De Boodschap van 1888 - Bazuin te Sion

Het tijdselement
Hierboven hebben wij in het kort geschetst wat wij betekenen voor Jezus en wat
Jezus betekent voor ons. De verademing van Jezus is afhankelijk van ons aanvaarden
van de late regen. In een brief aan Percy T. Magan 7-12-1901 schrijft zr. White
het volgende:
“Het kan zijn dat wij nog heel veel jaren hier op deze aarde zullen moeten blijven
omreden van insubordinatie (ongehoorzaamheid), zoals de kinderen Israëls,
maar Gods volk moet geen zonde op zonde stapelen door God te beschuldigen van
hun eigen verkeerde handelwijze.” Spalding-Magan Unpubl. M. S. Testimonies. p
202.
En in 1896 in een brief aan Olson openbaarde zij de aard van deze ongehoorzaamheid.
Sprekend over Minneapolis zegt zij het volgende:
“Ik denk dat ik nooit geroepen zal worden om onder de leiding van de Heilige
Geest te staan op dezelfde wijze dat ik onder de leiding van de Heilige Geest stond
te Minneapolis.”
En sprekend over de verwerpers van de boodschap:
“Dezelfde geest die de verwerpers van Christus aandreef knaagt in hun harten, en
hadden zij geleefd in de dagen van Christus, dan zouden zij op dezelfde wijze met
Hem gehandeld hebben als de goddeloze en de ongelovige Joden.” Spalding- Magan
Test. p. 34.
Dat was de reden dat Zr. White dikwijls opmerkte: “Ik heb zo’n medelijden met
mijn Meester.” R. H. 5-8-1890.
1888 was de grote teleurstelling van Jezus. Het hele tijdselement in de derde engelboodschap
berust op de onderlinge afhankelijkheid van Jezus en de gemeente.
Reeds in het Oude Testament in de Psalmen zien wij dat God hoewel Hij alles weet
en ook alles vooruit weet, toch het fixeren van een bepaalde datum om bepaalde
redenen uitstelt. Een vergelijking tussen Ps. 75 en Openb. 14 maakt duidelijk dat
deze Psalm en Openbaring 14 over dezelfde gebeurtenissen handelen. Welnu Ps.
75: 3 zegt: “Wanneer ik het tijdstip gekozen heb.”
Een zorgvuldige analyse van zowel de Hebreeuwse Manuscripten als de Nieuwe
Vertaling tonen aan dat het woord voor tijdstip (het Hebreeuwse “Moeed”) inderdaad
juist vertaald is. Zie b.v. de voetnoot bij dit vers in de Elbenfelder. Dit Hebreeuwse
woord kan zowel vergadering als tijdstip betekenen, altijd is het echter
iets dat is vastgesteld. Deze tektst zegt echter dat het tijdsstip niet gekozen is d.w.z.
niet gefixeerd en vastgelegd is. Dat geeft een nieuwe dimensie aan Openb. 10: 7.
Sinds 1844 is er geen vastgelegde tijd meer. Het is dus een totaal bijbels beginsel
dat er sinds 1844 een onderlinge afhankelijkheid bestaat tussen Jezus en Zijn ge-
pag - 13