JG 20 nr 1 - Reynaertgenootschap

toch krijgt ge er een paar, wees gerust.
– Dank u zeer, mijn lieve neve.
De kersen die ge mij gaat geven
worden u in tienvoud ingelost.
Druwijn gooit hem drie kersen in een tros
en Reynaert eet ze meteen op.
– Ach, Druwijn, zegt de vos, kom op
gooi er mij nog een trossenpaar,
want ze zijn heerlijk, echt, voorwaar!
– Zweer het dan, heer Renardijn!
– Ik zweer het dat ze heerlijk zijn.
– Ik zie het, Rein, ge meent het goed.
Ge krijgt er nu in overvloed
wat er nadien ook moge gebeuren
zodat ge niet zult moeten zeuren.
De mus gooit er hem een voorschoot vol
en Reins buik staat strak en bol.
Hij eet ervan zoveel hij wil
tot zijn lust en honger zijn gestild.
Zoveel kersen at de baron
dat er geen enkele meer bij kon.
Dan vroeg de mus uit de kerselaar:
– Reynaert, wilt ge er nog een paar?
– Neen, zegt de vos, dank u wel,
want mijn vel spant al te fel.
– Rein, zegt de mus, wil mij aanhoren,
ik was u dienstig naar behoren
en heb gedaan wat ge verzocht;
gij die overal reizen mocht
en vele rechtszaken mocht pleiten
voor de prinsen en de rijken
ge hebt opgedaan veel ervaring
en ontvangen veel waardering;
ik weet niet of gij kleine heren
daarvan wilt laten profiteren;
zeg mij hoe gij daarvoor gaat
omdat ik u vragen wil om raad.
Rein antwoordt: – Bij Sint-Nikolaas,
ik zal u geven goede raad
omdat ge mij ter wille waart.
Zeg mij dan wat u bezwaart.
Ik zal mijn oor te luisteren leggen,
wat u benart wil het mij zeggen.
Als het in mijn vermogen ligt
zal ik u geven onderricht;
ik zal u helpen, ‘t is beloofd,
dat zweer ik op mijn eigen hoofd,
en ik zal zonder meer voldoen
aan wat ge wenst en mij verzoekt.
75
Tiecelijn, 20, 2007
Als ge mij mocht ondervragen
over onderwerpen en zaken
waarin ik, baron, ben beslagen,
dan wordt, tenzij het u zou mishagen,
u volledig en onverwijld
gezegd de zuivere waarheid.
Zeg mij, Druwijn, en wees niet bang,
zeg mij, vriend, wat ge verlangt.
Druwijn, die in de kerselaar zit,
antwoordt aan de vos Reynaert dit:
– Reynaert, luister en doe uw best.
‘k Heb negen jongen in mijn nest
die verliezen vanwege het jicht
hun levenslust en hun gewicht.
– Je hoeft niet bezorgd te wezen,
vriend, ik zal ze terstond genezen.
Wees dus niet ongerust voor hen
want geen twee jaar geleden ben
ik geweest in Rome en Armenië
en ook in Toscane en Calabrië,
ik stak de zee over vele malen
om voor Nobel medicijn te halen.
Ik ging ook voor koning Nobel
naar de stad Constantinopel,
ik stak over naar Engeland
en was een paar keer in Ierland.
Ik zocht in die landen en streken
en ‘t kruid dat Nobel heeft genezen,
bracht ik voor koning Lioen mee
van ver voorbij de Ierse zee,
zodat de vorst mij met veel lof
benoemde tot burggraaf aan het hof.
– Reynaert, wees zo goed mij te zeggen
hoe gij het aan boord gaat leggen
om mijn jongen te genezen.
– Druwijn, ge hoeft niet bang te wezen;
ge moet nu op Sint-Omaar hopen.
Ge gaat uw jongen laten dopen.
Eens dat ze gedoopt zullen zijn
zal weg zijn al hun flerecijn.
‘t Doopsel is de beste medicijn.
– Vriend Reynaert, ik geloof u graag,
maar zeg me, waar vind ik een paap?
– Een pape, vriend, wat ge mij vraagt.
Ben ik, vos Reynaert, soms geen paap?
– Ik zweer het op mijn vaders ziel,
dat het mij niet te binnen viel.
Maar nu het mij weer te binnen schiet
vraag ik dat ge hen ‘t doopsel toedient.