JG 20 nr 1 - Reynaertgenootschap

en gij, vriend, met uw zonen beide
zult hier met andere ridders blijven
die u hou en trouw zullen zweren.
Wil niet bezorgd zijn of angstig wezen,
want met u blijft Tijbaert, de kater,
en Ysegrijn met zijn erflaters
welbekend om hun loyauteit.
Zweren zullen ze u getrouwheid
voor mijn welvaart en welbehagen,
al zal dat sommigen mishagen.
Waak ook goed over Nobeline
uw hoofse en fiere koninginne,
mijn beste en allerliefste vrouw
die ik God en u toevertrouw.
– Heer, wat er ook moge gebeuren,
ik zal handelen naar uw goedkeuren,
zo goed ik kan; toch wou ik, here,
dat uw baronnen mij zouden zweren
getrouwheid als van een vazal
zodat ik daar naar handelen kan.
– Dat gebeurt meteen, zei de koning,
en hij liet Ysegrijn en Tybaert komen.
– Heren, sprak hij, wil mij horen.
Treed met uw gevolg naar voren
en zweer mij dat ge t’ allentijde
hier met Reynaert zult verblijven.
Gij zult tezamen met de vos
verdedigen ‘t land van uw vorst.
Zweer hem nu volle loyauteit.
Wanneer de heiden hem bestrijdt
hem bij te staan met al uw macht
ook al heeft hij d’ overmacht.
Zij hebben de eed afgelegd
en vragen geen verdere uitleg.
De vorst besluit dan op te breken,
maar laat de wagens eerst vol steken
met wapens en met veel dukaten
en ook de lastdieren beladen.
Als de tenten zijn opgeladen
nemen ze afscheid van elkaar
en vertrekt de legerschaar.
‘t Was een dinsdag bij dageraad
dat ‘t leger stond vertrekkensklaar.
Met honderdduizend waren zij
en zij trokken rij na rij
dwars doorheen de zandige hei.
Doordhage droeg ‘s konings banier
die wapperde in de morgenbries
maar zeer bedroefd was zijn hart
87
Tiecelijn, 20, 2007
omdat hij verlaten had Reynaert,
zijn vader die slechte plannen had
en bij de vorstin gebleven was
aan wie hij sedert lange tijd
een grote liefde had gewijd.
Nu leeft Nobeline, de koningin,
in verwachting en feeststemming.
Vos Reynaert kust haar telkens weer
en zij biedt hem geen verweer,
integendeel, zij kan niet weerstaan
en laat haar minnaar maar begaan.
Rein leeft in het luilekkerland
met zijn dame bij de hand.
Hij legt in ‘t kasteel voorraden aan
om aan elk beleg te weerstaan
en hij geniet van het minnespel.
En wat met zijn heer, koning Nobel?
Met zijn leger trekt hij snel voort
door geen bar weer of vorst gestoord.
Met geforceerde marsen was hij
de vijand genaderd tot drie mijl
die het beleg sloeg voor een burcht.
Nobel, voorzichtig want beducht,
ontbiedt zijn ridders en verklaart:
– Krijgsheren, hier rond mij geschaard,
ik bezweer u, in naam van God,
stel ‘t leger in slagorde op.
– Heer koning, antwoorden zij geroerd,
uw orders worden stipt uitgevoerd.
Zij halen al hun wapens af
en stellen zich op voor de veldslag.
Opgesteld zijn ‘s konings barons
in tien goed getrainde bataljons.
Daarna komen in orde aangetreden
‘t voetvolk en bereden eenheden.
Cuwaert voert aan ‘t eerste eskadron
en draagt met trots de gonfalon,
het tweede leidt ridder Belijn
en ‘t derde de raaf Tiecelijn,
‘t vierde voert Bruin de beer aan
en ‘t vijfde Canteclaer de haan,
een koen en moedige soldaat;
zoals in ‘t boek geschreven staat
voert ‘t zesde aan heer Stekelhaar
en voor ‘t zevende staat klaar
Beaucent, het stoere everzwijn.
Roönel, vergezeld van Rosselijn,
aan ‘t hoofd van ‘t achtste staat vooraan,
van negen Frobert de krekelaar.