JG 20 nr 1 - Reynaertgenootschap

JG 20 nr 1 - Reynaertgenootschap JG 20 nr 1 - Reynaertgenootschap

reynaertgenootschap.be
from reynaertgenootschap.be More from this publisher
18.09.2013 Views

62 en draag met ere mijn naam der namen: Honoré gepluimd! Maar hier bij ‘t lijk van Coppe, Sire, hoe mak ik ook mag zijn en hoe gedwee, kan ik het echt niet meer verkroppen… O wee! Sire! O wee! O wee! O Honoré! O Honoré! O wee! O wee! O wee! Uw Coppe ruste zacht, Placebo Domino, God gaf, God nam, zijn almacht zij geprezen. Het weze zo! Placebo Domino… U weet, Sire, niet elkeen heeft ‘t geluk, ik zeg dit zonder woede, zonder wrok, te kunnen rusten op een brits of kruk, laat staan gehurkt en op een schaam’le stok. Daarom was ik nooit gierig met mijn veren, ik gun de heren graag bed en matras, maar machtloos in een vossenmaag verteren is geen bestemming voor het hoenderras. O nee! O nee! O nee! Dit vast niet, Honoré. Altijd de gulle, altijd goed geluimd, gaf hij voor ‘t vaderland zijn veren en draagt met ere zijn naam der namen: HONORÉ GEPLUIMD! Maar hier bij ‘t lijk van Coppe, Sire, hoe mak hij ook mag zijn en hoe gedwee, kan hij het echt niet meer verkroppen – O nee! Sire! O nee! O nee! O Honoré! Enz. – – – Placebo Domino. Rein predikte ons de nieuwe grote Wet: gelijkheid, vrijheid, rust voor iedereen; elk hoen zijn eigen stok, elk dier zijn bed, we lieten Coppe achteloos alleen. Nog in de ban der loze vossenwoorden kraaide ik de grote Toekomst over ’t erf. Tiecelijn, 20, 2007

63 Terwijl ik kraaide was hij aan ‘t vermoorden: de Droom der Simplen wordt vaak hun verderf! O wee! O wee! O wee! Zijn naam is Honoré, altijd de gulle, altijd goed geluimd, gaf hij voor ‘t vaderland zijn veren en draagt met ere zijn naam der namen: HONORÉ GEPLUIMD! Maar hier bij ’t lijk van Coppe Sire, hoe mak hij ook mag zijn en hoe gedwee, kan hij het echt niet meer verkroppen – O wee! Sire! O wee! O wee! O Honoré! enz. – – – Placebo Domino. Tweede Reinaertlied Zo zijn de heren. Je siddert van angst en beeft, je voelt je een boef onder waardigen een schelm onder rechtvaardigen – maar je leert zolang je leeft. Het kan verkeren. O ‘t kan verkeren! Niets is heilig onder de zon bij de een gaat ‘t om de gulden, bij de andere om de ton. Ze vragen: ben je er tegen? Ze vragen: ben je er voor? Maar dan zeg ik bij me zelve: wat koop ik ervoor? Zo zijn de heren. Ze leiden je voor als boef. Maar je merkt, jij die hun behoeften kent dat je boef onder geboefte bent. En wat dan? Je trekt die troef. Het kan verkeren. O ‘t kan verkeren! Tiecelijn, 20, 2007

62<br />

en draag met ere<br />

mijn naam der namen:<br />

Honoré gepluimd!<br />

Maar hier bij ‘t lijk van Coppe,<br />

Sire, hoe mak ik ook mag zijn<br />

en hoe gedwee,<br />

kan ik het echt niet meer verkroppen…<br />

O wee! Sire! O wee! O wee!<br />

O Honoré! O Honoré!<br />

O wee! O wee! O wee!<br />

Uw Coppe ruste zacht,<br />

Placebo Domino,<br />

God gaf, God nam,<br />

zijn almacht zij geprezen.<br />

Het weze zo!<br />

Placebo Domino…<br />

U weet, Sire, niet elkeen heeft ‘t geluk,<br />

ik zeg dit zonder woede, zonder wrok,<br />

te kunnen rusten op een brits of kruk,<br />

laat staan gehurkt en op een schaam’le stok.<br />

Daarom was ik nooit gierig met mijn veren,<br />

ik gun de heren graag bed en matras,<br />

maar machtloos in een vossenmaag verteren<br />

is geen bestemming voor het hoenderras.<br />

O nee! O nee! O nee!<br />

Dit vast niet, Honoré.<br />

Altijd de gulle, altijd goed geluimd,<br />

gaf hij voor ‘t vaderland<br />

zijn veren<br />

en draagt met ere<br />

zijn naam der namen:<br />

HONORÉ GEPLUIMD!<br />

Maar hier bij ‘t lijk van Coppe,<br />

Sire, hoe mak hij ook mag zijn<br />

en hoe gedwee,<br />

kan hij het echt niet meer verkroppen –<br />

O nee! Sire! O nee! O nee!<br />

O Honoré! Enz.<br />

– – – Placebo Domino.<br />

Rein predikte ons de nieuwe grote Wet:<br />

gelijkheid, vrijheid, rust voor iedereen;<br />

elk hoen zijn eigen stok, elk dier zijn bed,<br />

we lieten Coppe achteloos alleen.<br />

Nog in de ban der loze vossenwoorden<br />

kraaide ik de grote Toekomst over ’t erf.<br />

Tiecelijn, <strong>20</strong>, <strong>20</strong>07

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!