kudde van God.” R. H.
11-3-1890.
De boodschap van 1888 bracht met betrekking tot de wet van God enkele schokkende
dingen aan het licht. Over de precieze inhoud van de 1888 boodschap door
E. J. Waggoner is weinig bekend. Het enige wat daarover bekend is, zijn enkele
korte zinnen in de R. H. van 19, 21 en 26 okt. 1888 in het dagelijks bulletin. Hij
hield studies over Galaten in verband met Handelingen 15 en verklaart incidenteel
dat “de wet van Mozes en de wet van God geen bijzondere termen waren wanneer
zij toegepast werden op de ceremoniële wet en de zedenwetten en citeerde Num.
15: 22-24 als bewijs.” Uit het dagelijkse bulletin blijkt duidelijk dat Frooms voorstelling
van de conferentie van 1888 in “Movement of Destiny” blz. 188-217 uit
de duim gezogen is, wat trouwens reeds opgemerkt is door theologen buiten onze
kerk. Zie Paxton in “The Shaking of Adventism” blz. 65. Waar Paxton beweert dat
Froom meer doet aan wensdenken dan aan objectieve weergave van de geschiedkundige
feiten. In het bulletin van 19 oktober 1888 wordt opgemerkt: “Om half
drie besprak E. J. Waggoner de kwestie van de wet van God en haar relatie tot het
evangelie van Christus. De discussie was voornamelijk gebaseerd op de brief aan
de Romeinen.” Wet en evangelie, zoals zij gevonden werden in Galaten 2 en 3 en
Romeinen 4 waren bijzondere onderwerpen die de aandacht hadden op 19 oktober,
zoals opgemerkt werd in het bulletin van 21 oktober. Dat is alles wat wij weten.
Toch is uit het Conferentie Bulletin van 1891 genoegzaam na te gaan hoe Waggoner
over de wet dacht. In een commentaar op Romeinen 7: 1-6 verklaart Waggoner
onder meer dat het de wet der tien geboden is, die de mensen aan de zonde bindt.
Dat is een schokkende verklaring. Let wel u bent een zondaar, u hebt gezondigd en
u hebt uzelf gezien als een zondaar in het licht van de tien geboden en u wilt vrij
zijn. Niet langer zondigen. Neen zegt de wet “Ik bindt je vast aan de zonde.” Luister
pag - 17